The Daltons' Politics

Ελεύθεροι σκοπευτές θα βρίσκονται, λέει, ακροβολισμένοι στην περιοχή γύρω από το ξενοδοχείο των Αθηνών, όπου θα καταλύσουν η κυρία Μέρκελ και οι συν αυτή κατά τη σημερινή τους επίσκεψη στην Ελλάδα. Είτε θεσπίσθηκε νόμος πρόσφατα που ορίζει την ποινή του θανάτου για όποιον επιχειρήσει να γιαουρτώσει ξένο ηγέτη που επισκέπτεται τη χώρα, είτε στην κυβέρνηση φθάνουν πληροφορίες για επικείμενο τρομοκρατικό χτύπημα με στόχο τη Γερμανίδα Καγκελάριο - όπως και να 'χει, η σκέψη ότι μπορεί να σουλατσάρεις μπροστά στην Πινακοθήκη κρατώντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην οθόνη προβολής της διόπτρας ενός τυφεκιοφόρου προκαλεί ανατριχίλα, και αντικαθίσταται άμεσα με τη σκέψη "δεν έγινε τίποτα, κατεβαίνω μιαν άλλη μέρα στην Πινακοθήκη...". Αποστολή εξετελέσθη, κύριε Δένδια; Είμαστε επιτέλους το ευνομούμενο, δημοκρατικό, φιλικό προς τον επισκέπτη κράτος που θα γνωρίσουν απόψε οι καλεσμένοι μας;

Όταν με το καλό τελειώσει η "ανασυγκρότηση" της χώρας από τους πάσης φύσεως σωτήρες, ας συζητήσουμε σοβαρά την κατάργηση της μυστικής ψηφοφορίας  κάθε τετραετία. Από τη στιγμή που το κράτος δεν μπορεί να επιβραβεύσει ή τιμωρήσει κάποιον δεν υπάρχει και λόγος να προστατεύεται το απόρρητο της όλης διαδικασίας. Αντιθέτως, η δημοκρατία μας θα γινόταν περισσότερο συμμετοχική. Έτσι όταν ο κ. Γ. Στουρνάρας θα έψαχνε 2,5 δισεκατομμύρια, θα μπορούσε να θεσπίσει έναν από τους κεφαλικούς του φόρους με κριτήριο την αγωνία για την παραμονή στο ευρώ. Όσοι για παράδειγμα ψήφισαν ΝΔ θα μπορούσαν να πληρώνουν 300 ευρώ το χρόνο για τη συμμετοχή στην ισχυρή Ευρώπη και να παίρνουν και δώρο το DVD με τα "Ζάππειο Ι,ΙΙ και ΙΙΙ". Για όσους ψήφισαν ΠΑΣΟΚ η τιμή θα ήταν 250 ευρώ αλλά με αναδρομική ισχύ από το 2009. Δώρο το άλμπουμ με αυτοκόλλητα υπό τον τίτλο "Πρόσωπα και σκάνδαλα. Ταιριάξτε και κερδίστε". Για το "λόμπι της δραχμής" τα πράγματα θα ήταν απλά. Θα πληρωνό

Ευτυχώς που η κάμερα της ΕΡΤ τα Σάββατα δεν ξεκουράζεται, αλλά παραμένει έξω από το Μαξίμου. Έτσι, θα δούμε έναν πραγματικά εργατικό άνθρωπο, τον Έλληνα πρωθυπουργό, να δίνει πρώτος το παράδειγμα της εξαήμερης εργασίας. Αυτό βεβαίως δεν επιτυγχάνεται με μία και μόνη εμφάνιση. Κάθε Σάββατο θα περιμένουμε όλοι στους δέκτες μας να δούμε έναν ηγέτη ταγμένο στο σκοπό του να φοράει τα κάσουαλ ρούχα του και με το κεφάλι σκυμμένο να μονολογεί πως οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν υπάρχουν αργίες. Μετά, όλο ευγνωμοσύνη θα παίρνουμε τις καλές εφημερίδες της Δευτέρας και της Τρίτης και θα διαβάζουμε κείμενα-ποταμούς για το θερμό κλίμα στις σχέσεις Ευρωπαίων κι Ελλήνων πολιτικών και ασαφείς αναλύσεις για το πόσο φαίνεται να έχει αλλάξει η κατάσταση. Κάτι είναι κι αυτό. Αυτό που ταλανίζει τον William είναι η απορία: Γιατί ο πρωθυπουργός χρειάστηκε να μεταβεί στο μέγαρο Μαξίμου για να δουλέψει; Δεν μπορεί να σκεφθεί στο σπίτι του; Εκτός αν για λόγους οικονομίας κάνει μόνος του την αρχειοθέτηση.

