Ιούνιος 2009

(Περίληψη του προηγουμένου: Ο Αδάμ και η Ευα ήταν πανέτοιμοι, με τα πράγματα στιβαγμένα να αποχωρήσουν από τον παράδεισο. Πριν περάσουν το κατώφλι της μεγάλης Πύλης, Αυτός τους σταμάτησε και τους είπε: "Δεν μπορώ να σας συγχωρήσω, αμαρτήσατε! Ομως επειδή σας αγαπώ, θα σας κάνω το τελευταίο μου δώρο. Θα σκέφτείτε σε ποιο μέρος της γης επιθυμείτε να ζήσετε. Εχετε υπόψη σας, ότι θα διανύουμε το σωτήριον έτος 2009, που είναι πιο καλά τα πράγματα από ότι στους περασμένους αιώνες.)

Κύλησαν τρεις ολόκληροι μήνες, μέχρι το ζευγάρι μας να πάρει την οριστική του απόφαση. Συζυτήσεις επί συζυτήσεων, ανταλλαγή επιχηρημάτων, διαφωνίες και όλα αυτά τα...χαριτωμένα που συμβαίνουν πάντα στις σοβαρές κουβέντες ανάμεσα σε ένα ζευγάρι. Γνώριζαν όμως, ότι πρόκειται για την απόφαση της ζωής τους, οπότε δεν ήθελαν να βιαστούν. Οι διάλογοί τους ήταν πράγματι απολαυστικοί, αλλά λόγω στενότητας χώρου, θα σας παρουσιάσω μόνο μερικά αποσπάσματα.

-ΑΔΑΜ: Λοιπόν αγάπη μου αρκετά το κωλοβαρέσαμε. Πρέπει να μου πεις που θες να πάμε, να φύγουμε μία ώρα γρηγορότερα. Δεν αντέχω άλλο το βλέμμα Του.

-ΕΥΑ: Γλυκέ μου, δεν ξέρω, έχω μπερδευτεί. Γιατί δεν το παίρνεις πάνω σου, γιατί δεν διαλέγεις εσύ;

-Α: Οχι καλή μου, εσύ έφαγες το μήλο, εσύ θα πάρεις τώρα την ευθύνη.

-Ε: Καλά λοιπόν. Σκέφτομαι να πάμε στις ΗΠΑ. Γίνεται πολύς ντόρος τον τελευταίο καιρό εκεί και μάλλον θα έχει ενδιαφέρον.

-Α: Δεν είσαι με τα καλά σου. Σε επηρέασε και εσένα ο Ομπάμα; Είναι δυνατόν να θες να κατοικήσουμε σε μια χώρα, με τόσο ανόητους ανθρώπους, που έχουν εκλέξει για πρόεδρο τους τον Τζορτ Μπους;
-Ε: Καλά, μια κουβέντα είπα. Τι προτείνεις;

-Α: Πάμε στην Κίνα. Εχει τον περισσότερο πληθυσμό στον πλανήτη. Ολοι όσοι ζουν εκεί κάτι θα ξέρουν...

-Ε: Απαπα! Θα αστειεύσαι βέβαια. Εγώ έχω μάθει εδώ να είμαι μία και μοναδική και εσύ θες να με πας σε ένα δισεκατομμύριο κόσμο. Δεν μπαίνω με το...σωρό dear!

-Α: ΟΚ, αλλά τις... μοναξιές ξέχασέ τες. Τώρα θα συνυπάρχεις μέ άλλες! Σκέψου και τα ξαναλέμε.............

.................. Ε: Αδάμ, σκέφτηκα αυτά που λέγαμε πριν. Αποφάσισα που θέλω να πάμε. Ιταλία. Ομορφη χώρα, η πατρίδα της μόδας και η Βενετία, αχ η Βενετία!

-Α: Δεν πας καλά! θα πάω εγώ να έχω τον Μπερλουσκόνι πάνω από το κεφάλι μου και να με ζαλίζεις με τα... ντεφιλέ! Ασε που το κανάλια της Βενετίας σου, βρωμάνε απίστευτα. Εχεις μείνει πίσω αγάπη μου.

-Ε: Ναι, αλλά έχει καλό ποδόσφαιρο (είπε δειλά δειλά μήπως και τον ψήσει).

