Ένα χρόνο (σχεδόν) μετά

Χαιρετώ τα πλήθη! Πώς σας βρίσκω μετά την πολύμηνη απουσία μου; Σας ζητώ συγγνώμη, αλλά σημαντικά θέματα που αφορούσαν την οικογενειακή περιουσία πίσω στο Birmingham (κάτι λαμόγια του Gordon πήγαν να μας φάνε το estate, αλλά βάλαμε τα μεγάλα μέσα και τον βγάλαμε τρίτο στις Ευρωεκλογές) με κράτησαν μακριά από το φιλοθεάμον κοινό του βλογ...

Κατ' αρχάς να ζήσουμε να το χαιρόμαστε! Κατά δεύτερον, ένα χρόνο μετά, διάβασα το πρώτο μου post και βλέπω ότι κάποια πράγματα ακόμα είναι ίδια... Συγκεκριμένα, ακόμα μιλάμε για τη Siemens, o (ποδοσφαιρικός) Παναθηναϊκός εξακολουθεί να ξοδεύει λεφτά για να δείξει ότι τα έχει (συλλογή αμυντικών χαφ κάνουν εκεί στην Παιανία;) και ο (μπασκετικός) Ολυμπιακός ακόμα νομίζει ότι έχει τον Gershon και ουχί το δρακάκι στον πάγκο...

Με αυτό, ακριβώς, θα ήθελα να ασχοληθώ...

Έγραφα, λοιπόν, ένα χρόνο πριν ότι:

ο (μπασκετικός) Ολυμπιακός φτιάχνει την ομάδα-όνειρο του Gershon αφού τον έχει διώξει

Για να το θέσουμε απλά, από το σύνολο του roster του Ολυμπιακού οι μόνοι παίκτες που δε θα ήθελε ο οβριός σε ομάδα του ήταν ο πρώην αθλητής Σόφο και ο "φιλότιμος" Πελεκάνος (αλήθεια, υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος που να έχει κατανοήσει γιατί διώξαμε το Βασιλειάδη για να χωράει στη δωδεκάδα ο Πελεκάνος;). Κατά τα άλλα; Με τα drive των Παπαλουκά, Childress, τα ελεύθερα σουτ σε αιφνιδιασμούς του Halperin, με τον Teodosic να μοιράζει παλαβές ασίστ δεξιά και αριστερά, με τα παλαβά σουτ του Greer, την ενέργεια του Πρίντεζη, την πολυχρηστικότητα του Μπουρούση, το Vujcic (που μόνο ο Gershon, φαίνεται, ξέρει να εκμεταλλεύεται) και τα μακρινά σουτ του Erceg, ο (αγαπημένος μου) Pini θα είχε και το Βασιλόπουλο για να παίζει καμιά άμυνα... Αν αυτό δε σας φαντάζει ιδανική ομάδα για run and gun (ακόμα και ο Βασιλόπουλος μόνο με drive είσαι σίγουρος ότι θα σουτάρει - αυτό το ταμπλό το έχει τσακίσει), τι να πω...

Όμως, την ομάδα αυτή τη φτιάξαμε όταν ήρθε ο δράκος της διπλανής πόρτας, το παιδί του Βασιλακόπουλου, ο μόνος άνθρωπος που ως προπονητής κλαίει περισσότερο από ό,τι ως παίκτης... Ο άνθρωπος των επιθέσεων μετά τα 18 δευτερόλεπτα... Δεν είναι τυχαίο ότι σε ένα ματς (κι αυτό όχι σε όλο) άφησε την ομάδα αμολυτή στους τελικούς και σε αυτό ο Ολυμπιακός κέρδισε...

Τι μου φταίει στο Γιαννάκη; Η αχρήστευση του Teodosic (ακόμα και μετά τις - τουλάχιστον - πολύ καλές εμφανίσεις του στους δύο τελευταίους τελικούς θέλει να τον δώσει δανεικό), το γεγονός ότι σε επίθεση 14 δευτερολέπτων στον ημιτελικό της Euroleague δεν υπήρχε σύστημα, η (ίδια και απαράλαχτη εδώ και 16 μήνες) ζώνη, το στατικό μπάσκετ...

Αλλά φαίνεται ότι όλα λύθηκαν! Κρατήσαμε το μάγο στον πάγκο (δε μας έκανε ο ελεύθερος Messina), αλλά τον προειδοποιήσαμε... Διαβάζω στο contra. gr τις οδηγίες της διοίκησης στο προπονητικό(;) τιμ:

Η γενική κατεύθυνση για τον Ολυμπιακό του 2009-2010 θυμίζει το …λατινικό citius, altius, fortius. Πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά. Κοινώς όπως πρέπει να παίζεται το μπάσκετ. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης οφείλει να συγκεντρώσει μία ομάδα η οποία να μπορεί να τρέξει, να προσφέρει θέαμα και νίκες. Το αργό μπάσκετ μπαίνει στο ψυγείο χωρίς δεύτερη κουβέντα, τουλάχιστον αυτό είναι το σκεπτικό.

Απορίες ψάλτου: Πώς θα αλλάξει τώρα στα γεράματα το δρακάκι; Αφού τον είχαμε τέτοιο προπονητή γιατί τον διώξαμε; (καλά, στο δεύτερο υπάρχει απάντηση: δεν τον ήθελε η εξέδρα επειδή δεν έβαζε το φαινόμενο του παγκοσμίου μπάσκετ Σόφο).

Ακόμα και τα λαμόγια του μπασκετικού ρεπορτάζ (που τόσο είχαν στενοχωρηθεί που δεν είχε έρθει από το καλοκαίρι του 2006) έχουν αρχίσει διακριτικά-διακριτικά να τον κράζουν...

Να ευχηθώ, λοιπόν, καλή συνέχεια στο σερί του βαζελουά στο μπασκετάκι...

ΥΓ. Βλέπω Confederations και ακόμα ακούω Θεοφιλόπουλο... Έλεος!

ΥΓ2. Θα επανέλθω σύντομα... Και αυτό δεν είναι δέσμευση, είναι απειλή!