Η επίσκεψη Ομπάμα στο Βερολίνο κατά Κ.Π.Καβάφη

Έπειτα από πολύ ψάξιμο,κυρίως στο cavafis.compupress.gr, δεν μπόρεσα να βρω το ποίημα που πίστευα οτι υπάρχει. Κατέληξα σε αποσπάσματα από πολλά. Αν κάποιος το βρει θα χαρώ να το δω ως σχόλιο. Περιττό να πω ότι αν ζούσα στις Η.Π.Α θα θεωρούσα τον Ομπάμα χρυσή ευκαιρία για τη χώρα και θα τον ψήφιζα και με τα δύο χέρια. Απλώς, τα επόμενα βγαίνουν αυθόρμητα όταν βλέπεις έναν υποψήφιο πρόεδρο των Η.Π.Α. να κάνει προεκλογική συγκέντρωση στο Βερολίνο ενώπιον χιλιάδων επευφημούντων Γερμανών.

........................................................

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ' ευχήν στην Αποικία
δεν μέν' η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ' όλο που οπωσούν τραβούμ' εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.
(Εν μεγάλη Ελληνική αποικία το 200π.Χ.)
.........................................................

-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
(Περιμένοντας τους βαρβάρους)
.........................................................

Οι Αλεξανδρινοί έννοιωθαν βέβαια
που ήσαν λόγια αυτά και θεατρικά.

Αλλά η μέρα ήταν ζεστή και ποιητική,
ο ουρανός ένα γαλάζιο ανοιχτό,
το Αλεξανδρινό Γυμνάσιον ένα
θριαμβικό κατόρθωμα της τέχνης,
των αυλικών η πολυτέλεια έκτακτη,
ο Καισαρίων όλο χάρις κ' εμορφιά
(της Κλεοπάτρας υιός, αίμα των Λαγιδών)·
κ' οι Αλεξανδρινοί έτρεχαν πια στην εορτή,
κ' ενθουσιάζονταν, κ' επευφημούσαν
ελληνικά, κ' αιγυπτιακά, και ποιοί εβραίικα,
γοητευμένοι με τ' ωραίο θέαμα --
μ' όλο που βέβαια ήξευραν τι άξιζαν αυτά,
τι κούφια λόγια ήσανε αυτές οι βασιλείες
(Αλεξανδρινοί Βασιλείς)
...........................................................


Αλλά ιδού οι πρέσβεις επανήλθαν. Χαιρετούν.
Στην Αλεξάνδρεια επιστρέφουν, λεν. Και δεν ζητούν
χρησμό κανένα. Κ' οι ιερείς τ' ακούνε με χαρά
(εννοείται, που κρατούν τα δώρα τα λαμπρά),
αλλ' είναι και στο έπακρον απορημένοι,
μη νοιώθοντας τι η εξαφνική αδιαφορία αυτή σημαίνει.
Γιατί αγνοούν που χθες στους πρέσβεις ήλθαν νέα βαρυά.
Στη Ρώμη δόθηκε ο χρησμός· έγειν' εκεί η μοιρασιά.
(Πρέσβεις από την Αλεξάνδρεια)
.............................................................

Η ειδήσεις για την έκβασι της ναυμαχίας, στο Άκτιον,
ήσαν βεβαίως απροσδόκητες.
Αλλά δεν είναι ανάγκη να συντάξουμε νέον έγγραφον.
Τ' όνομα μόνον ν' αλλαχθεί. Αντίς, εκεί
στες τελευταίες γραμμές, «Λυτρώσας τους Ρωμαίους
απ' τον ολέθριον Οκτάβιον,
τον δίκην παρωδίας Καίσαρα,»
τώρα θα βάλουμε «Λυτρώσας τους Ρωμαίους
απ' τον ολέθριον Αντώνιον».
Όλο το κείμενον ταιριάζει ωραία
(εν δήμω της Μικράς Ασίας)
...............................................................