-Α: Αν είναι έτσι, ας πάμε στην Αγγλία, που η Πρέμιερ Λιγκ τα σπάει και δεν έχει και στημένα παιχνίδια. Το ξέχασες το Calciopolis;

-Ε: Τι λες βρε; Που θα με πας στη χώρα των ομοφυλόφιλων. Δεν σφάξανε. Να μην μπορώ ούτε να ξενοπηδηχτώ! Σε λίγο θα μου πεις να μετακομίσουμε στην Ουκρανία, να χαριεντίζεσαι εσύ μου τα πουτανάκια και εγω να είμαι... απότιστη!

-Α: Πάμε στην Κούβα τότε, να κάνουμε μαζί με τον Φιντέλ τη δική μας επανάσταση!

-Ε: Μόνο την πάρτη σου νομίζω ότι σκέφτεσαι. Και εγώ τη θα κάνω εκεί; Τι νομίζεις, ότι τα όμορφα μπουτάκια μου τα έχω για να τυλίγω πούρα; Αντε παράτα με.........

.............Α: Ευα, χάνουμε πολύτιμο χρόνο, πρέπει να αποφασίσουμε. Τι λες για Ρωσία. Τώρα τελευταία αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς...

-Ε: ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΟΧΙ. Εχει πολύ κρύο εκεί. Εγώ τα ξωπλατά μου και ντεκολτέ μου πως θα τα φορέσω στους -17 βαθμούς. Είπα και εγώ επιτέλους να ντυθώ λίγο... θυλήκα, βαρέθηκα τόσο καιρό με το φύλλο συκής. Ασε που αν είναι να πάμε σε κρύα χώρα, τότε να πάμε στη Νορβηγία, να ψαρεύεις κιόλας.

-Α: Θες να μου πεις κάτι; Τέρμα το σεξ; Δεν γ....είς που δεν γ...είς, δεν πας για ψάρεμα; Ετσι; Καλα...! Στην Ολλανδία να πάμε, με τις πουτάνες στις βιτρίνες και τα ναρκωτικά. Ολη την ώρα μαστουρωμένος θα είμαι και θα ξενοπηδάω!!!

-Ε: Δεν σφάξανε! Το αποφάσισα! Θα πάμε στην Αφρική. Σιέρα Λεόνε για παράδειγμα. Θα επιτελέσουμε και ανθρωπιστικό έργο.

-Α: Α, φιρί φιρί το πάς να μαλώσουμε. Εκεί δεν θα έχουμε να φάμε. Μην ξεχνάς ότι είμαστε καλομαθημένοι. Εδώ είχαμε και του πουλιού το γάλα. Γιατί ρε κούκλα μου δεν θες να πάμε στη Βραζιλιά;

-Ε: Ασε πάλι τα σάπια. Μπάλα, ωραίοι κώλοι στην Κόπα Καμπάνα και εγώ πάλι στην απ'έξω. Να πάμε στην Αυστραλία, τα συνδυάζει όλα.

-Α: Μα ρε μωρό μου, ξέρεις ότι είμαι προληπτικός. Ποτέ δεν συμπαθούσα το καγκουρό που είχαμε στον παράδεισο και θυμάσε ότι δεν το πλησίαζα, το θεωρούσα γρουσούζικο. Ηταν το μόνο ζώο που δεν είχα παίξει ποτέ μαζί του. Μέχρι που με έπεισες, ότι αυτό που σκέφτομαι ήταν χαζομάρα. Και ποιό το αποτέλεσμα; Αμέσως μόλις το πρωτοχάιδεψα, έτρεξα χαρούμενος να στο πω και σε είδα με το φίδι, να δαγκώνεις το μήλο. Να το αποτέλεσμα! Απορρίπτεται η Αυστραλία. Γιατί δεν πάμε σε μια μουσουλμανική χώρα, να ζήσουμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Μια Τουρκία ας πούμε...

-Ε: Θα φορέσω εγώ φερετζέέέέέέέέ;;;; Δεν είσαι καθόλου, μα καθόλου καλά! Ασε με ήσυχη και μόνο όταν κάτι πραγματικά καλό ενόχλησέ με!

