Περί Ανόρθωσης και άλλων Δαιμονίων

Ομολογώ ότι το χθεσινό παιχνίδι με εξέπληξε ως προς το αποτέλεσμα αλλά όχι ως προς την εικόνα της Ανόρθωσης. Η Ανόρθωση δεν έδειξε τίποτα διαφορετικό σε σχέση με όσα θα περίμενα από αυτή με βάση τους ποδοσφαιριστές της. Μέτρια ομάδα, χωρίς αντοχές και που στο Ελληνικό πρωτάθλημα με το ζορι θα έμπαινε στη δεκάδα.

Ο Ολυμπιακός πάλι φρόντισε να φάει τρία γκολ που μπαίνουν μόνο στο ερασιτεχνικό και αν. Το ότι δεν σκόραρε μπροστά δεν λέει τίποτα, τα γκολ που έφαγε όμως ήταν πράγματι αστεία (εξαιρώ ίσως το τρίτο λόγω των συνθηκών αν και το να αλλάζουν 4-5 πάσες οι αντίπαλοι χωρίς αμυντικό να τους "καταπιεί" στα πέριξ της περιοχής σου είναι επίτευγμα).

Ο Σωκράτης Κόκκαλης αποφάσισε να παίξει με τη φωτιά. Όχι τόσο επειδή καθυστέρησε χαρακτηριστικά τις μεταγραφές όσο για το ότι ενδιάμεσα φρόντισε να πουλήσει τρεις χρήσιμους παίκτες και να αποδεσμεύσει τον Κωνσταντίνου (που αγνοούνταν η ποδοσφαιρική του τύχη ενάμιση χρόνο). Ανάγκασε έτσι το Βαλβέρδε να δοκιμάζει σχήματα μήπως και "προστατέψει" τους δύο επιθετικούς που είχε και να αφήνει το Πατσατζόγλου να κάνει το ένα λάθος πίσω από το άλλο στα χαφ χωρίς να έχει εναλλακτική (Ο Λεντέσμα μας χαιρέτησε).

Στον επαναληπτικό κανένα σκορ δεν θα με εντυπωσιάσει. Η Ανόρθωση θα έρθει να ταμπουρωθεί (αν κάνει το λάθος να ανοίξει το παιχνίδι το κοντέρ θα σταματήσει ψηλά) είναι εμφανές ότι οι παίκτες της δεν έχουν τρεξίματα και ότι βασίζεται πολύ στην ικανότητα του Μπεκιάι. Από την άλλη όταν πας να ανατρέψεις ένα 3-0 κινδυνεύεις πολύ από το 0-1. Ο Ολύμπιακός σίγουρα θα είναι σε καλύτερη κατάσταση οπότε θα δούμε ένα ενδιαφέρον ματς ιδίως αν μπει ένα γρήγορο γκολ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Προφήτης Αντώνης Πανούτσος

Ανεπαρκής

Πρωινός καφές