Χωρίς τίτλο

Δακρύζει τη μία, την άλλη φωνάζει.

Πιστεύει σε κάτι, μετά το αλλάζει.

Το μεγάλο το κάππα το πρόλαβε ένας (Οδυσσέας)

δυστυχώς απομένει το σκέτα "κανένας".

Ο William προβληματίζεται από την ανάγκη ενός ευφυούς ανθρώπου να τον αγαπούν όλοι. Τελευταία ευκαιρία σε έναν από τα λίγα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που πραγματικά συμπαθεί. Όσο για το κομμουνιστικό επιχείρημα της επιβολής δια νόμου αυτού που είναι καλό για τους πολλούς, έμεινε ασχολίαστο κι από το ίδιο το Κ.Κ.Ε. Ίσως χρειάζεται ένα συνέδριο με θέμα: "Ποιός αποφασίζει τί είναι καλό και τί κακό;"

"Εμείς ως Πολιτεία έχουμε την υποχρέωση να περιφρουρήσουμε όσα έχουμε συμφωνήσει...αυτού του είδους τις αποφάσεις οι οποίες αντιστρατεύονται τις συλλογικές προσπάθειες όλων μας στην Ελλάδα, θα τις καταργήσουμε...δεν μπορεί κάποιοι καθόλου έξυπνοι αλλά ιδιαιτέρως πονηροί να επιφυλάσσουν για τον εαυτό τους τον ρόλο του καλού και να δείχνουν τους κάποιους υπόλοιπους σαν τους κακούς της ιστορίας. Πρέπει όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους"