The Daltons' Politics

Τα Ιουνιανά Βγήκαν, που λες, στα κανάλια μετά τις εκλογές για να σε δυσφημήσουν. Οι δημοσκόποι. Τέτοιο ήταν το άγχος τους να εξευμενίσουν το τηλεοπτικό τέρας, μετά το φιάσκο των exit polls, που βάλθηκαν να θυσιάσουν την γνώμη σου στον βωμό του κι από τις στάχτες της να δημιουργήσουν “φρέσκες” λιχουδιές για τους τροφίμους τού καναπέ. Βγήκαν και δήλωσαν πως η ψήφος σου είναι κινηματική, γεμάτη μηνύματα με πολλούς αποδέκτες, πως ακόμα κι η αποχή σου έχει σημασία – κι ανακάλυψαν τρία-τέσσερα κινήματα που ξεπήδησαν από την ετυμηγορία σου κι απειλούν ν’ αλλάξουν τις ισορροπίες στο πολιτικό σκηνικό. Πίστεψέ με, έχουν πλάκα. Υποστήριξαν ότι στράφηκες προς τα δεξιά. Είδαν τον Συ.Ριζ.Α. να συρρικνώνεται και τον Λα.Ο.Σ. να κερδίζει έδαφος και συμπέραναν ότι είσαι ανασφαλής με την οικονομική κρίση και φοβικός με τους μετανάστες, ότι γουστάρεις στιβαρή κυβέρνηση που θα σφίξει τα λουριά και θα βάλει τάξη. Στην πραγματικότητα, βέβαια, δεν το κούνησες ρούπι. Είτε είσαι δεξιός, είτε δεν είσαι. Αν είσα...

Βρέθηκε ο τρίτος πόλος Πού κάναμε λάθος τελικά, Αλέξη; Μήπως έπρεπε να ‘χουμε βγει στους δρόμους να τους κυνηγάμε εμείς τους κουκουλοφόρους τον Δεκέμβρη; Μήπως έπρεπε να αγοράσουμε όλοι πριόνια και να πάμε να συμμετάσχουμε στην παράσταση “Ο Νικήτας ξυλοκόπος”; Μην μας εγκατέλειψαν οι βάζελοι (κι ο συμπαθής λαός τού Αμαρουσίου) που στήσαμε τέτοιο χουνέρι στον Βωβό και παραλίγο να πάει κατά διαόλου η διπλή ανάπλαση; Μήπως φταίμε που δεν μπουκώσαμε με το ζόρι τον Γκορτζίδη κι εξέθεσε ο άτιμος τους μαφιόζους με την απεργία πείνας; Μήπως, τελικά, το πρόβλημά μας είναι ότι δεν είμαστε αρκετά Αριστεροί, όσο πρέπει Ανανεωτικοί, καθοριστικά Ευρωπαϊστές και συστηματικά Αντισυστημικοί; Μήπως για όλα φταίει ο Χουντής; Η απάντηση στα περισσότερα από τα παραπάνω είναι, σαφώς, όχι. Αν, για την ακρίβεια, η παράθεση έχει κάποια σκοπιμότητα, τούτη εδράζεται στην ανάγκη να θυμηθούμε τα γεγονότα εκείνα (μαζί με την εν γένει κοινοβουλευτική παρουσία, τότε που, με την πώληση τού Ο.Τ.Ε. και τις απεργίες για...

