Η πειραματική φύση του Κόκκαλη και οι losers Ι

Πάντα θεωρούσα ότι οι διακεκριμένοι επιστήμονες και δη οι φυσικοί με διδακτορικό, μειονεκτούν ως προς τον κοινό νου. Προσκολλημένοι σε μια θεωρητική αντιμετώπιση ακόμα και των πιο πρακτικών ζητημάτων αδυνατούν να δουν την απλή λύση ακόμα κι αν αυτή είναι μπροστά στα μάτια τους . Έτσι η μέθοδος δοκιμή-σφάλμα την οποία μας είχε περιγράψει o Joe παλαιότερα, χθες κατέληξε και πάλι σε σφάλμα.

Ίσως αγαπητέ Joe να διατηρείς αμφιβολίες για την πραγματική προσφορά του Μπασινά στο ποδοσφαίρο αλλά για τον Σκοπελίτη νομίζω ότι δε θα βρεις τίποτα να πεις.

Βέβαια ας μην κατηγορούμε πάντα την επιστήμη. Ακόμα και στη μέθοδο δοκιμής και σφάλματος υπάρχουν αναλαμπές, αρκεί να υπάρχει ο κατάλληλος παρατηρητής που θα αναγνωρίσει το επιτυχημένο πείραμα. Αλλά ξέχασα, ο Λεμονής δεν έκανε γιατί μπορεί να πήρε τα αποτελέσματα, όμως δεν κέρδισε τις εντυπώσεις.

Τις κέρδισε ο Βαλβέρδε χθες.

Τελικά μπορεί να φταίει η δύναμη της συνήθειας. Όταν ξέρεις ότι με μία ένσταση όλα λύνονται, εφησυχάζεις.

Ξαναπαίρνω την τσουγκράνα μου και εύχομαι στους άρτι αφιχθέντες από τη Χαλκιδική συνταξιούχους καλή χρονιά στον καναπέ. Για το δεύτερο μέρος του τίτλου λίγη υπομονή...