Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούλιος, 2009

Ξεπέτα

Η λέξη "ξεπέτα" είναι γνωστή σε όλους. Συμβολίζει κάτι γρήγορο, πρόχειρο και συνήθως διασκεδαστικό. Σε επίπεδο κειμένου είναι κάτι σαν αυτό που ακολουθεί και προκύπτει όταν βαριέσαι αφόρητα να καταπιαστείς με κάτι βαρύ και δύσκολο όπως είναι για παράδειγμα ο Dalton-ικός διάλογος για το μεταναστευτικό την έναρξη του οποίου οφείλουμε στον Averell. Φυσικά, όπως κι ο Δ. Σολωμός, ο William έχει επιρροές από το κίνημα του Γερμανικού ρομαντισμού και συνηθίζει να αφήνει ανολοκλήρωτα τα κείμενά του όταν διαπιστώσει ότι αυτά δεν προσεγγίζουν την τελειότητα. Έτσι, το κείμενο για το μεταναστευτικό ακολουθεί τους ρυθμούς της εκτροπής του Αχελώου και η "ξεπέτα'" κατέληξε να ολοκληρωθεί τρεις μέρες αργότερα. Τελευταία Κυριακή του Ιουλίου με καύσωνα και τίποτα δε μοιάζει σημαντικό πέρα από μια παραλία και πέντε βότκες με πολύ πάγο, το βράδυ. Ίσως κι ένα θερινό σινεμά για όσους βρίσκονται ακόμη στην Αθήνα. Για τους σινεφίλ λοιπόν, δέκα αγαπημένες ατάκες μέχρι να βραδιάσει: 1. &q

Το DNA των ομάδων

Εικόνα
Χθες το απόγευμα συζητούσαμε με τον Averell για τις ομάδες μας και τους ήρωες τους. Στα πλαίσια της συζήτησης διαπιστώσαμε ότι στον ΠΑΟ στερούνται ηρώων. Αφορμή για τη συζήτηση στάθηκε η (α)πιθανότητα να έρθει στον Ολυμπιακό ο Αμαντίνο Μανσίνι από την Inter. Βασικά προσπαθούσα να εξηγήσω στον Averell πως είναι ίσως ο μοναδικός που θα μπορούσε να κλέψει χώρο στις καρδιές των Ολυμπιακών από τον Giovanni Silva de Oliveira. Εκεί και με αφορμή τον Diogo που κατά τον Averell έχει το DNA του γαύρου η συζήτηση μεταφέρθηκε στο DNA των ομάδων και των οπαδών τους. Δεν είμαι Παναθηναϊκός για να έχω εμπεριστατωμένη άποψη, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο ποδοσφαιριστή πλην του Ζάετς που να αποτελεί το αρχέτυπο του ήρωα της κερκίδας του ΠΑΟ. Καλοί παίκτες πέρασαν πολλοί. Όμως κανένας δεν σου έδινε την εντύπωση ότι ήταν το αρχέτυπο του Βάζελου. Ο Ζάετς ήταν σίγουρα ο μοναδικός που σε έπειθε ότι γεννήθηκε για τον ΠΑΟ. Σίγουρα το πλησίαζε ο Αποστολάκης. Ο καλός στρατιώτης Βαζέχα με τη

Ζητιάνοι των λαών

Όταν μιλάμε για μετανάστες, η φράση “έλα στην θέση μου” δεν είναι τσιτάτο. Κάθε άλλο: ο επίσημος αριθμός των ανέργων στην Ελλάδα έφθασε τις 467.000. Μισό εκατομμύριο άνθρωποι, δίχως να υπολογίζουμε την άδηλη ανεργία – φαντάροι, φοιτητές, οι ουσιαστικά άνεργοι “ημιαπασχολούμενοι”. Στους νέους 15 έως 24 ετών, ο δείκτης ανεργίας “καλπάζει” στο 24,2%. Με τους “εργοδότες” να σφίγγουν το ζωνάρι λόγω της κουμπωμένης αγοράς, τους “επιφανείς επιχειρηματίες” να αναζητούν φθηνότερες χώρες για τις φάμπρικές τους και το κράτος ν’ αδιαφορεί, δεν μου κάνει εντύπωση που ακούω φίλους μου με χαρτιά και προσόντα να ανακοινώνουν πως θα κυνηγήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό – σε κράτη εντός ή εκτός Ε.Ε., που ξέρουν να δίνουν μια ευκαιρία σ’ εκείνους που την αξίζουν, ανεξαρτήτως προέλευσης. Επτά χρόνια από την είσοδό μας στο ευρώ, η χώρα είναι, αναλογικά, όσο κοινωνικά υπανάπτυκτη ήταν, τότε που έφευγαν τα τρένα για την Γερμανία. Για ένα κράτος που αδυνατεί να αξιοποιήσει το γηγενές δυναμικό του, η ανικανό