Μετά τον θρίαμβο του ΕΛΚ και παρά την ατυχία της Ν.Δ. η Ευρ. Ακτοφυλακή ανέλαβε δράση. Στα 6 ή 12 μίλια είναι κάτι για το οποίο, δεν έχουμε ενημέρωση. " ...αλλά το γιατί και το πώς του τρόπου που ψηφίζουμε είναι μεγάλη ιστορία...που όμως δεν απαντάει πειστικά στα προβλήματα της χώρας όταν τελικώς επιλέγουμε την παραλία...αφήνοντας τους άλλους να επιλέξουν για λογαριασμό μας..." antikeri, σχόλιο στο προήγουμενο κείμενο. Το να κάνεις αποτίμηση ενός εκλογικού αποτελέσματος βασιζόμενος στην αποχή είναι εύκολο. Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι 800.000 ψηφοφόροι της Δράσης, προτίμησαν χθες να βρεθούν σε κάποια παραλία, από το να αναδείξουν το κόμμα που προτιμούν σε τρίτο πόλο της πολιτικής ζωής. Έτσι, οι 38.528 που το στηρίξαμε βρεθήκαμε να λοιδορούμαστε από το Joe ως υποδιπλάσιοι του Κόμματος Ελλήνων Κυνηγών. Όμως τα πράγματα πάντα έτσι ήταν. Τα ποσοστά βγαίνουν επί των εγκύρων ψηφοδελτίων, ούτε καν επί των ψηφισάντων. Για όσους επέλεξαν τις παραλίες ή το σπίτι τους από το να προσέλθ...

Οι ευρωεκλογές τελείωσαν και είναι η ώρα της εξαγωγής συμπερασμάτων. Ως γνήσιος Dalton άρα και παρλαπίπας θα σας γράψω τα δικά μου. Οι Ευρωεκλογές όσο και αν κάποιος δυσκολεύεται να το καταλάβει σε πρώτη ανάγνωση ήταν ένα ηχηρό μήνυμα για τη ΝΔ μεν αλλά ένα ακόμα ηχηρότερο για το ΠΑΣΟΚ. Νικητής μπορεί να θεωρείται μόνο ο Γεώργιος Καρατζαφέρης και το ΛΑ.Ο.Σ. που κατάφεραν να βγάλουν 2 ευρωβουλευτές. Εξηγώ τι ακριβώς εννοώ. Η ΝΔ ήταν προφανές ότι δεν κατέβηκε στο γήπεδο. Τουλάχιστον με πλήρη σύνθεση. Το κουπί το τράβηξε κατά βάση ο πρωθυπουργός, κάποια κομματικά στελέχη και οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές. Το αποτέλεσμα ήταν 1.000.000 ψηφοφόροι της να επιλέξουν την αποχή και να καταποντιστεί στα παραδοσιακά της κάστρα. Όχι όμως επειδή οι ψηφοφόροι της επέλεγαν να στηρίξουν το ΠΑΣΟΚ ή το ΛΑ.Ο.Σ. ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Επειδή επέλεξαν να μην ψηφίσουν ΝΔ ως διαμαρτυρία. Την ίδια ώρα στο ΠΑΣΟΚ έστηναν πανηγύρι και ακόμα και τώρα αμφιβάλω εντόνως αν έχει καταλάβει κάποιος ότι πρακτικά το ΠΑΣΟ...

Τα αδέλφια μου William και Averell προσπαθούν εδώ και μέρες να με πείσουν να γράψω ένα μανιφέστο για του λόγους για τους οποίους πρέπει να ψηφίσει κάποιος ΝΔ. Επιμένουν ότι άνοιξα το κύκλο των Ευρωεκλογών και πρέπει να το κλείσω εγώ. Διαφωνώ μαζί τους και δεν επιθυμώ να γράψω μανιφέστο. Άλλωστε από την αρχή της συζήτησης μας πρότεινα σε όλους του αναγνώστες (με τις αντίστοιχες παραπομπές) να διαβάσουν τα μανιφέστα των Ευρωπαϊκών ομάδων και να αποφασίσουν τι είναι αυτό που τους ταιριάζει. Αν κάτι προτείνω σε όλους είναι να ψηφίσουν. Αλλά να ψηφίσουν με Ευρωπαϊκούς όρους. Δυστυχώς για εμένα - και για πολλούς άλλους - η προεκλογική περίοδος στην Ελλάδα υπήρξε ελάχιστα Ευρωπαϊκή. Τη κουβέντα μονοπωλούσε το εσωτερικό πολιτικό μέτωπο και η Siemens. Όσο και αν με τρώει να γράψω για το θέμα της Siemens και το πόσο ωραία μπορείς υπό προϋποθέσεις να διαστρεβλώσεις τη πραγματικότητα μέσω των Media και να μεταφέρεις το πρόβλημα σου αλλού δεν θα το κάνω. Οι Ευρωεκλογές είναι αποκλειστικά υπόθεση πο...