Την ώρα που ο Αντώνης Σαμάρας μετρά και ξαναμετρά για να βρει τα λεφτά και την αξιοπιστία του, ο Φ. Κουβέλης δικαιώνει τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση δια του αποκλεισμού της Β. Παπαχρήστου από την ολυμπιάδα κι ο Ευαγγ. Βενιζέλος διαλύει ό, τι είχε απομείνει από το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ, οι Daltons βουλιάζουν στην εγκεφαλική παράλυση.  Ο νεόνυμφος Joe ασχολείται με τον εξοπλισμό του νέου του σπιτιού. Έχει ήδη απλώσει 96 μ. καλώδιο και συνεχίζει την αναζήτηση της αψεγάδιαστης εικόνας και του ιδανικού συνδυασμού καναλιών και δορυφόρων για το στόλο των τηλεοράσεων του. Ας του μιλήσει κάποιος παντρεμένος. Αν διασχίζεις πεζή τη Σαχάρα, η ιδέα να πάρεις μαζί σου μια εξάδα νερά δε σε κάνει υποψήφιο για το βραβείο του πιο προνοητικού άνδρα της χρονιάς. Ο Averell μοιάζει να προσπαθεί να κατανικήσει την νοητική εξάντληση με τη βοήθεια της σωματικής. Καλή ιδέα, αλλά δυστυχώς τελεσφορεί μόνο σε οριακές καταστάσεις. Η τύχη του Jack αγνοείται, όμως στην τελευταία του εμφάνιση έδειξε ότι μάλλον

 Μετά το σωτήριον αποτέλεσμα της Κυριακής, το οποίον όπως μάλλον είναι προφανές δεν ικανοποίησε τον William, ήρθε η ώρα να σχηματισθεί κυβέρνηση. Η ιδέα του προέδρου του ΠαΣοΚ να βρεθεί στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Π. Καμμένος, δεν είχε μεγάλη απήχηση. Έτσι έμειναν οι τρεις οι οποίοι και συμφώνησαν. Ακόμη δεν έχουν ανακοινωθεί τα ονόματα, όμως ο William δηλώνει αδυναμία να κατανοήσει τη βαθύτερη σημασία των επιλογών αν όντως είναι αυτές που διαρρέουν. Η ΔΗΜΑΡ φέρεται να ζητά Ρουπακιώτη, Μανιτάκη και Τσάλτα. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος θεωρεί υπερπολιτικούς τους Γιαννίτση, Ζανιά και Στουρνάρα ενώ προτείνει και Μαραβέγια. Τον Φρ. Φραγκούλη τον εκτιμούν όλοι. Τέλος, αφού μας ζάλισε με τα μείγματα και το Ζάππειο, ο νέος πρωθυπουργός απεφάνθη πως πλέον κατάλληλος για υπουργός οικονομικών είναι ένας εξωκοινοβουλευτικός πρώην σύμβουλος του Κ. Σημίτη (ορθώς αν αναλογιστεί κανείς το οικονομικό επιτελείο της ΝΔ). Αν και μοιάζει να είναι το πιο σοβαρό σχήμα εδώ και δεκαετίες, τα συμ