Φόροι σοσιαλιστικοί, φιλελεύθεροι και πράσινοι

Το να συζητήσει κανείς για την ιδεολογική σκοπιά της φορολόγησης είναι απλό. Υπάρχει η σοσιαλιστική προσέγγιση, κατά την οποία η σύμπτυξη ατόμων και υποομάδων σε μία μεγαλύτερη που ονομάζεται κοινωνικό σύνολο προϋποθέτει τη συγκατάθεση του καθενός να συνεισφέρει το μερίδιο που του αναλογεί, με σκοπό την πρόοδο. Έτσι , συστήματα όπως αυτό της δεκάτης που εφαρμόσθηκε επί τουρκοκρατίας, όσο απλοϊκά και σκληρά και να ηχούν στις μέρες μας αν μη τι άλλο εκκινούν από μία καθαρή σοσιαλιστική βάση. Από την άλλη, ως φιλελεύθερος, ο γράφων και ελάχιστοι τολμηροί υποστηρίζουν την ανάγκη το κράτος να εισπράττει κυρίως από τις υπηρεσίες που προσφέρει. Μία τέτοια υπηρεσία είναι και η οργανωμένη εμπορική και οικονομική ζωή, κατά συνέπεια ο Φ.Π.Α. και οποιασδήποτε μορφής έμμεση φορολόγηση μοιάζει πιο συνεπής. Για την κυβέρνηση τώρα, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Επιχειρηματολογεί σοσιαλιστικά και αναιρεί την ερμηνεία της λέξης εκκαθάριση και εκκαθαριστικό επιβάλλοντας έκτακτη οικονομική εισφορά σε όποιον

Στου κου_ού την πόρτα...

Εικόνα
Γιώργος Κασιμάτης (στενός συνεργάτης Ανδρέα Γ. Παπανδρέου): "[...]η σύνδεση της πολιτικής σκοπιμότητας για πρόωρες βουλευτικές εκλογές με την ψήφιση ή μη του υποψήφιου Προέδρου της Δημοκρατίας αποτελεί παραβίαση του Συντάγματος ." Δημήτρης Τσάτσος (πρώην ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ): "Προφανώς ένα κόμμα μπορεί να ματαιώσει μια προεδρική εκλογή. [...] Οταν όμως εκ των προτέρων δηλώσει ότι αρχικώς δεν θα ψηφίσει τον υποδεικνυόμενο από τα άλλα κόμματα πρόεδρο, για να προκληθούν εκλογές, και μετά την επίτευξη του στόχου του θα τον ψηφίσει τότε μια σοβαρή ρύθμιση του Συντάγματος γίνεται ερμηνευτικός περίγελος, καθώς περιφρονείται εξόφθαλμα το βαθύτερο νόημά της." Τα παραπάνω δεν είναι λόγια συνταγματολόγων προσκείμενων στην κυβέρνηση. Είναι απόψεις ανθρώπων που έχουν γράψει τη δική τους, σημαντική για το κόμμα, ιστορία στο ΠΑΣΟΚ. Ουσιαστικά, αυτό που ζητούν από τη ΜΕΔΗΠΑ* είναι να σεβαστεί το Σύνταγμα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ως θεσμούς. Όμως, από ό,τι φαίνεται, στο κόμ

