Ο "8", η Σκωτία κι ένα μωβ πουκάμισο

Όσοι από σας έχετε παίξει μπάλλα θα με καταλάβετε. Ακόμη και στο 5Χ5 που πας να παίξεις με τους κολλητούς σου, θα εμφανισθεί ένας τέτοιος. Είτε θα τον έχει κουβαλήσει κάποιος για να συμπληρώσει τη δεκάδα, είτε θα έχει ξεμείνει από το προηγούμενο παιγνίδι και κάποιος θα του ζητήσει να συμπληρώσει. Μετρίου αναστήματος, οστεώδης, τρέχει με το στέρνο ελαφρώς προτεταμένο. Κύριοι, τον "8" της Κορέας τον έχουμε συναντήσει όλοι. Είναι αυτός που στο μια σταλιά γηπεδάκι, θα μαρκάρει στην πρώτη πάσα, για να κλέψει την μπάλλα και να βάλει γκολ. Όταν κάποιος θα του πει να σταματήσει, αυτός θα αντιτείνει ότι σύμφωνα με τους κανονισμούς αυτό που κάνει, επιτρέπεται. Επειδή ο τύπος μάλλον προέρχεται απ' το στίβο, με την μπάλλα δεν κάνει τίποτα αξιόλογο. 



Τα νεύρα όμως στα σπάει για πλάκα. Κυνηγάει σε όλο το γήπεδο και αφού τον ντριμπλάρεις γυρνάει δεύτερη και τρίτη φορά για να σε μαρκάρει αφού εσύ παίζεις μια φορά στις 15 κι αυτός μέρα παρά μέρα. Στο τέλος, τρέχεις με τους αγκώνες σηκωμένους και περιμένεις πότε θα σε πλησιάσει για να του τη χώσεις. Εκεί λοιπόν που παίζεις για να γελάσεις με τους φίλους σου, το παιγνίδι καταστρέφεται και όλοι φέρεστε σα να παίζετε σε μουντιάλ. Λοιπόν, ο "8" παίζει σε μουντιάλ. Πάλι, όμως, την αγκωνιά την αξίζει κι αν ο Λουκάς (Βύντρα) φταίει σε κάτι δεν είναι τόσο το δεύτερο γκολ όσο ότι δεν τον ξάπλωσε κάτω στο τελευταίο πεντάλεπτο που μάρκαρε σαν τρελλός. Όλες μας οι ελπίδες στον Γκουτιέρεζ. Είναι σίγουρο ότι δε θα μας απογοητεύσει.

Υπάρχουν χωριά στη Σκωτία που ορκίζονται στο όνομα της εθνικής μας ποδοσφαίρου. Γι' αυτούς το ποδόσφαιρο είναι προέκταση των μαχών του μεσαίωνα. Τότε δεν υπήρχαν ενδιάμεσοι, παρά μόνο επιτιθέμενοι κι αμυνόμενοι. Για πάρτη τους έστησε την ομάδα ο Ρεχάγκελ. Για αυτό δεν είχε επιθετικό χαφ στο β΄ημίχρονο. Γιατί τα συστήματα είναι δύο. Το 7-0-3 που παίξαμε εμείς και το 6-0-4 που είναι πολύ επιθετικό. Στα χάιλαντς θα σιωπούσαν με δέος ίσα ίσα για να ακούσουν το "γκντουπ" από το χτύπημα του Αβρ. Παπαδόπουλου στην μπάλλα με στόχο το κεφάλι του Γκέκα 80 μέτρα πιο κάτω. Τι τα θες όμως! Στη σάπια εποχή που ζούμε ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Στο δεύτερο γκολ οι φλώροι Κορεάτες μαρκάρουν κάτω από τη σέντρα, ενώ το πρώτο έπρεπε να ακυρωθεί. Όταν γίνεται η σέντρα σηκώνεσαι στα ίσα με τον αμυντικό παίρνεις την κεφαλιά και βάζεις γκολ. Έδω ο τύπος δεν καθόταν σε ησυχία. Στριφογύριζε σα διάολος μέχρι που ξεχάστηκε μόνος του και το έβαλε. Ντροπή του και ντροπή σε όσους έφεραν αυτήν την πονηριά σε ένα άθλημα που μόνο οι Σκωτσέζοι έχουν μείνει να υπηρετούν.

Για τον Καπετάνο τα λόγια είναι περιττά. Ακόμη και τα λίγα που ξόδεψε ο Rataplan για χάρη του. Σίγουρα ταλαντούχος, αλλά όταν τον βλέπεις να εμφανίζεται 5-6 κιλά βαρύτερος από το κανονικό του σε τελικά παγκοσμίου κυπέλλου καταλαβαίνεις ότι κάτι "στεγνοί" τύποι σαν τον "8" θα μας καθαρίσουν για πλάκα. Φταίει αυτός ή ο Ρεχάγκελ που τον διάλεξε δεν έχει σημασία. Το μόνο σκοράρισμα που θα μπορούσε να κάνει θα ήταν με λευκό λινό κοστούμι και μωβ πουκάμισο σε κλαμπ της παραλιακής.