Πηγαίνοντας προς το σχολείο της γειτονιάς για να συμβάλεις στην ανάδειξη κυβέρνησης, για δεύτερη φορά μέσα σε σαράντα μέρες, προσπάθησε, αν θέλεις, να θυμάσαι κατ' αρχάς αυτό ακριβώς - ότι, δηλαδή, δεν είναι δική σου η ευθύνη που δεν σχηματίσθηκε κυβέρνηση στις 6 Μαΐου. Ουδείς δικαιούται να σου ζητά να αλλάξεις την ψήφο σου επειδή η προηγούμενη δεν του άρεσε, ή δεν τον βόλευε - αντιθέτως, είχαν όλοι τους υποχρέωση να βρουν τρόπο να πορευθούν με βάση την εντολή που τους έδωσες. Αν είχες καλούς λόγους που επέλεξες τι θα ψηφίσεις τον Μάιο και οι λόγοι αυτοί ισχύουν και σήμερα, δεν υποχρεούσαι να τους ακολουθήσεις στα διλήμματά τους.

                                            Πες να πάει να γαμηθεί η κάθε εκδοχή                                   Που θέλει να κοιμάσαι χωρίς καμία ενοχή                                   Να πάει να γαμηθεί αυτό είναι μια αρχή                                   Να γίνει η νύχτα μέρα, κουβάρι η κλωστή . Τους έτριψες το μνημόνιο και τα σκάνδαλα στα μούτρα. Τους εξευτέλισες. Τους έδειξες ότι δεν είσαι μαλάκας. Πήραν 19% και 13% όταν το 40% ήταν αιτία να αλλάξουν ηγεσία. Μπράβο φιλαράκο. Τώρα σαν καλό παιδί πήγαινε να ψηφίσεις ΝΔ γιατί καλή η επανάσταση, αλλά τα ευρουλάκια καλύτερα. Στο κάτω κάτω όλοι συμφωνούμε ότι το Μνημόνιο περιέχει και πράγματα που θα' πρεπε από μόνοι μας να κάνουμε. Ψήφισε λοιπόν αυτούς που δεν εφάρμοσαν τίποτα από όλα αυτά γιατί τώρα θα το κάνουν. Μην αναρωτιέσαι, δεν κάνει καλό. Αρκεί να πιστεύεις. Όλες οι μεταρρυθμίσεις θα γίνουν σε λίγους μήνες γιατί αυτοί είναι οι δυνάμεις της ευθύνης. "Απατεώνες ή ανίκανοι;" Διλήμματα που οδηγούν σ

Φιλομαθή παιδιά του δημοτικού μαθαίνουν τις χώρες του ευρώ, ίσως και της Ε.Ε. Αφού τελειώνει η παράθεση, διαπιστώνουν ότι η Ελλάς δεν ανήκει  σε αυτές και αναρωτιούνται. "Γιατί κύριε;" Ο δάσκαλος γεμάτος ντροπή, σιωπά. Αφήνουμε τις σκηνές από το μέλλον κι επιστρέφουμε στην Ελλάδα του 2012. Παιδιά λιποθυμούν από την πείνα στα προαύλια, αντί βιβλίων χρησιμοποιούνται φωτοτυπίες, το χαρτόνι στις κόλλες των πανελλαδικών αποκαλύπτει το όνομα του κάθε υποψηφίου και στη μισή επικράτεια αντί σχολείων χρησιμοποιούνται κοντέινερ αφού είτε κάποιος σεισμός είτε κάποια πυρκαγιά άφησε για δεκαετίες το αποτύπωμά του στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας. Στα σχολεία, με τις εκλογές του 1920 δεν πολυασχολούνται. Γι' αυτό και τα πράγματα είναι λίγο θολά. Έτσι ο κάθε εκσυγχρονιστής, μεταρρυθμιστής και "ευρωλιγούρης" ( Κ. Ζουράρις ο πατέρας της λέξης) δημοσιολογών, μπορεί άνετα να βρίσκει βολικές αναλογίες και να εκλιπαρεί για ώριμη ψήφο στη ΝΔ. Ας προσέξουν όμως. Μάλλον αυτήν την φ