Άξια τέκνα του Γκέμπελς

Εικόνα
Ανέκαθεν θαύμαζα την επικοινωνιακή πολιτική του Παναθηναϊκού. Την ικανότητα τους εκμεταλλευόμενοι και την άριστη σχέση της ιδιοκτησίας του με ΜΜΕ (συμμετοχή σε δύο κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας) να διαμορφώνουν άποψη και γνώμη αξιοποιώντας τις διδαχές του Γκέμπελς. Δεν πέρασαν άλλωστε ούτε δέκα μέρες από τα ρεπορτάζ για τον Ντζιμπρίλ Σισέ και τα γκολ που έβαζε στο 5 εναντίον 5 στη προπόνηση. Ακόμα χαρακτηριστικότερο δείγμα ήταν η καπατσοσύνη με την οποία ο πρόεδρος του ΠΑΟ, Νικόλαος Πατέρας πέρασε προς τα έξω το γεγονός ότι η ομάδα του δεν θα κάνει άλλες μεταγραφές. Με παράλληλη επίθεση στον Ολυμπιακό και με διαβεβαιώσεις ότι τώρα που έφυγε ο Γκαγκάτσης με το Ψυχομάνη ο ΠΑΟ θα πάρει το πρωτάθλημα. Ιδιαίτερο ταλέντο στην επικοινωνία έχει βέβαια και ο αιώνιος αντίπαλος του ΠΑΟ ο Ολυμπιακός. Η λογική βέβαια του Ολυμπιακού είναι κάπως διαφορετική. Σε αντίθεση με το ΠΑΟ το ζητούμενο δεν είναι να μετατοπίζουμε τη θεματολογία αλλού. Στον Ολυμπιακό ο στόχος είναι να μη συζητάμε καθόλου. Παράλ

Κυριακή χωρίς εφημερίδες...

Όπως και τα άλλα μέλη αυτού του blog, είχα ανέκαθεν την ανάγκη να διαβάζω. Εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία, ιστοσελίδες, blogs, γενικώς ότι εβρισκα. Εδώ και περίπου ένα χρόνο ζω το μαρτύριο του ανθρώπου που δεν έχει κάτι να διαβάσει. Το πρόβλημα μεγεθύνεται τα πρωινά της Κυριακής. Τότε που διαπιστώνω με λύπη ότι είναι αδύνατο να διαβάσεις εφημερίδες όπως παλιά. Αγοράζω σταθερά τις Κυριακές τρεις-τέσσερις πολιτικές εφημερίδες και δύο αθλητικές. Πλέον όσο καλή διάθεση και αν έχω μου είναι αδύνατο να τις διαβάσω χωρίς να αισθανθώ ότι προσβάλλουν την νοημοσύνη μου. Η μόνη εφημερίδα που γράφει κάτι, που έχει κείμενα να διαβάσεις με μικρά γράμματα και χωρίς φωτογραφίες για να "κλέβουν" στη σελίδα είναι το Παρόν. Μάλιστα υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να είναι και η τελευταία εφημερίδα που έχει και δύο ή τρία σοβαρά θέματα να διαβάσεις. Η απογοήτευση μου με έχει φτάσει στο σημείο πλέον να μην αγοράζω τις άλλες. Παραδοσιακά αγόραζα το Βήμα και τη Καθημερινή τις Κυριακές, όπως και τον Ελε

Σεξουαλική αγωγή

Κέντρα θεραπείας τού διαδικτυακού εθισμού ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια ανά την κινεζική επικράτεια. Σε αρκετά από αυτά χρησιμοποιείται ακόμη και ηλεκτροσόκ, ως μέθοδος "αφύπνισης" των ασθενών. Τι χρειάζεσαι για να χαρακτηρισθείς ως πρεζάκι τού κυβερνοχώρου; Σύμφωνα με τους Κινέζους γιατρούς, θα πρέπει να συνδέεσαι στο Ίντερνετ τουλάχιστον έξι ώρες την ημέρα και να εμφανίζεις τουλάχιστον ένα από συμπτώματα, όπως πιεστική ανάγκη να επανασυνδεθείς, ευερεθιστότητα, δυσκολία συγκέντρωσης, διαταραχές ύπνου - και φόβο τής κοινωνικής επαφής. Ποια Γρίπη των Χοίρων; Αν κάτι απειλεί σοβαρά την επιβίωσή μας ως είδος, είναι η Νόσος των Μαλθακών. Εξαπλώνεται ραγδαία, χάρη στην παγκόσμια επικράτηση τού δυτικού τρόπου ζωής, και απειλεί να μην αφήσει όρθιο τίποτε, που να θυμίζει τις αξίες επί των οποίων χτίζαμε κάποτε τις κοινωνίες μας. Οι Άγγλοι άφησαν τον πουριτανισμό τους κατά μέρος και μοιράζουν στα σχολεία τής Αλβιώνος ιατρικά φυλλάδια, στα οποία προτείνεται, εκτός άλλων, σεξ ή αυνανισμός

