Ελλάδα - Νιγηρία 2-1: Ο "Τόρο" και το πρώτο αίμα

Στον τελικό τού Mundial 2006, ο Marco Materazzi έγινε εθνικός ήρωας για τους Ιταλούς όταν προκάλεσε (με ολίγα... γαλλικά) την επίθεση τού Zinedine Zidane και συνάμα την αποβολή τού γάλλου σούπερ σταρ, με μια βουτιά προς τα πίσω απαράμιλλης θεατρικότητας. Όσο καταδικαστέα κι αν είναι τέτοια συμπεριφορά, φρονώ πως θα την συγχωρήσουμε γρήγορα στον Βασίλη Τοροσίδη - τον βασικό υπαίτιο για την πρώτη νίκη τής Ελλάδας σε Τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Την αφύπνιση τής εθνικής, που για μισή ώρα αγώνα έμοιαζε να κινείται σε ρυθμούς... Κορέας, ανέλαβε ο "Τόρο" - με την άμεση, θεατρική του αντίδραση στην εκτός φάσης βλακεία τού Kaita, που κατέληξε στην αποβολή τού Νιγηριανού. Εντυπωσιακή ήταν και η επίδειξη αντανακλαστικών από τον πάγκο: έξω ο (περιττός πλέον) τρίτος αμυντικός (ο φορτωμένος με κάρτα Παπασταθόπουλος), μέσα ο Σαμαράς για περισσότερη πίεση. Ξαφνικά τους Νιγηριανούς τους πιάνει κόψιμο, οι δικοί μας το μυρίζονται και τους κλείνουν στα καρέ τους, ακολουθούν στιγμές αγωνίας για όλους και τελικά, στο 44', ο Σαλπιγγίδης (με την ευγενική χορηγία από γάμπα αντιπάλου) σπάει το ρόδι. Αυτό ήταν. Μέσα σε 15 λεπτά, η εθνική ρέφαρε την ασυνεννοησία Βύντρα-Παπασταθόπουλου, την τραγική αεράμυνα και τον ανεκδιήγητο Τζόρβα, που στοίχισαν το 0-1, και μαζί την αναμονή 16 χρόνων.

Με την αριθμητική υπεροχή τής εθνικής αναλλοίωτη για το υπόλοιπο τού ματς, η ευχάριστη έκπληξη ήταν πως η ομάδα κατάφερε να κάνει τα... αναμενόμενα. Συνεχής πίεση, κινητικότητα μέσων και επιθετικών, αναζήτηση παιχνιδιού από τις πλευρές. Αρκετές ευκαιρίες χάθηκαν (η μια, του Γκέκα, ανεκδιήγητο τετ α τετ), μέχρι να 'ρθει πάλι ο Τοροσίδης στο 71' και πετύχει το νικητήριο γκολ, παίρνοντας το ριμπάουντ από την άτσαλη απόκρουση τού Νιγηριανού γκολκίπερ σε σουτ του Τζιόλη. Ο αντίπαλος έπεσε οριστικά στο καναβάτσο, η είσοδος τού Νίνη αντί τού Γκέκα (79') βοήθησε να διατηρηθεί η πίεση ως το τέλος, αλλά το τρίτο γκολ, που θα μας έδινε πλεονέκτημα ενός τέρματος έναντι τής Κορέας (τώρα είμαστε και οι δύο στο -1) δεν ήλθε ποτέ.

Οι ελπίδες τής εθνικής για πρόκριση στην επόμενη φάση είναι, προφανώς, ελάχιστες. Η Νιγηρία δεν είναι καλύτερη ομάδα από την Κορέα και δεν περιμένω να της προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, την ώρα που εμείς πρέπει να κυνηγήσουμε αποτέλεσμα από την Αργεντινή. Με ήττα μένουμε έτσι κι αλλιώς έξω, γιατί δεν υπάρχει σκορ νίκης τής Νιγηρίας επί τής Κορέας που να μην μας αφήνει τρίτους, ή και τέταρτους. Οπότε; Πάμε να παίξουμε... τσούκου τσούκου, να κοιμίσουμε τους Αργεντινούς. Κι ό,τι γίνει.