Σαν πολύ σοβαρά το πήραμε το θέμα των Ευρωεκλογών ή μου φαίνεται; Ρε, ξυπνατέ! Αρχές Ιουνίου είμαστε, καλοκαιράκι δηλαδή. Οχι, δεν θα είμαι πεσιμιστής, δεν θα τα μηδενίσω όλα. Θα πάω να ψηφίσω, όμως δεν μπορώ να κατανοήσω (τον τελευταίο καιρό μου συμβαίνει συχνά, οπότε ή πρέπει να το προσέξω αυτό ή πρέπει να συμβιβαστώ στην ιδέα ότι είμαι ανόητος) γιατί ενώ άπαντες θεωρούν ότι δεν αλλάζει κάτι ουσιαστικά στην Ε.Ε. από την ψήφο μας, έχουν αναγάγει σε μείζον ζήτημα αυτή τη διαδικασία. Θεωρώ ότι σοβαρά δεν έχουν πάρει τις Ευρωεκλογές ούτε τα ίδια τα κόμματα, μιας και ή τα αντιμετωπίζουν ως επίσημο γκάλοπ, είτε ως μέσο για τις μετέπειτα πολιτικές τους, είτε το αντιμετωπίζουν σοβαρά μεν, αλλά για υποθέσεις μη Ευροκοινοβουλευτικές! Γεγονός που αποδείχτηκε περίτρανα και στο περιβόητο debate, που όπως σας έγραψα παλαιότερα, μας έκανε... σοφότερους. Περνάω λοιπόν στο θέμα μας! Η παλιοπαρέα, ή μάλλον για να ακριβολογώ δύο μέλη της συμμορίας (William και Averell), προφανώς κατά τη διάρκεια κρασοκ...

Κακά τα ψέματα: εφ’ όσον η Ευρώπη δεν ενοποιείται πολιτικά, εφ’ όσον οι Ευρωπαίοι δεν εκλέγουν Κοινοβούλιο νομοθετικά αυτόνομο και, δι’ αυτού, πανευρωπαϊκή “κυβέρνηση” που θα λογοδοτεί στους αντιπροσώπους τού λαού (κι όχι σε μη αιρετούς υπαλλήλους 27 κυβερνήσεων), εκλογικές διαδικασίες σαν κι αυτήν που πλησιάζει θα αντιμετωπίζονται, από κόμματα και πολίτες, σαν μια μεγάλη δημοσκόπηση. Κάτω από αυτό το πρίσμα, φαντάζει φυσιολογικό, υποθέτω, το γεγονός ότι στην Ρηγίλλης θ’ ανοίγουν σαμπάνιες το βράδυ τής Κυριακής έτσι και το εύρος τής ήττας περιορισθεί σε επίπεδα τέτοια, που να μπορούν να εξηγηθούν βάσει της “αναμενόμενης φθοράς από την διακυβέρνηση”, δίνοντας εργαλεία αμύνης στους “γαλάζιους” μαχητές των μετεκλογικών πάνελ, που αποκλείεται να ερωτηθούν αν πιστεύουν ότι ο Έλληνας καταδίκασε με την ψήφο του το μανιφέστο τού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Αλλ’ ας δεχθούμε, για την χαρά τής συζήτησης, πως όντως έχει βάρος ειδικό η ψήφος τής 7ης Ιουνίου, πως οι 22 ταλαίπωροι που θα στείλουμε δί...