Μια απορία και μια ιστορία

Από τη στιγμή που η Ν.Δ. εξελέγη, το 2004, εφάρμοσε με συνέπεια μια πρωτότυπη πολιτική. Τα δύσκολα προβλήματα των οποίων οι λύσεις ενδέχεται να προκαλέσουν κοινωνική αναταραχή αντιμετωπίζονται με διάλογο. Έτσι, μέχρι τις τελευταίες ευρωεκλογές η ακολουθία ήταν γνωστή. Αρχικά διέρρεαν πληροφορίες ότι επίκεινται αλλαγές, οι άμεσα θιγόμενοι εξεγείρονταν και αφού η πρώτη σφυγμομέτρηση έδινε μία εικόνα, εμφανιζόταν ο αρμόδιος υπουργός αναιρούσε τα μισά ως φήμες και ανακοίνωνε περιχαρής την έναρξη του διαλόγου και τη δημιουργία του φορέα που θα τον έφερνε εις πέρας. Τα κόμματα αρνούνταν, η κυβέρνηση τα κατηγορούσε για μηδενισμό και εμείς μέναμε με την απορία ποιό ακριβώς είναι το καθήκον μιας κυβέρνησης. Ευτυχώς, μετά τις ευρωεκλογές φαίνεται να κινείται κάτι πιο γρήγορα και έτσι το ρεκόρ της περισσότερης κουβέντας οριακά μένει στην Βυζαντινή αυτοκρατορία. Οι Daltons διέγνωσαν έγκαιρα το κενό και αποφάσισαν να διεξαγάγουν εκείνοι το διάλογο για το μεταναστευτικό μιας και είναι ο μόνος τομέας

Α λα πολιτσία

Εικόνα
Βιβλία σαν αυτό κινδυνεύουν να βγουν στην παρανομία, μετά τα τελευταία γεγονότα "Έχεις δει ποτέ ελέφαντα να κρύβεται πίσω από μια παπαρούνα;". "Όχι". "Ε, είδες τι καλά που κρύβονται;". Η μέθοδος ονομάζεται Κ.Α.Π., από το "Κάποιου Άλλου Πρόβλημα". Ανακαλύφθηκε από τον Douglas Adams, ο οποίος, προφανώς υπό την επήρεια ουσιών, κατόρθωσε (στο περίφημο "Hitch-hiker's Guide to the Galaxy") να εξαφανίσει ένα ολόκληρο βουνό από τον ορίζοντα, βάφοντάς το ροζ. Η ιδέα είναι απλή, στην βάση της: ό,τι ο ανθρώπινος εγκέφαλος αδυνατεί να ταυτοποιήσει ως "φυσιολογικό", το απορρίπτει. Με την πρόσφατη επίθεση εναντίον κλούβας των ΜΑΤ με πιστόλι από νεαρό, που φορούσε βερμούδα, σαγιονάρες, μάσκα χειρουργείου και σομπρέρο, αποδεικνύεται περίτρανα ότι, εκτός από χιούμορ, τα παλιόπαιδα των Εξαρχείων διαθέτουν και κλασική παιδεία. "Κάτι μαγειρεύεται εδώ", μουρμούρισε καχύποπτα ο αξιωματικός Υπηρεσίας, που πληροφορήθηκε, ξημερώματα Σαββ

Gordon Gekko σύγχρονος όσο ποτέ

Εικόνα
" America has become a second rate power. The trade deficit and the fiscal deficit are at nightmare proportions " Η παραπάνω φράση είναι ο εισαγωγικός λόγος του Gordon Gekko στη συνέλευση των μετόχων μίας χαρτοβιομηχανίας στη ταινία "Wall Street". Ακούγοντας τη φράση αυθόρμητα σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να αφορά την Αμερική του 2007 (πριν τη κρίση που ερχόταν με φόρα) και όχι του 1987 που γυρίστηκε η ταινία. Άλλωστε και το 1987 σε κραχ οδηγήθηκε το χρηματιστήριο, μόνο που συνήλθε πολύ πιο εύκολα από ότι σήμερα. Την ταινία την είδα για πολλοστή φορά χθες το απόγευμα την ώρα που η μπόρα χτυπού σε τα βόρεια προάστια. Τα ελεύθερα κανάλια είχαν αυτό το πράγμα που ονομάζο υν δελτίο ειδήσεων και το συνδρομητικό μας έκανε ένα ανέλπιστο δώρο προβάλλοντας τη ταινία. Το τι πραγματεύεται η ταινία είναι πάνω-κάτω γνωστό, ο Gordon Gekko τον οποίο ενσαρκώνει μοναδικά ο Michael Douglas (έκτοτε δεν κατάφερε να κάνει ανάλογη ερμηνεία), είναι ο ορισμός του καρχαρία των επιχειρήσεων. Αξι