29 κατασκευαστές κυβερνήσεων συνιστούν ΝΔ, αυτοί ξέρουν. Λιτό σαφές και δυναμικό, το σλόγκαν που η στήλη προτείνει στον Αντ. Σαμαρά είναι απείρως καλύτερο από το μακαρθισμό που αναβιώνει ως κωμωδία στην Ελλάδα του 2012. Το καταλάβαμε ότι η πρώτη σφραγίδα της προφητείας των Μάγιας για το τέλος του κόσμου είναι η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε σημαντικό παράγοντα των εξελίξεων. Ο Αντώνης Σαμαράς ήθελε διακαώς να σχηματισθεί κυβέρνηση μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Έκανε ότι περνούσε από το χέρι του, όμως ακόμη κι αυτή η ύστατη προσπάθεια δημιουργίας ενός σχήματος εκτάκτου ανάγκης, σκόνταψε στην ανεξήγητη διαρροή της "προτάσεως Καμμένου". Η ΝΔ θα αντιμετωπίσει με πυγμή το μεταναστευτικό και θα λύσει επιτέλους το μείζον πρόβλημα της συνεχούς ροής λαθρομεταναστών. Όλα αυτά αποφασίσθηκαν μετά την είσοδο της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Εννοείται πως οι απόψεις του εν λόγω κόμματος αποκηρύσσονται μετά βδελυγμίας, ενώ οι ψηφοφόροι του, θωπεύονται μετά μανίας. Το κεντροδεξιό μέτωπο με

Ο William, για δεύτερη φορά στα χρόνια που ψηφίζει, δε θα ψηφίσει το κόμμα που πραγματικά τον εκφράζει. Αν η χρεωκοπία, τα μνημόνια και η εξαθλίωση είναι για πολλούς η ευκαιρία να γίνει μια νέα αρχή στον τρόπο που λειτουργεί αυτή η χώρα, για τον γράφοντα αυτό προϋποθέτει και κάτι άλλο. Τη διάλυση των δύο κομματικών σχηματισμών που έφεραν τα πράγματα ως εδώ. Όσοι πραγματικά πιστεύουν ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μετανόησαν, ωρίμασαν και αποτελούν τη ρεαλιστική επιλογή που θα μας βγάλει από την κρίση, ας τους ψηφίσουν. Ας σκεφθούν όμως πρώτα ότι αν έχουν δίκιο, όλοι αυτοί μας οδήγησαν στη χρεωκοπία ενώ μπορούσαν και ήξεραν πώς να κυβερνήσουν. Ίσως η αλήθεια να είναι πιο απλή. Ίσως μαζί με την ανεντιμότητα να συνυπάρχει και η ανικανότητα. Ο συνδυασμός είναι ανίκητος. Δύο σχηματισμοί που έχουν φθάσει οι ίδιοι να δανείζονται από τα μελλοντικά έσοδά τους, που έχουν απλήρωτους εργαζομένους, προσπαθούν να πείσουν ότι είναι σε θέση να διαχειρισθούν ένα ολόκληρο κράτος. Το απίστευτο είναι ότι σε ένα ποσοσ

Στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε, ο Wiliam έχει βρεθεί περισσότερο από ποτέ στην περίεργη θέση να υποστηρίζει τον Αλέξη Τσίπρα έναντι φίλων και γνωστών. Για κάποιο λόγο μυστήριο, άνθρωποι σχετικά νέοι, μορφωμένοι και ευφυείς αντιμετωπίζουν κάποιον από τη γενιά τους με τρόπο σχεδόν απαξιωτικό. Συγκεκαλυμμένη ζήλεια ή γνήσιος συντηρητισμός; Όποιος κι αν είναι ο λόγος ο William θεωρεί ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απότελεί μιαν εξαιρετική περίπτωση προς μελέτη. Αυθόρμητος άνετος και ατακαδόρος όταν δεν έχει προετοιμάσει την εμφάνισή του, ο Αλέξης Τσίπρας είναι ικανός να μοιράσει απανωτά εγκεφαλικά σε όλους αυτούς που ενταγμένοι σε μια νόρμα αντίληψης των πραγμάτων, αδυνατούν να σκεφθούν διαφορετικά.  Η κουβέντα του, περί σχηματισμού κυβέρνησης των κομμάτων της αριστεράς, τίναξε όλο το σχεδιασμό των δύο μεγάλων στον αέρα. Σε μια προεκλογική περίοδο είκοσι ημερών, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ  είδαν το εκβιαστικό δίλημμα περί ακυβερνησίας που έθεσαν στο πρώτο μισό να επιστρέφει κατά πάνω τους με ιλ

