Άξια τέκνα του Γκέμπελς

Ανέκαθεν θαύμαζα την επικοινωνιακή πολιτική του Παναθηναϊκού. Την ικανότητα τους εκμεταλλευόμενοι και την άριστη σχέση της ιδιοκτησίας του με ΜΜΕ (συμμετοχή σε δύο κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας) να διαμορφώνουν άποψη και γνώμη αξιοποιώντας τις διδαχές του Γκέμπελς. Δεν πέρασαν άλλωστε ούτε δέκα μέρες από τα ρεπορτάζ για τον Ντζιμπρίλ Σισέ και τα γκολ που έβαζε στο 5 εναντίον 5 στη προπόνηση.

Ακόμα χαρακτηριστικότερο δείγμα ήταν η καπατσοσύνη με την οποία ο πρόεδρος του ΠΑΟ, Νικόλαος Πατέρας πέρασε προς τα έξω το γεγονός ότι η ομάδα του δεν θα κάνει άλλες μεταγραφές. Με παράλληλη επίθεση στον Ολυμπιακό και με διαβεβαιώσεις ότι τώρα που έφυγε ο Γκαγκάτσης με το Ψυχομάνη ο ΠΑΟ θα πάρει το πρωτάθλημα.

Ιδιαίτερο ταλέντο στην επικοινωνία έχει βέβαια και ο αιώνιος αντίπαλος του ΠΑΟ ο Ολυμπιακός. Η λογική βέβαια του Ολυμπιακού είναι κάπως διαφορετική. Σε αντίθεση με το ΠΑΟ το ζητούμενο δεν είναι να μετατοπίζουμε τη θεματολογία αλλού. Στον Ολυμπιακό ο στόχος είναι να μη συζητάμε καθόλου. Παράλληλα αφήνουμε μονίμως φήμες να αιωρούνται ώστε και η συζήτηση που γίνεται να μην έχει ποτέ καμία βάση. Ακόμα και αν οι φήμες είναι αρνητικές (χρέη ΟΣΦΠ π.χ.) το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, δεν κάνουμε κουβέντα για τη ταμπακιέρα ποτέ.

Στα χνάρια των δύο αιωνίων είναι και ο ΠΑΟΚ. Εκεί το σύστημα είναι φταίει η Αθήνα και το κατεστημένο που ο ΠΑΟΚ δεν μεγαλουργεί. Χρωστάει ο ΠΑΟΚ; Φταίει η Αθήνα. Χάνει ο ΠΑΟΚ με κάτω τα χέρια; Φταίει ο διαιτητής. Για όλα φταίει ένα άδικο σύστημα που κυνηγά με μανία τον ΠΑΟΚ. Το μοντέλο λειτουργεί και εδώ πολύ καλά.

Για το τέλος άφησα την ΑΕΚ. Η ομάδα της παραπληροφόρησης Πρώτος διδάξας του Γκεμπελισμού ο μέγας Ντούσαν Μπάγεβιτς. Ποτέ και για κανένα λόγο δεν θα γράψουμε κακό λόγο για το Πρίγκηπα του Μόσταρ. Ακόμα και όταν τον αποκαλούσαν όλοι βάτραχο, οι δημοσιογράφοι υμνούσαν τις ικανότητες του. Το μοντέλο εφάρμοσε με μεγάλη επιτυχία και ο Ντέμης Νικολαϊδης με το γνωστό Ντεμοτεχνείο που έλεγε και ο Αντώνης Πανούτσος.

Το ζήτημα όμως με τη συγκεκριμένη επικοινωνιακή λογική είναι ότι ο Ντούσαν Μπάγεβις και ο Ντέμης Νικολαϊδης δεν ενδιαφέρονταν τόσο για την ομάδα όσο για τη προσωπική τους προστασία από τα ΜΜΕ. Η ομάδα ΑΕΚ έτσι εφάρμοζε πάντα διαφορετικό μοντέλο που λειτουργούσε καλά για αυτή, αυτό της προσμονής. Προσμονή για κάτι που θα συμβεί. Προσμονή για το Άρθρο 44. Προσμονή για την ομάδα με τους πιτσιρικάδες. Προσμονή γενικώς.

Δεν είναι τυχαίο ότι τώρα που τα λουριά έσφιξαν και στην ΑΕΚ είναι στριμωγμένοι, ανέσυραν από την ναφθαλίνη το σενάριο με τη προσμονή για το μεγιστάνα που θα σώσει την ΑΕΚ. Το συγκεκριμένο έργο έχει παίξει αρκετές φορές. Συνήθως πρωταγωνιστής της επιθεώρησης ήταν ο Δημήτριος Μελισανίδης. Στο παρελθόν το ρόλο του σωτήρα έχουν παίξει και διάφοροι άλλοι με κορυφαία μορφή τον Alejandro Sklavenitis ομογενή μεγιστάνα από το Μεξικό.

Αυτή τη φορά είναι Κύπριος επιχειρηματίας του εξωτερικού. Έχουμε ακούσει πολλά ονόματα αλλά κανένας δεν δίνει το πραγματικό. Παράλληλα διαρρέει εντέχνως η ΠΑΕ ότι καλό είναι να μην το σηκώσουν τα media το θέμα γιατί μπορεί να χαλάσει το deal. Το ότι το θέμα με το μεγιστάνα διέρευσε από τον παλιό Ντεμοτέχνη Βασίλη Σαμπράκο είναι βέβαια συμπωτματικό. Όπως συμπτωματικά διέρρευσε και η απαραίτητη σάλτσα περί 9 εκατομμυρίων ευρώ budget μεταγραφών. Συμπτωματικά επίσης όλα αυτά συνέβησαν μόλις η ΑΕΚ απέτυχε να αποκτήσει τους Λεονάρντο και Σεϊταρίδη.

Έτσι με τη προσμονή του μεγιστάνα οι οπαδοί της ΑΕΚ θα περάσουν 10-15 μέρες ώστε η διοίκηση να κερδίσει χρόνο και να αναδείξει νέο θέμα προς συζήτηση. Αν δε ενδιάμεσα κλείσει και κάποια αξιοπρεπή μεταγραφή δεν θα μου προκαλέσει καμία εντύπωση αν δω πρωτοσέλιδα του στυλ καθάρισε ο μεγαλομέτοχος Νοτιάς.

Μέχρι τότε ο Γκέμπελς βλέπει από ψηλά τα καμάρια του και αισθάνεται δικαιωμένος...


Υ.Γ. Τη μέθοδο με το μεγιστάνα προσπάθησε να την εφαρμόσει και ο Ολυμπιακός με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Η απειρία στη συγκεκριμένη μέθοδο ήταν εμφανής και το πλάνο απέτυχε. Στο τέλος βέβαια πέρασε προς τα έξω ότι καθάρισε ο Σωκράτης Κόκκαλης και η ομάδα είναι άνετη μιας και ο Πρόεδρος έβαλε πάλι πλάτη.