Την ώρα που ο Δημοσθένης Βεργής κατεβάζει πρόβατα στην πλατεία Κολωνακίου, άθελά του ίσως, δίνει το στίγμα των φετινών ευρωεκλογών. Πάνω απ'όλα ευκαιρία για ατελείωτη πλάκα. Γιατί όσο και να προσπαθούν τα υπόλοιπα κόμματα να τονίσουν τα σοβαρά διακυβεύματα της εκπροσώπησής μας στην ευρωβουλή, η ουσία παραμένει. Κανείς δεν ενδιαφέρεται σοβαρά. Και γιατί να ενδιαφέρεται άλλωστε; Το επιχείρημα περί του 80% των νόμων που αποφασίζονται στο Στρασβούργο, είναι απλώς αριθμητικό. Το να συσκεπτονται πάνω απο επτακόσιοι άνθρωποι για να θέσουν τις προδιαγραφές του τσιμέντου που θα χρησιμοποιείται στις κατασκευές κι αυτό να ονομάζεται νομοθετική διαδικασία, είναι αστείο. Η έκδοση ψηφισμάτων σχετικά με την πολιτική κατάσταση σε διάφορα μέρη του πλανήτη και οι ευχές για παγκόσμια ειρήνη μετά από τρίωρες θυελλώδεις συζητήσεις δεικνύουν απλώς την πολιτική απαξίωση της Ένωσης αυτή καθεαυτής. Όταν ακόμη και για το προφανές χρειάζεται η απαραίτητη λείανση ώστε να μην ενοχληθούν τα επί μέρους εθνικά συ...

Την ώρα που οι τρεις πολιτικοποιημένοι αδελφοί μου, γύρισαν επιδεικτικά την πλάτη τους στο debate των πολιτικών αρχηγών, μόνο εγώ (αν και δεν είναι της... δικαιοδοσίας μου) σπατάλησα τον πολύτιμο χρόνο μου και παρακολούθησα την τηλεμαχία. Δεν θα σας πω τα αναμενόμενα, αυτά που είδατε και κυριώς ακούσατε, ή αυτά που σχολιάσαν τα κανάλια, τα ραδιόφωνα και οι εφημερίδες. Λειτούργησα ως... σημειολόγος και σας δημοσιοποιώ χωρίς φόβο και πάθος και χωρίς χρωματιστά γυαλιά, όσα μου έμειναν και όσο κυρίως με έκαναν σοφότερο τη χτεσινή βραδυά. Οταν λοιπόν ο ένας απολάμβανε τους AC/DC, ο άλλος κάπου μπεκρούλιαζε και έπλαθε θεωρίες στο μυαλό του για να βρει το σωστό τρόπο να φλερτάρει την απέναντι γκόμενα (ώσπου δεν τον βρήκε και η κοπέλα έφυγε) και ο τρίτος ήταν κάπου εξαφανισμένος, έπειτα από τις πρωτόγνωρες υποχρεώσεις που έχει να φέρει εις πέρας, ΕΓΩ θυσιάστηκα. Ειδα το debate, που ο Θεός να το κάνει debate! Ως γενική παρατήτηση, σχεδόν κανείς δεν ασχολήθηκε με τις Ευροεκλογές, αλλά συτυτήθηκα...

Ομολογώ ότι δεν παρακολούθησα το Debate. Η παρουσία των AC/DC στο ΟΑΚΑ ήταν αυτονόητο ότι θα είχε για εμένα και ίσως όλους τους rockers της γενιάς μου μεγαλύτερη αξία. Άλλωστε με λίγο zapping το βράδυ και ανάγνωση το επόμενο πρωινό μπορείς να μάθεις όσα σε ενδιαφέρουν. Αυτά που έμαθα λοιπόν ήταν ότι δεν είχαμε debate μιας και δεν είχαμε ανταλλαγή απόψεων και επιχειρηματολογία αλλά αντίθετα είχαμε για πολλοστή φορά μία κοινή συνέντευξη τύπου με κλειστές θεματολογίες και ερωτήσεις. Το χειρότερο δε ήταν ότι η συζήτηση αν και πολιτική δεν είχε καθόλου σχέση με το διακύβευμα των εκλογών της 7ης Ιουνίου. Οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις ήταν εσωτερικής κατανάλωσης. Μου άρεσε το γεγονός ότι επιτέλους οι πολιτικοί έριξαν "μπηχτές" ο ένας για τον άλλον κατά τη διάρκεια των μονολόγων τους. Ο Αλέκος Αλαβάνος μάλιστα προσπαθούσε να υποκαταστήσει τους δημοσιογράφους και έκανε ο ίδιος ερωτήσεις προς τον πρωθυπουργό, τις οποίες όπως ήταν αναμενόμενο αγνοούσε επιδεικτικά ο πρωθυπουργός μιας κ...