"Να είστε όλοι καλά. Να αγαπάτε τους συνανθρώπους σας. Η Νέα Δημοκρατία προτείνει παγκόσμια ειρήνη, πολιτιστική αναγέννηση, και φυσικά οικονομική ανάπτυξη. Τους μετανάστες τους αγαπάμε αλλά μόνο τους καλούς. Τους κακούς δεν τους θέλουμε και θα είμαστε αυστηροί. Θέλουμε ισχυρό στρατό, αλλά αν δεν έχουμε λεφτά μην ανησυχείτε γιατί έχουμε λεβεντόπαιδα. Θα βρούμε πετρέλαιο παντού.1,2,3 ZNTO" O William μόλις σας παρέθεσε ένα δείγμα από την κατακλείδα του "Ζαππείου 44". Το κοστούμι θα είναι το ίδιο φτωχικό γκρι, για να μην προκαλεί. Το ταλέντο που αναπτύσσουν τώρα στη Συγγρού είναι ο εγγαστρίμυθος πρόεδρος που φαίνεται στη διαφήμιση, να γίνει και τηλεπαθητικός. Όταν αρχίσει να εκπέμπει τα σχετικά μηνύματα θα συρρεύσει ο λαός και θα τον αγκαλιάσει.Υπάρχουν σχολικές και φοιτητικές ομάδες debate που θα τον βοηθούσαν περισσότερο απ' ότι το επιτελείο του. Τελειώνοντας να υπενθυμίσουμε ότι η Νέα Δημοκρατία σε αυτές τις εκλογές έχει και υπογραφή. Είναι ΝΔ_Αντώνης Σαμαρ

Χυμένος στην καρέκλα, χαζεύει κάτι χαρτιά. Μιλάει λίγο στο τηλέφωνο, αμπελοφιλοσοφεί και μετά χαζεύει τη θέα από το παράθυρο. Γυρίζει πάλι στο γραφείο και προσπαθεί να συγκεντρωθεί ξανά. Ο William τις τελευταίες ημέρες στο προεκλογικό σποτ του ΠΑΣΟΚ, βλέπει ξανά μερικά από τα πιο δημιουργικά χρόνια της ζωής του. Πανελλήνιες εξετάσεις και διάβασμα για τη σχολή. Το μόνο που λείπει από το γραφείο του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι εφημερίδα και περιοδικά . Είναι πάντα συγκινητικό να θυμάσαι κοπιαστικές στιγμές ξυσίματος. Σε επίπεδο συμβολισμών, το σποτ του ΠΑΣΟΚ είναι μελετημένο. Η εμφάνιση του προέδρου δείχνει σκληρά εργαζόμενο σοφό. Φοράει μόνο το πουκάμισο και μια γραβάτα εξαιρετικά λιτή και σοβαρή. Είναι φανερό ότι βρίσκεται εκεί για να δουλέψει κι όχι για να προβάλει τον εαυτόν του. Αν μπορούσε, θα σήκωνε και τα μανίκια, αλλά θα έφερνε στο μυαλό τον προκάτοχό του κι αυτό πρέπει να το αποφύγει πάση θυσία μια εβδομάδα πριν τις εκλογές. Άσε που δεν πρέπει να έχει και τα πιο γυμνασμ