Ο Αδάμ έφυγε λίγα μέτρα πιο πέρα. Αφησε την Ευα βυθισμένη στις σκέψεις της και αυτός, ατενίζοντας τον καταγάλανο ορίζοντα, άκουγε το ρυακί δίπλα του και έστυβε το μυαλό του να θυμηθεί τι τους είχε πει Αυτός, πριν τους χαιρετήσει. "Αναφέρθηκε στο χρόνο (κάτι που δεν είχα καταλαβεί δηλαδή) και σε ένα μέρος. Για να το είπε Αυτός, έστω και με πλάγιο τρόπο, μήπως ήθελε να πάμε εκεί; Μήπως ήταν αυτήν η επιθυμία Του; Ναι, μάλλον αυτό ήταν. Τους άνοιξε τα μάτια και αυτοί οι ηλίθιοι ούτε που το είχαν καταλάβει! Πώς το είχε πει αυτό το νησάκι να δεις... ΑΝατολία, ΑΝδόρα, ΑΝγκόλα, ΑΝτίλες, ΑΝόι, ΑΝόβερο, ΑΝτις Αμπέμπα, ΑΝάφη! ΝΑΙ, ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ, Ανάφη. Το βρήκα, αλλά που είναι η Ανάφη; Ευάάάάάάάάάαάάάάάάά."

-Ε: Τι φωνάζεις ρε; Ασε με να σκεφτώ.

-Α: Το βρήκα. Θα πάμε στην Ανάφη.

-Ε: Ανάφη; Τι είναι αυτό;
-Α: Το μικρό νησάκι που μας είχε πει Αυτός, ότι εκεί ο χρόνος είναι σχετικός και ότι κάτι παλιόπαιδα στήνουν κάτι καλό, θυμάσε;

-Ε: Α ναι, κάτι μου λέει. Για το νησάκι στην Ελλάδα λες...

-Α: Στην Ελλάδα είναι;

-Ε: Ναι ρε, τίποτα δε θυμάσαι; Αλλά θα πάμε σε μια χώρα, μόνο και μόνο για ένα μικρό νησάκι;

-Α: Οχι αστέρι μου. Αν είναι πράγματι η Ελλάδα, τότε σωθήκαμε! Πώς δεν το είχα σκεφτεί νωρίτερα;

-Ε: Ποιό;

-Α: Την Ελλάδα. Εκεί πρέπει να πάμε. Εχει την Ανάφη που μας συμβούλευσε με τον τρόπο του Αυτός, έχει και πολλά άλλα ωραία νησιά, όμορφες παραλίες, υπέροχο καιρό, γλεντζέδες ανθρώπους που διασκεδάζουν συνεχώς και κυρίως δεν έχουν όρια! Ο καθένας κάνει ό,τι του καπνίσει, ό,τι γουστάρει και αγαπά και δεν δίνει λογαριασμό σε κανένα! Κάτι σαν τον παράδεισο μας! Τα συνδυάζει όλα σου λέω...
-Ε: Είσαι σίγουρος;

-Α: Ναι, ναι, η ιδανίκη χώρα για εμάς που δεν υπαγόμαστε σε κανόνες. Εναν είχαμε και τον καταπατήσαμε κι αύτον! Φύγαμε

-Ε: Να πάρω και το αντηλιακό μαζί μου;

Σημαντικές ημερομηνίες:

7: Το μεγάλο πολιτικό δίλημμα. Να ψηφίσουμε στις Ευρωεκλογές η να πάμε τριημεράκι για μπανάκια;

15: Παγκόσμια ημέρα γονιμότητας. Οσοι δεν θέλετε να γίνετε μπαμπάδες, οπωσδήποτε προφυλακτικό. Για να μην πω αποχή (η πιο ασφαλής μέθοδος αντισύλληψης), μια μέρα είναι, θα περάσει.

21: Η εκδίκηση των αντρών. Μετά τη μέρα της μητέρας, της γυναίκας, της πεθεράς, του κοριτσίου, της συνεφάδας κτλ, επιτέλους και μια μέρα για τους άντρες, αλλά όχι όλους. Η Ημέρα του Πατέρα. (Οχι του προέδρου του Παναθηναϊκού). Ταυτόχρονα ημέρα της μουσικής. Αρχισαν τα όργανα....

23: Ολυμπιακή ημέρα. Οχι του Ολυμπιακού, αλλά των Ολυμπιακών Αγώνων ανόητοι.

27: Διεθνής ημέρα ομοφυλοφιλικής υπερηφάνειας. Ουδέν σχόλιον. Δεν περιγράφω άλλο!