Καυτό Ρεπορτάζ

Την ώρα που οι άλλοι Daltons, περιδιαβαίνουν παραλίες και καφετέριες, μόνο ο άοκνος και σχεδόν νηφάλιος William, κάνει ρεπορτάζ και ανταγωνίζεται στα ίσα, τα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια. Αφού λοιπόν, ο κόσμος απαιτεί σοβαρή και έγκυρη ενημέρωση, ιδού η τελευταία απομαγνητοφώνηση από τις συνομιλίες μεταξύ των μελών του συνδικάτου του εγκλήματος Τρ:Αυτή τη δικηγόρο την ξέρεις καλά; Βλ:Φίλη μου, από παιδιά. -Όμως κάτι τώρα έχει αλλάξει φανερά... -Ναι, με γρίφους μιλά και σπόντες πετά. -Όταν είσαι με άλλους στην παρέα, τι κάνει; -Με στραβοκοιτά... -Τη δουλειά με το σπα θα την προχωρήσει; -Δεν ξέρω, τη μία στιγμή είναι τολμηρή και την άλλη... -Κατάλαβα, "δώσε θάρρος στο χωριάτη...", στο'χα πει. Με τον άλλο τί γίνεται; Θα την σμπρώξει τη δουλειά; -Εγώ του φέρομαι τυπικά. Αν μπροστά μου αλλάξει επιδεικτικά, θα τη χάσει κι εγω δε θα φταίω. Χθες του μίλησα στο τηλέφωνο... -Τον ζόρισες λίγο; -Προκαλείς του λέω, προκαλείς... -Πες του αν από φίλο στριμωχτεί σε καμμιά γωνιά, μην εκπλαγεί.

Πόσο σοβαρή είναι μία χώρα;

Μια χώρα είναι τόσο σοβαρή όσο τη θεωρούν οι πολίτες της. Με αφορμή την ιστορία στο Γραμματικό γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι κλισέ και στομφώδεις κοινοτοπίες μπορεί να κουράζουν ή να προκαλούν μειδιάματα, συμπυκνώνουν όμως παρατηρήσεις και συμπεράσματα χρόνων. Από το 2003 που ψηφίσθηκε ο χωροταξικός σχεδιασμός μέχρι σήμερα, κανείς δεν κατάφερε να πείσει τους κατοίκους μιας μικρής κοινότητας για την ανάγκη δημιουργίας ΧΥΤΑ στην περιοχή τους. Έτσι, αν και τα δύο μεγάλα κόμματα συμφωνούν επί της ουσίας, χρειάσθηκε να φθάσει η λήξη της σχετικής προθεσμίας που είχε δώσει η Ε.Ε. για την έναρξη εργασιών ώστε να εμφανισθούν εργολάβοι, ΜΑΤ και αγανακτισμένοι πολίτες να δώσουν τη δική τους μάχη, παρουσία των καναλιών φυσικά. Η δικαιολογία που έδωσε ο υφυπουργός Εσωτερικών ("Πρωινή Γραμμή",ΝΕΤ) για την καθυστέρηση ήταν οι 11 προσφυγές στο ΣτΕ και η χρονοβόρος εκδίκασή τους. Σεβαστό ως επιχείρημα, αλλά τί περίμενε ότι θα έκαναν οι κάτοικοι; Δε θα εξαντλούσαν κάθε ένδικο μέσο για να προστα

