Ονδούρα-Χιλή... Μ Π Α Λ Α

Το είχα γράψει όταν σε αντίθεση με τις κότες τα αδέλφια μου έπαιρνα θέση είχα ξεκαθαρίσει πως ήθελα να δω, τα κοντοπούτανα της Χιλής. Μπαλαδόφατσες, τεχνίτες, αλήτρες ωραίοι τύποι αλλά πάνω από όλα ΟΜΑΔΑ. Η μπάλα κάτω γρήγορες φάσεις, ένας παικταράς που λέγεται Alexis Sanches που έχει βγάλει μάτια φέτος με την Undineze έκαναν την Ονδούρα άνω κάτω και το 0-1 είναι πολύ φτωχό για να περιγράψει την υπεροχή των Χιλιανών.

Το παιχνίδι κρίθηκε στο πρώτο ημίχρονο όταν από τρίσποντο η Χιλή σκόραρε και μπήκε μπροστά στο σκορ. Πριν το γκολ, είχε το πλήρη έλεγχο του ματς και πίεζε την Ονδούρα που δεν έπαιρνε ανάσα. Έκλειναν τους χώρους, έβγαιναν κάθετα, έβγαιναν από τα πλάγια είχαν ποικιλία ήταν ΟΜΑΔΑ. Για πρώτη φορά είδα την Χιλή να μην έχει 3-4 καλούς παίκτες όπως παλιά με Zamorano, Sallas που τους τροφοδοτούσε ο Fabian Estai και από εκεί και πέρα μία παρέα από κομπάρσους που δεν τους αρκούσαν για να κάνουν το άλμα.

Η Ονδούρα αν εξαιρέσουμε τον τερματοφύλακα της δεν έδειξε κάτι ιδιαίτερο. Προσπάθησε αλλά δεν την βλέπω να αποφεύγει την τελευταία θέση του ομίλου. Αντίθετα οι Χιλιανοί λογικά θα παίξουν την πρόκριση κόντρα στους Ελβετούς μιας και οι Ισπανοί λογικά θα είναι το φαβορί. Στα αξιοσημείωτα του ματς; η απίστευτη απόκρουση του τερματοφύλακα της Ονδούρας, Valladares μετά από συνδυασμό που θύμιζε γαλλικό μπιλιάρδο και κατέληξε σε εξ' επαφής κεφαλιά ψαράκι του Ponse. Η φάση που μαζί με την γκολάρα του Maicon είναι τα μοναδικά πράγματα που αξίζει να θυμόμαστε μέχρι τώρα στο Mundial.