Η προς Αυρήλιον επιστολή
Ο Dr.Visvanathan Metonu Taxini είναι ηγετικό στέλεχος του SCNATCH (Scientific No-handed Association for Testicles Careful Handling) και δυστυχώς η επιστολή του ήταν αρκετά μεγάλη για να χωρέσει ως σχόλιο στο κείμενο του Averell για τον Ιούλιο. Μολονότι βρίσκεται στα όρια της παράνοιας ακόμη και για μένα που ήμουν παρών στην αρχική τους κουβέντα, τη δημοσιεύω με χαρά κυρίως για να φύγει από την κορυφή αυτό το ανατριχιαστικό απαγορευτικό.
"Αγαπητέ Αυρήλιε,
Με εξαιρετικό ενδιαφέρον διάβασα την ανταπόκρισή σου από το Καθαρτήριο. Η λειτουργία του Κ.Ρ.Ι.Κρι. και η αναφορά στις δύο πτέρυγές του, αποκαλύπτει τη φιλοσοφική συγγένεια του χώρου τον οποίο εκπροσωπώ με αυτό.
Υπάρχουν βέβαια και διαφορές. Εμείς πιστεύουμε ότι οι ψυχές προϋπάρχουν του σώματος και βρίσκονται πάντα στους χώρους που εσείς αποκαλείτε Παράδεισο, Κόλαση και Καθαρτήριο αναμένοντας τη στιγμή που θα ενδυθούν ένα σώμα και θα εμφανισθούν στη Γη. Τα γενικά χαρακτηριστικά τους, επομένως, είναι διαμορφωμένα από καταβολής κόσμου και το μόνο που αλλάζει είναι το μέρος και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες γίνεται η διαδικασία της ενσάρκωσης. 'Ετσι για παράδειγμα οι άπληστοι εμφανίζονται διαφορετικά στη Δυτ.Ευρώπη και τις Η.Π.Α. απ'ότι στη υποσαχάρια Αφρική. Όμως οι ψυχές τους προέρχονται από τον ίδιο χώρο αναμονής, το αντίστοιχο της δικής σας Κόλασης.
Με ανάλογο τρόπο αντιμετωπίζουμε και τους σπουδαστές της β' πτέρυγας του Ινστιτούτου Θωμά, οι οποίοι αποτελούν και την κύρια αφορμή για να σου απευθύνω αυτήν την επιστολή. Σίγουρα ο ετεροπροσδιορισμός δεν αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό ταξινόμησης των ψυχών, όμως αποτελεί μία πάθηση που προκύπτει ύστερα από βαθιά πνευματική διεργασία, ένα είδος πνευματικού αυνανισμού όπως πολύ σωστά υπαινίσσεσαι με το παράδειγμα της μικρής παρουσίας του Φρόυντ στο χώρο εκείνο. Εδώ ακριβώς αναφύεται κι ο ρόλος του SCNATCH. Δεδομένης της πίστης μας στην αιώνια ύπαρξη των ψυχών, ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι ότι το μέλλον για μας είναι περίπου προδιαγεγραμμένο κι έτσι ανάξιο περαιτέρω μελέτης. Αυτό που μένει ως άγνωστο είναι οι συνθήκες που θα το στρέψουν τελικά προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Κυρίως δε, ο συγχρονισμός, το timing που λένε και οι αγαπημένοι σου πολιτικοί. Για μας λοιπόν άξια μελέτης είναι μόνο αυτή η διεργασία που συντελείται στον ανθρώπινο εγκέφαλο και τον οδηγεί στην ψυχική πάθηση.
Γιατί τελικά αν η αναγνώριση των άλλων είναι συνυφασμένη με τον αυνανισμό (νοητικά πάντα), μήπως η τηλεπάθεια είναι μια κάποια λύσις;(νοητικά πάντα)
Yours Faithfully
(όπως θα έλεγε κι ο Θωμάς)
Dr.Visvanathan Metonu Taxini"
Σχόλια
είναι τελικώς λύσις η Τηλεπάθεια; Όχι, δεν επαναλαμβάνω σαν παπαγάλος τα λόγια σου, απλά δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Υπάρχει κανείς, αλήθεια, που να μπορεί να δώσει φερέγγυα απάντηση πάνω στο ζήτημα; Αμφιβάλλω. Εξακολουθώ να σ' ακολουθώ σ' αυτόν τον συλλογισμό, πάντως, και νομίζω πως σ' ένα πράγμα θα συμφωνήσουμε: στον βαθμό που προκαλεί την αναμενόμενη, την πολυπόθητη Ταραχή (νοητικά πάντα), ο πνευματικός αυνανισμός αποδεικνύεται σαφώς ανώτερος από κάθε σωματική εμπειρία, έστω κι αν συμμετέχει σ' αυτήν το ωραιότερο πλάσμα τού κόσμου. Στο απόγειο τής εμπειρίας νοιώθεις σαν να βρίσκεσαι σε μαγικά χαλιά, είναι τέτοια η έκσταση που θες συνεχώς κι άλλο, είσαι μονίμως ανικανοποίητος. Πώς φθάνουμε στο πολυπόθητο αποτέλεσμα; Δεν υπάρχει μια απάντηση, καθένας μας άλλωστε έχει το ευαίσθητο σημείο του - και καλά θα κάνει να το εντοπίσει όσο παραμένει στο Καθαρτήριο, για να μην καταλήξει να ουρλιάζει "Καίγομαι" μέσα από κάποιο καζάνι. Αυτά. Τα υπόλοιπα τα γνωρίζει μόνον Εκείνος (γιατί, αλήθεια, λέμε συνεχώς "Εκείνος" και ποτέ "Εκείνη";).
Φιλάκια
Αυρήλιος
ΥΓ. Αν το αποτέλεσμα είναι λίγο-πολύ προδιαγεγραμμένο, κι οι συνθήκες χάνουν το νόημά τους. Το ίδιο το timing ευτελίζεται σε εργαλείο ερμηνείας τού αυτονόητου.
Τελικώς, οι ψυχές εγκλωβίζονται σε μια μονήρη διαδικασία αυτοπροβολής, που επαναλαμβάνεται πιστά αενάως, δεδομένου ότι δεν τους παρέχεται ο χώρος να ωσμωθούν με ο,τιδήποτε, να προοδεύσουν κατ' ελάχιστον...
Δε διαφωνούμε ως προς τις γενικές γραμμές της ανταπόκρισής σου. Εμείς όμως πιστεύουμε στο κισμέτ, στο προδιαγεγραμμένο μέλλον. Αν οι συνθήκες μπορούν να το διαμορφώσουν, τότε μπορούσαν πάντα, άρα και πάλι προδιαγεγραμμένο ήταν. Απλώς το εξετάζαμε από λάθος πλευρά.
Εν ολίγοις Que serra, serra αγαπητέ Αυρήλιε και απαλάχθηκες από όλα τα άγχη άπαξ δια παντός.
Δε διαφωνούμε ως προς τις γενικές γραμμές της ανταπόκρισής σου. Εμείς όμως πιστεύουμε στο κισμέτ, στο προδιαγεγραμμένο μέλλον. Αν οι συνθήκες μπορούν να το διαμορφώσουν, τότε μπορούσαν πάντα, άρα και πάλι προδιαγεγραμμένο ήταν. Απλώς το εξετάζαμε από λάθος πλευρά.
Εν ολίγοις Que serra, serra αγαπητέ Αυρήλιε και απαλάχθηκες από όλα τα άγχη άπαξ δια παντός.