Ανεπαρκής

Συμπληρώνουμε αισίως τέσσερις μήνες διακυβέρνηση από το ΠΑΣΟΚ του Γεωργίου Παπανδρέου. Αυτούς τους τέσσερις μήνες βλέπουμε μία εξαιρετική επικοινωνιακή διαχείριση του κυβερνώντος κόμματος και διαρκή μετάθεση ευθυνών. Από ουσία και έργο όμως δεν μας έχει μείνει τίποτα με την φωτεινή εξαίρεση της ανοικτής διαβούλευσης που είναι βήμα μπροστά.

Η κυβέρνηση μέχρι στιγμής αδυνατεί να διαχειριστεί όλα τα βασικά ζητήματα της Ελληνικής κοινωνίας. Στην οικονομία αυτούς τους τέσσερις μήνες δεν έχει ληφθεί τελικά, κανένα μέτρο, τα spread δανεισμού έφτασαν τα ιστορικά ρεκόρ της διακυβέρνησης του Κωνσταντίνου Σημίτη το 1999 (τότε που είχαμε την ισχυρή Ελλάδα...).


Ο πρωθυπουργός σε συνεργασία με το οικονομικό επιτελείο προσπαθούν διαρκώς να μετατοπίζουν την συζήτηση στις ευθύνες της Νέας Δημοκρατίας. Αυτές είναι δεδομένες, όμως δεν κυβερνά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πλέον. Σημειώστε δε πως πέρσι, ο για πολλούς άτολμος Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν δίστασε και τους μισθούς στο δημόσιο να παγώσει και έκτακτη εισφορά να επιβάλει. Ενέργειες που είναι αντιλαϊκές για να χρησιμοποιήσω εκφράσεις που αρέσουν στον Averell αλλά επίσης δείχνουν και προθέσεις για λύσεις σε προβλήματα.

Δεν είναι όμως μόνο τα θέματα της οικονομίας στα οποία η κυβέρνηση ολιγωρεί χαρακτηριστικά με αποτέλεσμα το πρόβλημα κάθε μέρα που περνά να μεγεθύνεται. Στα θέματα της ανεργίας ο αρμόδιος Υπουργός, τον οποίο ο γράφων εκτιμά απεριόριστα, βγαίνει σε τακτά χρονικά διαστήματα και περιγράφει ένα ζοφερό μέλλον. Οι δείκτες ανεβαίνουν επικίνδυνα και δεν βλέπει κανένας λύσεις στον ορίζοντα.

Οι εξαγγελίες για κουπόνια προς τους ανέργους αν μη τι άλλο φέρνουν στο μυαλό εικόνες από ταινίες για την κατοχή. Την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός απαντά σε ένα καθόλα άθλιο σε συμπεριφορά δημοσιογράφο των Financial Times, "Απολύσαμε χιλιάδες κόσμο από το δημόσιο, κόψαμε χιλιάδες συμβάσεις και θα κόψουμε και άλλες", οπότε λογικά αντιλαμβανόμαστε πως τα πράγματα μόνο χειρότερα μπορούν να γίνουν.

Για τα θέματα της ασφάλειας τα έχω γράψει προ καιρού και δεν έχω αλλάξει καθόλου γνώμη. Συνεχίζουμε να είμαστε παιδική χαρά. Όποιος θέλει βάζει γκαζάκια μέρα μεσημέρι στο γραφείο του τέως πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Σημίτη στην Ακαδημίας. Αν κάποιος πιστεύει πως ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης κάνει καλή δουλειά ας το κοιτάξει. Ως άλλος Ιαβέρης απαιτούσε κεφάλια αρμοδίων όντας αντιπολίτευση, ως κυβέρνηση αποκεφαλίζει όλους τους υφισταμένους. Από ουσία όμως τίποτα. Ούτε φυσικά και καμία ευθιξία για το γεγονός πως είχε για νομικό σύμβουλο τον γιο ανώτατου δικαστικού άρχοντα χωρίς καν πτυχίο.

Στον αγροτικό τομέα; Εκεί ο Γεώργιος Παπανδρέου πληρώνει την ανευθυνότητα που επεδείκνυε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τότε που στήριζε τους αγώνες των αγροτών και τους υποσχόταν διπλάσιες επιχορηγήσεις. Πληρώνει το προεκλογικό φυλλάδιο του ΠΑΣΟΚ που έγραφε πως το 1 από τα 28 δις των τραπεζών θα το έδινε στους αγρότες. Πληρώνει πως δεν διδάχθηκε από τον προκάτοχο του ως προς την συμπεριφορά των αγροτών.

Προσωπικά δεν επιθυμώ για πολλούς λόγους οι αγρότες να πάρουν επιδοτήσεις. Από τα χρόνια της σεισάχθειας το μόνιμο πρόβλημα της κοινωνίας είναι η στήριξη των αγροτών. Πλέον ενώ γνωρίζουν πως θα φτάναμε σε αυτό το σημείο εδώ και πέντε χρόνια συνεχίζουν να κλείνουν τους δρόμους και να εκβιάζουν την Ελληνική πολιτεία. Η στάση του Αντώνη Σαμαρά στο συγκεκριμένο θέμα είναι ίσως το μοναδικό πράγμα από όσα έχει κάνει με το οποίο συμφωνώ.

Συνοψίζοντας, στην κυβέρνηση δείχνουν να έχουν ξεχάσει τον βασικό κανόνα της πολιτικής. Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Προεκλογικά εγκλωβισμένοι σε μία άνευ λόγου παροχολογία είπαν πράγματα που δεν είναι εφικτά. Την ώρα που ο αντίπαλος μιλούσε για σκληρά μέτρα, το ΠΑΣΟΚ μιλούσε για πράσινη ανάπτυξη και φούξια ελεφαντάκια. Πλέον πρέπει να σταματήσει να ονειροβατεί και να αρχίσει να κυβερνά ουσιαστικά και όχι επικοινωνιακά. Η χώρα δεν χρειάζεται γκουρού της επικοινωνίας, χρειάζεται κυβέρνηση και προς το παρόν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι απλά ανεπαρκής.