Πολυμετοχοκόκκαλης

Πέρσι τέτοιο καιρό έγραφα για τη πειραματική διάθεση του Σωκράτη Κόκκαλη σχολιάζοντας τη τάση του να ακολουθεί τη μέθοδο δοκιμή-σφάλμα που τόσο πολύ του χρησίμευσε στις σπουδές του στη φυσική. Φέτος αποφάσισε να πειραματιστεί με τη πολυμετοχικότητα. Είδε το μοντέλο στο ΠΑΟ και θεώρησε ότι μπορεί να κάνει και αυτός το ίδιο σταματώντας να βάζει προσωπικές εγγυήσεις για τα δάνεια και τις υποχρεώσεις του Ολυμπιακού που φτάνουν τα €63.000.000,00. Το συγκεκριμένο νούμερο προκάλεσε τρόμο σε πολλούς και σε αυτό συνέτειναν με την άγνοια τους και οι αθλητικοί συντάκτες. Πρακτικά όμως κανένας δεν έκανε το κόπο να πράξει το αυτονόητο. Να ρωτήσει ένα οικονομολόγο για το τι ακριβώς σημαίνει αυτό το άνοιγμα και τι σημαίνει για τη δυνατότητα του Ολυμπιακού να πορευθεί με το συγκεκριμένο άνοιγμα. Ο Κόκκαλης επειδή προφανώς μιλάει με οικονομολόγους γνωρίζει ότι το άνοιγμα αυτό είναι μεν πρόβλημα αλλά όχι τόσο μεγάλο όσο νομίζουν ορισμένοι. Το μεγάλο πρόβλημα θα το αποκτήσει ο Ολυμπιακός σε περίπτωση π

Αθλητικά

Ενώ στην πολιτική σκηνή της χώρας μοιάζει να μη γίνεται τίποτα ενδιαφέρον (η συζήτηση για την ιδεολογική πλατφόρμα της Ν.Δ. και τη σχέση της με τη δεξιά ή το κέντρο, μάλλον δε θα βγάλει πουθενά) και το θέμα της απαγόρευσης του καπνίσματος έχει κορεσθεί, οι λίγοι που βρεθήκαμε μακριά από τις παραλίες το Σαββατοκύριακο βρήκαμε καταφύγιο στα αθλητικά. Απόντος λοιπόν του Jack που παραδοσιακά αναλαμβάνει τέτοια θέματα, σήμερα στην αθλητική σας ενημέρωση ο William, απευθείας από το σπίτι του όπου ξεκουράζεται. Για όποιον είδε το χθεσινό τελικό του Wimbledon, οτιδήποτε άλλο στην αθλητική επικαιρότητα φαντάζει μικρό. Ο Roger Federer, για άλλη μια φορά έδειξε ότι μεγάλοι είναι οι αθλητές που δε χάνουν με τίποτα. Η φετινή του χρονιά μοιάζει να είναι βγαλμένη από αμερικάνικη ταινία. Αυτός που πέρσι τα έχασε όλα, που έπεσε στο Νο 2 της παγκόσμιας κατάταξης, επανήλθε θριαμβευτικά Η διαφορά είναι ότι η εποχή μοιάζει να τον πρόλαβε. Εκεί που τον είχαμε συνηθίσει να διαλύει όποιον έβρισκε μπροστά το

Η προς Αυρήλιον επιστολή

Ο Dr.Visvanathan Metonu Taxini είναι ηγετικό στέλεχος του SCNATCH (Scientific No-handed Association for Testicles Careful Handling) και δυστυχώς η επιστολή του ήταν αρκετά μεγάλη για να χωρέσει ως σχόλιο στο κείμενο του Averell για τον Ιούλιο. Μολονότι βρίσκεται στα όρια της παράνοιας ακόμη και για μένα που ήμουν παρών στην αρχική τους κουβέντα, τη δημοσιεύω με χαρά κυρίως για να φύγει από την κορυφή αυτό το ανατριχιαστικό απαγορευτικό. "Αγαπητέ Αυρήλιε, Με εξαιρετικό ενδιαφέρον διάβασα την ανταπόκρισή σου από το Καθαρτήριο. Η λειτουργία του Κ.Ρ.Ι.Κρι. και η αναφορά στις δύο πτέρυγές του, αποκαλύπτει τη φιλοσοφική συγγένεια του χώρου τον οποίο εκπροσωπώ με αυτό. Υπάρχουν βέβαια και διαφορές. Εμείς πιστεύουμε ότι οι ψυχές προϋπάρχουν του σώματος και βρίσκονται πάντα στους χώρους που εσείς αποκαλείτε Παράδεισο, Κόλαση και Καθαρτήριο αναμένοντας τη στιγμή που θα ενδυθούν ένα σώμα και θα εμφανισθούν στη Γη. Τα γενικά χαρακτηριστικά τους, επομένως, είναι διαμορφωμένα από καταβολής κόσμ