Ανοίγοντας, έστω και καθυστερημένα τη συζήτηση γύρω από τις εκλογές του 2012 καθώς και τη σχετική ετικέτα, o William αισθάνεται την ανάγκη να απονείμει τα εύσημα στον απερχόμενο πρωθυπουργό κύριο Λουκά Παπαδήμο. Όχι βέβαια για την επίτευξη του στόχου της ελεγχόμενης χρεωκοπίας, ούτε για το ανύπαρκτο μεταρρυθμιστικό έργο της κυβέρνησής του. Αυτό που εντυπωσίασε ήταν κυρίως η συναίσθηση της θέσης, των ευθυνών και των συνθηκών. Σε όλες του τις δημόσιες εμφανίσεις, ο κ.Παπαδήμος έδινε πάντα την εντύπωση ότι στην άκρη του μυαλού του κυριαρχούσε η σκέψη ότι κάπου υπάρχει έστω κι ένας Έλληνας που θα μπορούσε να αμφισβητήσει την νομιμοποίηση της κυβέρνησής του και του ιδίου προσωπικά. Ακόμη κι αν νομικά δεν τίθεται τέτοιο θέμα, ηθικά το βάρος αυτό είναι πολύ μεγάλο για έναν ευγενή άνθρωπο με δημοκρατικές αρχές κι ευαισθησίες. Εκ του αποτελέσματος, τέτοιος μοιάζει ο πρώην πρωθυπουργός κι αν παραμείνει εκτός πολιτικής τότε θα έχει κερδίσει τον απόλυτο σεβασμό του γράφοντος. Έστω κι αν δεν κο

Σε κάποια εκδήλωση πριν από χρόνια συναντιούνται δύο γνωστοί καλλιτέχνες και, μην έχοντας άλλον τρόπο να σκοτώσουν την ώρα τους, πιάνουν την κουβέντα. Αφού ειπώθηκαν διάφορα κι έσπασε ο πάγος, η συζήτηση έφθασε στην τέχνη που υπηρετούσαν κι οι δυο - οπότε, στην προσπάθειά του ν' αρθρώσει κάποιο επιχείρημα, ο ένας τους αποτολμά κάποια στιγμή βαρύγδουπη, ταρατατζούμ εισαγωγή: "Εμείς οι λαϊκοί τραγουδιστές, Δημήτρη μου...". "Κάτσε ρε αδερφέ, γιατί θα με τρελάνεις", τον διακόπτει ο Δημήτρης σαρκάζοντας. "Δεν πίνεις. Δεν καπνίζεις. Δεν ξενυχτάς. Δεν ξενογαμάς. Ε, τι σκατά λαϊκός τραγουδιστής είσαι..."! Το περιστατικό ανήκει στη σφαίρα του θρύλου. Το παραθέτω περίπου όπως μου μεταφέρθηκε, ως ύστατο φόρο τιμής προς έναν μεγάλο που, είμαι σίγουρος, έφυγε με το τσιγάρο στα χείλη, καθώς άλλο δεν έκανε όλη του τη ζωή από το να φιλιώνει με τον Χάρο.

Τελικά οι διοικητές των ταμείων που αρνήθηκαν να μειωθεί η περιουσία που διαχειρίζονται είναι μύωπες και πρέπει να ντρέπονται; Τα δομημένα ομόλογα κουρεύτηκαν ή η προηγούμενη κυβέρνηση τελικά δεν ήταν τόσο άσχετη όσο φαινόταν; Ζητούνται απαντήσεις. Ο William προβληματισμένος από αυτά που συμβαίνουν γύρω του, απέχει από το δημόσιο διάλογο όχι επειδή δεν έχει κάτι να πει αλλά από συναίσθηση των κρισίμων στιγμών που περνάει η χώρα. Στην παλαιά πασοκική , η προηγούμενη διατύπωση της πραγματικότητος θα σταματούσε στο "...απέχει από το δημόσιο διάλογο." Καλωσορίζουμε λοιπόν τον νέο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ καθώς και τις δευτερεύουσες προτάσεις που αυτός κομίζει στην τέχνη της εν Ελλάδι ρητορικής. Ο William τρέχει ασταμάτητα, βαριέται αφόρητα κι ενίοτε τα ξύνει βάναυσα. Βλέπετε πόσο άσχημη ακούγεται η αλήθεια;

