Κόμματα ή brands ;

Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έχουν κυρίως να κάνουν με τα Ελληνικά κόμματα και τη λειτουργία τους. Υποτίθεται ότι τα πολιτικά κόμματα δημιουργούνται από την ανάγκη εκπροσώπησης ενός κοινωνικού και ιδεολογικού ρεύματος. Αντ'αυτού, στην Ελλάδα βλέπουμε να συμβαίνει το αντίστροφο. Πολυσύνθετοι μηχανισμοί, διαγκωνίζονται (ως να επρόκειτο για εταιρείες) για καλύτερες πωλήσεις ενός προϊόντος το οποίο αν δεν αποδειχθεί ελκυστικό μπορούν ανερυθρίαστα να αλλάξουν έτσι ώστε να πείσουν τους πιθανούς αγοραστές.

Με περιέργεια βλέπει κανείς, κάθε βράδυ, αστυνομικούς να διενεργούν ελέγχους στο κέντρο της Αθήνας και να συλλαμβάνουν μετανάστες λαθραίους ή παρανομούντες. Αναρωτιέται, λοιπόν, αν τόσο καιρό δεν υπήρχε θέμα ή η κυβέρνηση πρέπει κάθε τόσο να λαμβάνει ένα μήνυμα από τους πολίτες έτσι ώστε να ενημερώνεται για τα προβλήματα της κοινωνίας. Το μείζον, βέβαια, δεν είναι αν καλώς ή κακώς πράττει τώρα, αλλά κατά πόσον υπάρχει έστω και σε επίπεδο σκέψης μία σοβαρή μεταναστευτική πολιτική στη χώρα. Περισσότερο ουσιαστική ως προς αυτό, μοιάζει η άσκηση πίεσης προς την Τουρκία να περιορίσει το ρόλο της γέφυρας προς την Ευρώπη για εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένους μετανάστες από τα βάθη της Ασίας. Όμως η απορία για την έως τώρα απάθεια, παραμένει.

Στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. ενοχλήθηκαν με τις δηλώσεις περί αποχής που έκανε ο συνήθης ύποπτος Θ. Πάγκαλος. Όπως και να το δει κανείς, οι μελλοντικοί πελάτες δεν πρέπει να προσβάλλονται. Έτσι, οι δηλώσεις του Ευαγγ.Βενιζέλου (κατανόηση και προβληματισμός για το φαινόμενο) αποτελούν οδηγό για πολιτευτές και στελέχη του σοσιαλιστικού κόμματος.

Τέλος στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. οι συμπαθέστατοι κατά τα άλλα ανανεωτικοί μάλλον κάπου τα μπέρδεψαν. Τα δύο κόμματα εξουσίας, λειτουργούν ως υπεραγορές εδώ και χρόνια. Έτσι η αντιμετώπιση των λαθρομεταναστών επειδή αυτό (προκύπτει από την ανάλυση ) επιθυμούν όσοι στράφηκαν στον ΛΑ.Ο.Σ ή η προσπάθεια προσέγγισης όσων απείχαν από τις τελευταίες εκλογές, είναι πρακτικές συνηθισμένες που αποδεικνύουν ότι σκοπός είναι η επιτυχημένη πώληση ενός προϊόντος κι όχι η πολιτική διεργασία. Όμως, η κριτική στην ηγεσία ενός αριστερού κόμματος για την αποτυχία να διατηρήσει το brand στη μόδα μέχρι τον Ιούνιο μοιάζει εξωπραγματική. Σε αυτό, η μεγάλη συμπάθεια του Joe, Αλέξης Τσίπρας έχει δίκιο. Ή προτείνεις αλλαγή πολιτικής άρα και συνέδριο για να αποφασισθεί κάτι τέτοιο ή θεωρείς αυτά που λέει το κόμμα σωστά και συνεχίζεις να προσπαθείς να πείσεις την κοινωνία, άσχετα με τα ποσοστά που κατά καιρούς λαμβάνεις.

Για να δούμε αν θα πιάσει : Μετά από μεγάλη έρευνα του blog, το 43% όσων απείχαν από τις τελευταίες ευρωεκλογές πιστεύει ότι το πρόγραμμα "Βοήθεια στο σπίτι", πρέπει να απευθύνεται σε όλα τα νοικοκυριά. Για να γίνει δε η πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού με αδιάβλητο τρόπο προτείνουν τη θέσπιση αυστηρών κριτηρίων. Αντιστοίχων αυτών που εφαρμόζει ο Ιταλός πρωθυπουργός Σ. Μπερλουσκόνι στη βίλα του στη Σαρδηνία. Αναμένουμε με αγωνία να διαπιστώσουμε τα ανακλαστικά των ημετέρων πολιτικών.