Κερατάς και Δαρμένος
Οι Ευρωεκλογές τελείωσαν, οι αναλύσεις μας περισσεύουν και έξω σκάει ο τζίτζικας. Το blog συμπλήρωσε ένα χρόνο ζωής, ο William με τον Averell μοιράζουν αναπτήρες εν όψη της απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους και ο Jack έχει σαλέψει εντελώς και το έχει ρίξει στη ποίηση (όσο δεν ψάχνει να νοικιάσει χώρο για τη μπυραρία των Dalton's).
Κάτω από αυτές τις συνθήκες αποφάσισα και εγώ να αναδείξω ένα κρίσιμο ζήτημα. Το πως ο άντρας είναι το αιώνιο θύμα των γυναικών ανεξαρτήτως συνθηκών. Στη προσπάθεια μου να εξηγήσω τα πως και τα γιατί θα χρησιμοποιήσω ένα απλό όσο και σύνηθες παράδειγμα. Αυτό της απιστίας και πως αντιμετωπίζεται αντίστοιχα από τους άντρες και τις γυναίκες.
Για την περίπτωση μας θα χρησιμοποιήσουμε το σενάριο που ο σύζυγος ή η σύζυγος μπαίνουν στο σπίτι και βρίσκουν το έτερο ήμισυ τους στο κρεβάτι με άλλον ή άλλη. Θα εξετάσουμε πως αντιμετωπίζει την κατάσταση σε κάθε μία περίπτωση αυτός που κάνει τη κουτσουκέλα.
1. Ο Άνδρας: Η πρώτη αντίδραση του θα είναι. Αγάπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις. Αφού σκύψει για να αποφύγει αυτό που έχει εκσφενδονιστεί προς το κεφάλι του θα αρχίσει τη προσπάθεια να ανατρέψει την κατάσταση. Θα εξηγήσει ότι είχε πέσει για ύπνο και ήρθε αυτή η άγνωστη ( ή η κουμπάρα, ή η υπηρέτρια ή κάποια τέλος πάντων) και του επιτέθηκε και δεν πρόλαβε να αντιδράσει. Θα εξηγήσει ότι δεν υπήρξε σεξουαλική επαφή (άσχετο αν η απατημένη σύζυγος τους έπιασε στα πράσα) και ότι μόλις κατάλαβε ότι δεν ήταν αυτή, η μοναδική του αγάπη απέφυγε το γεγονός.
Δηλαδή για να αναλύσουμε λίγο το concept ο άντρας θα προσπαθήσει να αποδείξει (μάταια) ότι είναι αθώος και θύμα μίας σκευωρίας. Η πρώτη του αντίδραση είναι να αρνηθεί το γεγονός αυτό καθεαυτό και όχι τις ευθύνες που απορρέουν από αυτό. Η κατάληξη θα είναι άντρας να παρακαλάει τη γυναίκα να τον συγχωρέσει.
2. Η Γυναίκα: Η περίπτωση της είναι διαφορετική. Όταν με το καλό μπει ο κερατούκλης της ιστορίας μας στο χώρο θα ξεκινήσει μία νέα διαδικασία παράνοιας. Δεν θα του φτάνει του κακόμοιρου που θα είναι κερατάς θα ενημερωθεί πάραυτα πως αυτός φταίει που η άλλη το κερατώνει. Επειδή την παραμελεί (άσχετο αν δεν το κάνει) και της δημιουργεί κενά. Χονδρικά για να μην το κουράζουμε θα βρεθεί ένοχος για ηθική αυτουργία στο αδίκημα ανεξάρτητα αν είναι ο κερατάς της υπόθεσης.
Το αποτέλεσμα το ξέρετε ήδη. Ο άντρας θα παρακαλάει τη γυναίκα για συγχώρεση (αυτό που λέμε και κερατάς και δαρμένος).
Άρα λοιπόν καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι εμείς οι άντρες είμαστε αιώνια θύματα σε αυτό το μάταιο κόσμο. Οπότε μιας και ήρθε καλοκαίρι προτείνω στους συναδέλφους άνδρες να είναι χαλαροί και να θυμούνται πως ανεξάρτητα από τα γεγονότα στο τέλος πάλι αυτοί θα φταίνε και δεν υπάρχει λόγος να αγχώνονται πολύ.
Υ.Γ. Για να πω την αλήθεια, αρχικά ήθελα να γράψω για την αποχώρηση του χειρότερου, μακράν του δεύτερου, πολιτικού της Ελλάδος τα τελευταία 20 χρόνια αλλά μετά σκέφτηκα ότι δεν αξίζει να του γράψω ούτε τρεις γραμμές μιας και στη συνείδηση του κόσμου πήρε αυτό που του αξίζει. Το απόλυτο ΤΙΠΟΤΑ
Σχόλια
Τελικώς, όλους αυτούς τους τενεκέδες τους βάζεις πάνω από τον Αλαβάνο;
Αλλά ξέχασα: για να πολιτευθείς την σήμερον δεν απαιτούνται αισθητήριο, ηθική, τιμιότης. Δεν απαιτείται καν να είσαι πολιτικός. Ίσα ίσα. Όσον πιο αστείος είσαι, τόσον το καλύτερο.