Εάν η χθεσινή αναμέτρηση Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού ολοκληρωνόταν, οι "πράσινοι" θα έχαναν τρίτο συνεχόμενο ντέρμπυ με τον ίδιο τρόπο και οι "κόκκινοι" θα ανακηρύσσονταν δικαίως και πανηγυρικά πρωταθλητές. Τώρα που το ντέρμπυ δεν τελείωσε, στον Πειραιά θα γιορτάσουν την κατάκτηση του τίτλου το ίδιο δίκαια και το ίδιο πανηγυρικά. Αλλά αυτό είναι το τελευταίο που έχει πια σημασία - αν εξαιρέσεις την αγωνία των Χελάκηδων να κλείσουν συνωμοτικά το μάτι προς την οπαδική πελατεία που τους δίνει λόγο ύπαρξης. Τέτοιο είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο, γιατί τέτοιοι είναι οι άνθρωποί του.  

Άλλη μια πτήση, άλλος ένας ατέρμονος συλλογισμός! Πλέον είχε βαρεθεί τα ταξίδια, όλα τα είχε βαρεθεί, εκτός από τις γυναίκες! Τι κι αν μεγάλωσε, πάντα τον γοήτευαν οι γυναίκες, ιδιαίτερα αυτές με πλούσιο μπούστο! Τώρα όμως τα πράγματα είχαν αλλάξει! Έπρεπε να πάρει τη σημαντική απόφαση, την απόφαση που θα ήταν… γροθιά στο μαχαίρι, που ίσως να κατάστρεφε μια για πάντα την υστεροφημία του, αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Αυτά τα δύο φουσκωτά μαξιλαράκια της ( sic ) και οι δεκαετίες που την περνούσε, ένιωθε να του δίνουν χρόνο ζωής, που τόσο τον είχε ανάγκη!

Πέρασαν σχεδόν τρία χρόνια από τότε που είχαμε ανοίξει μία συζήτηση για το αν ο Averell ήταν οπαδός του Κωστόπουλου σε κάποια σχόλια. Η συζήτηση ήταν σουρεάλ και οδήγησε σε αυτό το κείμενο  κυρίως για να του κάνω λίγο πλάκα. Σήμερα το κείμενο μοιάζει επίκαιρο μιας και οι εξελίξεις στην ΙΜΑΚΟ και το κλείσιμο των περιοδικών του Πέτρου Κωστόπουλου μονοπωλεί την συζήτηση επισκιάζοντας ακόμα και τις πολιτικές εξελίξεις (αν δεν το προσέξατε, παραιτήθηκε το τοτέμ της πολιτικής Χρήστος Παπουτσής για να διεκδικήσει την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ). 

Τελικά, η ζημιά στη χώρα αυτή προκαλείται από την περίφημη μεσαία τάξη και ο William δεν εξαιρεί εαυτόν από αυτήν. Ένα καλό σπίτι, ένα αμάξι κι ένα εξοχικό είναι το σκηνικό πάνω στο οποίο στήνονται τα όνειρα του 70% των Ελλήνων. Η επίτευξη αυτού του στόχου είναι πρωταρχικής σημασίας για όλους εμάς. Η αυτοεκτίμηση, η αίσθηση πληρότητας κι εν τέλει η ευτυχία μας συναρτάται από το αν θα επιτύχουμε την τέλεια φωτογραφία, αυτή που θα μοιάζει περισσότερο με αμερικανική διαφήμιση ρούχων και που θα αποτυπώνει στιγμές απέραντης ευτυχίας. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι όποιος έπιασε τον παλμό αυτού του εξοργιστικά συντηρητικού και μικροαστικού (θα έλεγε κάποιος πιο αριστερός) συνόλου είτε διαφημιστής ήταν, είτε πολιτικός, κατόρθωσε να επιβάλει άποψη, μόδα ακόμη και ιδεολογία.

