Ουρουγουάη - Κορέα 2-1: A modo italiano

Το ματς κινήθηκε στα όρια για 90 λεπτά, κι η φάση που το έκρινε έγινε στο 87'. Με το σκορ ήδη στο 2-1, οι Κορεάτες βγάζουν την εικοσάρα κάθετη μπαλιά, που εκθέτει την τρύπα στην, ως σήμερα, αλώβητη άμυνα τής Σελέστε. Ελεύθερος στην καρδιά τής περιοχής, ο Donggook επιχειρεί να πλασάρει κάτω απ' το σώμα τού Muslera. Ο Ουρουγουανός γκολκίπερ βρίσκει την μπάλα τόσο, ώστε να την επιβραδύνει και να την κάνει να κολλήσει στα νερά, λίγο πιο κάτω, μέχρι να 'ρθει ο Lugano και να την απομακρύνει. Μήπως, λοιπόν, να τα ρίξουν οι Κορεάτες στην βροχή, ή στην γκαντεμιά τους; Ασφαλώς όχι.

Οι Ασιάτες καθάρισαν την εθνική μας ομάδα σαν αυγό, και κατάφεραν να κάνουν ροκ τα άλλα δύο ματς τού ομίλου και να προκριθούν. Ήταν παράλογο να περιμένουμε ότι δεν θα καταφέρουν τα ίδια κι απόψε. Η άμυνά τους είναι άθλια κι αυτό φάνηκε στο 1-0: η παράλληλη σέντρα τού Forlan από τ' αριστερά περνάει από τέσσερις αμυντικούς και τον τερματοφύλακα στο ύψος τής μικρής περιοχής (!), πριν φθάσει στον Suarez. Την αμυντική τους αδυναμία την αντιστάθμισαν με πολύ τρέξιμο και πλουραλισμό στον τρόπο ανάπτυξης. Αυτά τους έδωσαν 1,5 γκολ ανά ματς στο τουρνουά, και νοστίμισαν κάπως την εικόνα που έφθανε στις οθόνες μας, δεν ήταν όμως αρκετά για να τους πάνε παραπέρα. 

Η Ουρουγουάη προκρίνεται στους 8, κι ας μην ήταν εμφανώς καλύτερη τής Κορέας στο ματς. Προκρίνεται, κι ας μην ήταν σοβαρή αμυντικά όπως νομίζαμε πως είναι - το γκολ που δέχεται στο 68', από στημένο (1-1: ο Chungyong επωφελείται από την μη απομάκρυνση των αμυντικών και σπρώχνει την μπάλα μέσα με το κεφάλι), είναι αστείο για οποιαδήποτε άμυνα, πόσω μάλλον για την δική της, χώρια που δεν απέτρεψε τις καθαρές ευκαιρίες για γκολ των Κορεατών ούτε μετά το 2-1 (στο 80', αργεντίνικο, άπιαστο φαλτσαριστό δεξί τού Luis Suarez στέλνει την μπάλα δίπλα στο αριστερό δοκάρι). Αλλά στα 12 λεπτά που μεσολάβησαν ανάμεσα στο 1-1 και στο 2-1, η Σελέστε έμοιαζε να παίζει μόνη της στο γήπεδο. Δείχνοντας χαρακτήρα ομάδας με βαριά φανέλα, ανέβασε ρυθμούς όταν έπρεπε κι έκλεισε τους αντιπάλους στα καρέ. Το γκολ έρχεται από το μαγικό δεξί πόδι ενός μεγάλου ποδοσφαιριστή, αλλά η αίσθηση είναι πως θα ερχόταν έτσι κι αλλιώς. Πόσο μακρυά θα τους πάει αυτή η a l' Italia πρακτική, είναι δύσκολο να πεις, ιδίως αν η (πολυδιαφημισμένη μέχρι σήμερα) άμυνά τους επαναλάβει γκέλες σαν την αποψινή. Σε κάθε περίπτωση, ο ημιτελικός με την Βραζιλία φαντάζει το λογικό τέλος τού δρόμου γι' αυτούς.
 

ΥΓ. Στο Η.Π.Α. - Γκάνα, που ακολουθεί, διαλέγω Η.Π.Α.. Οι Γκανέζοι σκοράρουν μόνο με αυτογκόλ, κι οι Αμερικανοί δείχνουν ελαφρά πιο ποιοτικοί, κι έχουν και το κοκαλάκι τής νυχτερίδας.