Κερατάς και δαρμένος :P
1. Συμφωνώ με William: αφού κάνετε λάθη τί να κάνουμε? Προφανώς και φταίτε.
2. Στην αιώνια πάλη μεταξύ των φύλων θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι πάντα η γυναίκα ήταν το συνώνυμο του συναισθήματος (= μικρή έως πολύ μεγάλη δόση τρέλας) και ο άντρας της λογικής (= την απλή λογική που λέει 1+1=2 και όχι 1+1=38*25-24*39,5 που θα έλεγε μία γυναίκα (για να προλάβω κακεντρεχείς, παρενθέσεις στις πράξεις δεν απαιτούνται), το οποίο παρεμπιπτόντως δηλώνει ευφυΐα αλλά είναι παγερά αδιάφορο και κουραστικό). Κατά συνέπεια όντως είναι πολύ δύσκολο να διαπραγματεύεται κανείς με γυναίκες. Τί να κάνουμε που και σε αυτό είμαστε κερδισμένες? (όσες τουλάχιστον από εμάς επιλέγουμε να συναναστρεφόμαστε με άνδρες)
3. Αγαπημένε μου(με έχει επηρεάσει η Μο) Averell, έτσι όπως έγραψες το σχόλιο φαίνεται σα να δοκιμάστηκε ο Αλαβάνος ως προς την ηθική και την τιμιότητά του και να πέρασε το test. Φαίνεται κάτι τέτοιο μέσα από την καριέρα του ως πολιτικός; (παρεμπιπτόντως όντας ο Αλαβάνος βουλευτής συγκαταλέγεται στους πιο αστείους ανθρώπους, σύμφωνα με τα λεγόμενά σου). Και τί εννοείς με τη φράση "την σήμερον"?(η δεκαετία του '80 είναι μέσα?).
Φίλη της Μο
Όσο για τον Αλαβάνο συγνώμη προς όλους αλλά η ηθική του είναι αμφισβητούμενη ΕΥΘΕΩΣ μιας και η ηθική του ανδρός δεν αφορά τα όσα πράττει ή όχι στα οικονομικά του αποκλειστικά. Ηθικό είναι να καταδικάζεις ανοικτά και χωρίς μισόλογα αυτούς που στο όνομα μίας αντίδρασης σε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση προβαίνουν σε βανδαλισμούς.
Και το παραπάνω είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Τα έργα και οι ημέρες του είναι μία διαρκής σπορά ανέμων. Μοιραία θέρισε και θύελλες και πάει να απολαύσει τα πλούσια ελέη που του επιφύλαξε η ζωή. Τα οποία βεβαίως ουδέποτε μοιράστηκε με τους αδύνατους όπως προστάζει η αριστερή του ιδεολογία μιας και αυτό θα ήταν πολύ χριστιανικό για τον ίδιο.
Τώρα, στο πιο ενδιαφέρον πρώτο κομμάτι τού σχολίου σου, η επιτυχία των γυναικών να πείσουν όλη την υφήλιο ότι είναι περισσότερο συναισθηματικές από τους άνδρες είναι το πραγματικό μυστικό όπλο στην πάλη των φύλων. Γιατί να δώσει κανείς μεγαλύτερη βαρύτητα σε ορμονοεξαρτώμενες αποκλίσεις στην συμπεριφορά της γυναίκας, από το γεγονός ότι φθάνει στο 38*25-24*39,5 σε χρόνο μηδέν, την ώρα που ο άνδρας βρίσκεται, σε ψυχονοητικό επίπεδο, ακόμη στο μπουσούλημα; Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας: η γυναίκα θα έχει το πάνω χέρι στον αιώνα, γιατί μπορεί να με πείσει ότι θα είναι δική μου για πάντα την ίδια στιγμή που διευθετεί τις λεπτομέρειες τού γάμου της με εκείνον που ξέρει ότι θα της εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον. Τα υπόλοιπα είναι σινεμά, mon amie...
ΥΓ. Τι τα ψάχνεις ρε Joe; Αγουρίδες...
Τελικά είτε σε λένε Γιάννη (Μανώλη) είτε Αλέκο (Αλαβάνο) επιδίδεσαι στις ανάποδες κυβιστήσεις τελικά...
Τελικά είτε σε λένε Γιάννη (Μανώλη) είτε Αλέκο (Αλαβάνο) επιδίδεσαι στις ανάποδες κυβιστήσεις τελικά...