Κυρίαρχη τάση στο μεταμοντέρνο ελληνικό πολιτεύεσθαι, ο αντίστροφος λαϊκισμός πρωτοπαρατηρήθηκε από τον γράφοντα στις κενόλογες διακηρύξεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας, που φιλοδοξούσαν να παρουσιάσουν ως ρηξικέλευθες συγκεκριμένες ιδέες για την αποδοχή των οποίων ο πιστός τηλεθεατής είχε υποστεί την κατάλληλη πλύση εγκεφάλου επί μακρόν. Γενικές κι αόριστες επικλήσεις στην ωριμότητα και την υπευθυνότητα του πολίτη συνοδεύουν συγκεκριμένες πάντοτε πολιτικές φόρμουλες, λες και οι έννοιες "Υπευθυνότητα" και "Μνημόνιο" συνδέονται μεταξύ τους με σχέση αιτίου - αιτιατού. Είναι μάλλον εύκολο να ταυτίσεις την ωριμότητα με το αντίστροφο αυτού που μεθοδικά κατόρθωσες να καταστήσεις συνώνυμο του λαϊκισμού. Αλλά, καθώς οι μάσκες πέφτουν, καθώς ο κορυφαίος της μνημονιακής προπαγάνδας δεν διστάζει να ανασύρει, βράδυ Σαββάτου, τον "κομμουνιστικό κίνδυνο" και ομιλεί ανοικτά για επαπειλούμενη δικτατορία, "απ' όπου κι αν αυτή προέλθει", καταλαβαίνεις ότι η ωριμ

Αυτό ήταν. Ο γκουρού της υψηλής τεχνολογίας William έχει και πάλι internet. Όχι τίποτα σπουδαία πράγματα, αλλά τουλάχιστον μπορεί να δει το blog. Πριν πιάσει τα πολιτικά και οικονομικά θέματα, τα οποία άλλωστε είναι και τα αγαπημένα των τριών πιστών αναγνωστών μας, αναρτά το ημερολόγιο Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου - έτσι, για να ξέρετε περίπου τί μήνα έχουμε, όσοι περιμένετε ενημέρωση από τα μισά του 2011. Το θέμα φέτος θα το επέλεγε ο Jack αν έγραφε τον Ιανουάριο, γι' αυτό και η επιλογή των ερωτικών ιστοριών από το γράφοντα αποτελεί πρωτίστως μια δήλωση σεβασμού τόσο στο δικαίωμα όσο και στο ταμπεραμέντο του αδελφού. Η μυστικιστική σέκτα του σκράμπλ προβληματίστηκε ιδιαίτερα από την εμμονή ενός εκ των Daltons στον τίτλο του Ευρωπαιολόγου (δηλοί σπουδές ευρωπαϊκής ιστορίας και πολιτισμού). Από απλός πεολογών ήθελε όχι μόνο να γίνει παιολόγος (εννοιολογικά ισχυρότερος χαρακτηρισμός αν και ανορθόγραφος) αλλά να κολλήσει και τέσσερα γράμματα και να εκτοξευθεί σε άλλα ύψη. Οι αντιπροτ

Όλα ξεκίνησαν όταν ο global thinker αναδείχθηκε άνδρας της χρονιάς από αυστριακό περιοδικό. Οι Αυστριακοί (πέρα από την προφανή ανικανότητα να αξιολογήσουν ποιος πέτυχε κάτι το 2011 και ποιος το απόλυτο τίποτα) πήραν και μία συνέντευξη από τον global thinker. Εκεί ο τέως τα είπε χύμα και τσουβαλάτα: " Δεν απέτυχα, αλλά με υπονόμευσαν ". Αλλά δεν έμεινε εκεί: χθες, στο πλαίσιο της συνεδρίασης του πολιτικού συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, μας ενημέρωσε και ποιος τον υπονόμευσε και γιατί. Ο Σταύρος Ψυχάρης - επειδή, λέει, δεν του έδωσε η Εθνική Τράπεζα ένα δάνειο 10 εκατομμυρίων ευρώ.