Πανηγύρισε και εσύ που πτώχευσε η ΙΜΑΚΟ μπορείς

Πέρασαν σχεδόν τρία χρόνια από τότε που είχαμε ανοίξει μία συζήτηση για το αν ο Averell ήταν οπαδός του Κωστόπουλου σε κάποια σχόλια. Η συζήτηση ήταν σουρεάλ και οδήγησε σε αυτό το κείμενο κυρίως για να του κάνω λίγο πλάκα. Σήμερα το κείμενο μοιάζει επίκαιρο μιας και οι εξελίξεις στην ΙΜΑΚΟ και το κλείσιμο των περιοδικών του Πέτρου Κωστόπουλου μονοπωλεί την συζήτηση επισκιάζοντας ακόμα και τις πολιτικές εξελίξεις (αν δεν το προσέξατε, παραιτήθηκε το τοτέμ της πολιτικής Χρήστος Παπουτσής για να διεκδικήσει την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ). 

Δεν υπήρξα οπαδός του ποτέ (όσοι διαβάζουν το παλιό κείμενο το καταλαβαίνουν αυτό), δεν τον είχα για "θεό" για να τον απομυθοποιήσω - απλά ανέκαθεν συμφωνούσα μαζί του στην αξία της ανδρικής φιλίας. Με δεδομένα αυτά, από την ώρα που επισημοποιήθηκε η κατάρρευση της ΙΜΑΚΟ και έγραψε το άρθρο-απολογισμό του στο pkool.gr, βαρέθηκα να διαβάζω, στο twitter κυρίως, χαιρέκακα σχόλια για το γεγονός. Απίθανοι τύποι γράφουν κείμενα και πανηγυρίζουν, λες και οι ίδιοι έχουν πετύχει το 1/100 από αυτόν στη ζωή τους. Ακόμα και σχόλιο-απάντηση από τον Γιάννη Αγγελάκα - γιατί, ως γνωστόν, δρυός πεσούσης και τα συναφή.

Όλα αυτά προσωπικά μου προκαλούν αηδία. Κυρίως επειδή η επιστολή-απολογισμός του για μένα είναι ντόμπρα εξήγηση. Ομολογεί τα γεγονότα, αποδέχεται τις ευθύνες του, προσπαθεί να συμπεριφερθεί απέναντι σε αυτούς που πήρε στο λαιμό του όσο μπορεί πιο καθαρά σε μία δύσκολη φάση και πάει παρακάτω δημόσια και χωρίς να εξαφανιστεί με εκατομμύρια στην τσέπη. Προσωπικά έχω περάσει και ο ίδιος επιχειρηματικές στενωπούς και τον καταλαβαίνω. Σε πολύ μικρότερο μέγεθος, αλλά τον καταλαβαίνω. Ξέρω επίσης πως στα δύσκολα μόνο η οικογένεια και οι φίλοι σε στηρίζουν και εκεί πατάς για να αλλάξεις την μοίρα σου. 

Σε μία χώρα που το μεγάλο μας πρόβλημα ήταν ανέκαθεν το να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα, σήμερα έχουν βγει όλοι και πανηγυρίζουν για την κατάρρευση αυτού που παντρεύτηκε τη σταρ Ελλάς την ώρα που οι μισοί μας γνωστοί και φίλοι είναι είτε άνεργοι είτε σε δουλειές απλήρωτοι έξι μήνες. Αλλά όχι, πρέπει να πανηγυρίσουμε που βρίσκονται άνθρωποι στο δρόμο (υπάλληλοι της ΙΜΑΚΟ) και τρώνε το φέσι οι πιστωτές και μπορεί να δημιουργηθεί και ντόμινο επειδή την πάτησε ο Darth Vader του Ελληνικού Lifestyle.

Ανέκαθεν είχαμε πρόβλημα να καταλάβουμε τι είναι σημαντικό. Προφανώς δεν είναι σημαντικό ότι καταστράφηκε ο Κωστόπουλος. Σημαντικό είναι ότι κατέρρευσε ένας εκδοτικός όμιλος και άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους επειδή δεν μπόρεσε η επιχείρηση να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα που βγήκαν βίαια στο προσκήνιο. Δεν αντιλήφθηκαν πως άλλαξαν οι καιροί, δεν κατάφεραν ποτέ να καταλάβουν πώς λειτουργεί το διαδίκτυο ώστε να βρούνε διέξοδο προς τα εκεί, δεν, δεν, δεν. 

Η υπόθεση αυτή δεν είναι για να πανηγυρίζεις, διότι όταν καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός αυτό που θα έχει μείνει είναι μια αγορά που διαρκώς συρρικνώνεται και οι απίθανοι τύποι που βγάζουν τη χολή τους και πάνε διαρκώς όλο τον τόπο πίσω με τη λογική "για όλα φταίει κάποιος άλλος". Δυστυχώς, το ζητούμενο και ο στόχος όλων αυτών είναι να καταστραφούν όσοι παράγουν κάτι (έστω και περιοδικά lifestyle) για να δικαιωθούν αυτοί. Άλλωστε υπάρχουν δύο τρόποι να φτάσεις κάποιον: ή να ανέβεις εσύ στο επίπεδό του, ή να πέσει αυτός στο δικό σου, οπότε δικαιώνονται αυτοί που το μόνο που κατάφεραν να παράξουν στη ζωή τους είναι χολή.