Γερμανία - Ισπανία... Διαφορά κλάσης

Οι Ισπανοί ξεπέρασαν το εμπόδιο των Γερμανών έστω και αν χρειάστηκε να σκοράρει το σέντερ μπακ τους από κόρνερ. Ήταν καλύτεροι, κυκλοφορούσαν την μπάλα, δεν έδιναν χώρους στους Γερμανούς που μετά βίας περνούσαν το κέντρο του γηπέδου και πλέον περιμένουμε να δούμε αν θα είναι συνεπείς στο ραντεβού τους με την ιστορία. Η Γερμανία από την άλλη έφτασε στο τέρμα του δρόμου έχοντας υπερβάλει εαυτό και έχοντας φιλοδωρήσει την Αγγλία και την Αργεντινή με τεσσάρες. Ίσως με άλλο αντίπαλο να είχαν περισσότερη τύχη. Αυτή η Ισπανία όμως είναι φτιαγμένη για να τους κάνει τη ζωή δύσκολη.

Το πρώτο ημίχρονο κύλησε χωρίς πολλές ευκαιρίες. Οι Ισπανοί είχαν την μπάλα, έκλειναν χώρους αλλά δεν έβρισκαν και τελικές προσπάθειες που θα ανησυχούσαν και τον Neuer. Η απουσία του Muller ήταν εμφανής για τους Γερμανούς, ενώ στην άλλη πλευρά η απουσία του αρνητικού σε όλο το τουρνουά Torres από την ενδεκάδα επέδρασε θετικά. Συνολικά το πρώτο ημίχρονο είχε τρεις φάσεις. Μία κάθετη που δεν πρόλαβε ο Βίγια στο 6', μία κεφαλιά του Πουγιόλ από κόρνερ στο 13' και μία βολίδα του Τροχόφσκι που έβγαλε ο Κασίγιας στο 32'. 

Στο δεύτερο ημίχρονο οι Ίβηρες μπήκαν αφηνιασμένοι. Έκλεισαν τους Γερμανούς στα καρέ τους και άρχισαν τον βομβαρδισμό. Σουτ, σέντρες, κινήσεις στο χώρο, τρίγωνα, το παιχνίδι δηλαδή σήμα κατατεθέν για την Ισπανία έκανε την εμφάνιση του. Χάθηκαν 3-4 ευκαιρίες μέχρι το 73΄που ο Πουγιόλ με κεφαλιά πύραυλο από κόρνερ καθάρισε το ματς. Από εκεί και πέρα ο Πέδρο με τον Βίγια σπατάλησαν με την ανωριμότητά τους 2-3 σπουδαίες αντεπιθέσεις και το ματς έκλεισε στο 1-0 με την Ισπανία δίκαια στην επόμενη φάση.

Συνολικά η Ισπανία απέδειξε πως είναι καλύτερη ομάδα σε όλα τα επίπεδα από την Γερμανία. Χωρίς τον Τόρες ήταν και πιο κινητική και έδωσε την ευκαιρία στα χαφ της να δημιουργήσουν καταστάσεις πανικού στην άμυνα των Γερμανών. Πλέον ελπίζουμε πως θα δούμε έναν σπουδαίο τελικό στον οποίο θεωρώ πως η Ισπανία έχει τον πρώτο λόγο.