Η Ελλάδα είναι η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία και που γενικώς η ελευθερία της έκφρασης και της γνώμης είναι κεκτημένο όλων των Ελλήνων. Βέβαια επειδή οι Αρχαίοι μας πρόγονοι ήταν λίγο πιο σοφοί από εμάς και είχαν διαπιστώσει με τι ακριβώς είχαν να κάνουν επέμεναν και στο "Παν μέτρον άριστον". Οι απόγονοι τους - εμείς δηλαδή - αποφασίσαμε να συνεχίσουμε το χόμπι και να έχουμε και εμείς άποψη για όλους και όλα. Βέβαια επειδή είμαστε και ολίγον τι εξελιγμένο μοντέλο επιλέξαμε να αγνοήσουμε και τις προτροπές για το μέτρο που είναι άριστο. Αρχικά ήταν τα παραδοσιακά ΜΜΕ που γεμίσανε ειδικούς και εν συνεχεία ακολούθησε το διαδίκτυο. Όλοι, εμείς φυσικά δεν αποτελούμε εξαίρεση καθότι γνωστές ψωνάρες άπαντες οι Daltons, θεωρούν ότι μέσα από ένα blog έχουν κάτι να πούνε. Το παράδοξο της ιστορίας λοιπόν δεν είναι ότι όλοι έχουμε κάτι να πούμε, είναι τι είναι επιτέλους αυτό που λέμε. Διαβάζω λοιπόν τις τελευταίες μέρες στις εφημερίδες και παρακολουθώ τους διάφορους πολι...

Η αρχική ιδέα του William , ήταν να προσφέρει στους αναγνώστες μερικά links ικανά να τους ενημερώσουν για το διακύβευμα των φετινών ευρωεκλογών. Αποφάσισε όμως, να μην το πράξει κι ο λόγος είναι προφανής. Δεν υπάρχει απλός πολίτης που να ενδιαφέρεται σοβαρά για το αποτέλεσμα της 7 ης Ιουνίου. Πολλοί σπεύδουν να κατηγορήσουν γι'αυτό , τους " Ελληνάρες " που δε βλέπουν πέρα από τα όρια της Ελλάδας. Όμως, το ίδιο ενδιαφέρον προκαλούν οι ευρωεκλογές και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και είναι λογικό. Το ευρωκοινοβούλιο είναι ένα τεράστιο σε όγκο σώμα που πρακτικά δεν αποφασίζει τίποτα. Οι σοβαρές πολιτικές αποφάσεις για τη λειτουργία της ένωσης λαμβάνονται στα συμβούλια των υπουργών και στις διασκέψεις κορυφής. Εκεί όπου 27 εκπρόσωποι εθνικών κυβερνήσεων μεταφέρουν επιδιώξεις, ίσως και ιδεολογίες, αντιπαρατίθενται και τελικά διαμορφώνουν μία ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική. Μακάρι τα πράγματα να ήταν αλλιώς. Μακάρι αυτό το τεράστιο εντευκτήριο να είχε λόγο για τις εξελίξεις στην Ε....

Σε αυτό το blog έχουμε κάνει κατά καιρούς αναφορές σε πρόσωπα της πολιτικής σκηνής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση κάνω κατάχρηση του blog αν θέλετε και θα μιλήσω για ένα νέο άνθρωπο που δεν είναι "φτασμένος" πολιτικός και δεν πρωταγωνιστεί στα πρωτοσέλιδα. Είναι δε και πολύ στενός προσωπικός μου φίλος οπότε δεν είμαι και αντικειμενικός, αλλά θα προσπαθήσω γιατί από τη Κυριακή και πρωί έγινε στην ουσία σύμβολο για μία ολόκληρη γενιά ΟΝΝΕΔιτων. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στα δώδεκα χρόνια που ηγείται του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας έχει αλλάξει αρκετά πράγματα. Έκανε τις συγκρούσεις του και τους συμβιβασμούς του, προώθησε κάποιους ανθρώπους και σε γενικές γραμμές πάντα έδειχνε τη συμπάθεια του και το δέσιμο του με την ΟΝΝΕΔ από την οποία άλλωστε προέρχεται. Για πολλούς αυτό το δέσιμο των ΟΝΝΕΔιτων δεν λέει πολλά πράγματα για τους ΟΝΝΕΔιτες όμως είναι πολύ ισχυρό. Είναι όμως η πρώτη φορά που δίνει τόσο εμφατικά μία τόσο σημαντική ευκαιρία σε κάποιον που εκφράζει την ΟΝΝΕΔ. Οι λόγ...

Σήμερα είναι μέρα φοιτητικών εκλογών. Εκλογές που η σημασία τους κατά βάση περιορίζεται στο φοιτητικό μικρόκοσμο του καθενός. Οι φοιτητικές εκλογές που διεξαγόντουσαν στη σχολή μου, σε συνδυασμό με τις σπουδές μου ως μηχανικός με έμαθαν ότι οι εκλογές είναι απλά μαθηματικά στη βάση τους. Σημασία έχει το ποσοστό σου και το μέτρο πολύ περισσότερο από το πόσες ψήφους πήρες τελικά. Ο κανόνας ισχύει στο σύνολο των εκλογικών αναμετρήσεων, ανεξάρτητα του πόσο μεγάλη είναι η κάλπη και πόσο σημαντικό είναι το διακύβευμα. Τα παραπάνω όμως φαίνονται πολύ δύσκολα για πολλούς πολιτικούς αναλυτές που διαβάζω και βλέπω το τελευταίο καιρό εν όψη των Ευρωεκλογών. Το χειρότερο δε είναι ότι αυτή την άγνοια περί των μαθηματικών των εκλογών την έχουν και πολλά κόμματα. Η αφορμή για το άρθρο είναι ο αριθμός των εδρών που ευελπιστούν κάποια μικρά κυρίως κόμματα ότι θα πάρουν. Στις εκλογές λοιπόν ρόλο παίζει κατά βάση το σύστημα διεξαγωγής και κυρίως το ποσοστό που θα πάρεις. Στο παράδειγμα μας των Ευρωεκλογώ...

Τώρα που η φαρσοκωμωδία με τον Αριστοτέλη Παυλίδη τελείωσε άδοξα, αξίζει το κόπο να φύγουμε λίγο από τα τετριμμένα και να μιλήσουμε για την εκλογική διαδικασία που έρχεται. Τις Ευρωεκλογές. Είχα τη χαρά και τη τύχη να συμμετάσχω στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (EPP) που διεξήχθη στη Βαρσοβία 29-30 Απριλίου 2009. Στο πλαίσιο του συνεδρίου είχα τη τιμή να παρακολουθήσω ζωντανά ηγέτες από όλη την Ευρώπη, ανάμεσα τους τον τεράστιο Lech Walesa, τον Silvio Berlusconi, την Angela Merkel, τον Wilfried Martens, τον Jose Manuel Baroso και φυσικά τον δικό μας Κωνσταντίνο Καραμανλή. Στα πλαίσια του συνεδρίου και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ζύμωσης για να καταλήξουμε στο μανιφέστο του EPP για τις επερχόμενες Ευρωεκλογές συνειδητοποίησα ότι στην Ελλάδα δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς ψηφίζουμε στις Ευρωεκλογές. Το διακύβευμα τους και τα ζητούμενα είναι terra incognitta στη χώρα μας. Ενδεικτικά αναφέρω ότι το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα δεν κάνει κουβέντα για το μανιφέστο που στηρίζει το PSE (Το σοσ...