1η Ιουλίου 2009

Εικόνα
Σέβομαι 100% το δικαίωμά σας να καπνίζετε όσο θέλετε, αλλά χαίρομαι απεριόριστα επειδή, πλέον, μου αναγνωρίζεται το δικαίωμα να μην είμαι παθητικός καπνιστής. Κι επειδή η εφαρμογή των νόμων είναι στο χέρι το δικό μας πάνω απ' όλα, ο νέος αγαπημένος μου τηλεφωνικός αριθμός είναι το 1142. Κι αν με λέτε ρουφιάνο, κομπλεξικό ή οτιδήποτε άλλο θέλετε, επειδή, απλά, θα διεκδικώ τα δικαιώματά μου, μην καλέσετε την αστυνομία αν σας κλέψουν το αυτοκίνητο - είναι ρουφιανιά... ΥΓ. Καιρός είναι να ευαισθητοποιηθούμε λίγο περισσότερο, γενικά: Μάλλον ήρθε η ώρα να μην κουνάμε απλά το κεφάλι όποτε βλέπουμε κάποιον να έχει "παρκάρει" κλείνοντας μπάρα πρόσβασης για ΑΜΕΑ.

Ιούλιος

Εικόνα
Αυρήλιος έφα “Για τρία πράγματα ΔΕΝ γίνεται να τον ρωτήσεις”, μου εξηγούσε ο Πέτρος ο θυρωρός, καθώς με συνόδευε ως το ραντεβού μου με τον Θωμά. “Αν Εκείνος ενσαρκώθηκε, αν ο ενσαρκωμένος σταυρώθηκε, αν ο εσταυρωμένος αναστήθηκε. Όχι πως εδώ στον Παράδεισο δεν έχουμε ξεκάθαρη θέση πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα”, έσπευσε να συμπληρώσει, μισοαπολογούμενος, διαβάζοντας αστραπιαία την έκφραση διαμαρτυρίας που σχηματιζόταν στο πρόσωπό μου. “Άλλωστε τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους, είναι καθαρά και φωτεινά σαν τον καθρέπτη που φιλοξενεί στην επιφάνειά του τον Ήλιο”. Απολάμβανε αυτάρεσκα τον ποιητικό του οίστρο, κι ύστερα, εντελώς αναπάντεχα, μαζεύτηκε, θα ‘λεγες ότι κόντυνε, ότι έγινε μια μπάλα από σάρκα – από κάπου μακρυά είχε ακουσθεί, μέρα μεσημέρι, λαλητό κοκκόρου. “Άκου που σου λέω”, ολοκλήρωσε βιαστικά την σκέψη του. “Οι συνέπειες θα είναι δυσάρεστες… για κείνον”. Την αλλόκοτη αυτή αλήθεια θα επιβεβαίωνε λίγο αργότερα κι ο ίδιος ο Θωμάς. “Αν επιχειρήσω να σου μιλήσω για… για τα γεγονότα”,

Gutsy Moves

Εικόνα
Παρακολουθώ, όπως και οι περισσότεροι, με ενδιαφέρον την εξέλιξη της υπόθεσης Siemens. Στα πλαίσια αυτά είχα προ Ευρωεκλογών μία συζήτηση με ένα φίλο, διακεκριμένο ποινικολόγο, με αφορμή την προφυλάκιση των κ.κ. Μαυρίδη και Γεωργίου. Η συζήτηση μας μου ήρθε στο μυαλό ακούγοντας (ή μάλλον διαβάζοντας) την πρόταση του Βασίλη Μιχαλολιάκου για αμνήστευση του Μιχάλη Χριστοφοράκου με αντάλλαγμα τα πλήρη στοιχεία για την υπόθεση. Το θέμα της συζήτησης ήταν η αδυναμία της Ελληνικής δικαιοσύνης να αποκτήσει μάρτυρες για την υπόθεση. Μου εξηγούσε ότι είναι δύσκολο κάποιος από αυτούς που γνωρίζουν να "μιλήσει" μιας και πρακτικά θα επιβαρύνει τη θέση του μιας και σε πρακτικό επίπεδο δεν υπάρχει η δυνατότητα να του προσφερθεί καλύτερη μεταχείριση. Επιπρόσθετα με βάση την Ελληνική νομοθεσία η "ενεργή δωροδοκία" θεωρείται μεγαλύτερο έγκλημα από την "παθητική". Οπότε θα ήταν χαζό από μέρους τους να αποδεχθούν ότι συμμετέχουν σε ενεργή δωροδοκία. Προχώρησε το θέμα μάλιστα