Ο Ατλαντικός μίκρυνε

Το ερώτημα για το ποιος είναι ο καλύτερος Αμερικανός που έχει περάσει από αυτή την πλευρά του Ατλαντικού είναι διαχρονικό...

Από τη μία έχουμε τον Bob McAdoo: τρεις συνεχόμενες φορές πρώτος σκόρερ στο ΝΒΑ, rookie της χρονιάς την πρώτη του σεζόν, ο τελευταίος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που είχε μέσο όρο πάνω από 30 πόντους και πάνω από 15 ριμπάουντ στην ίδια σεζόν, 5 φορές all-star (τη μία φορά πρώτος σε ψήφους), μία φορά MVP της σεζόν, 2 πρωταθλήματα.


Aπό την άλλη έχουμε τον Dominique Wilkins: ένατος σκόρερ όλων των εποχών στο ΝΒΑ, 9 φορές all-star, 2 φορές νικητής διαγωνισμού καρφωμάτων.

Υπάρχουν και άλλες εξαιρετικές περιπτώσεις: Byron Scott, Rolando Blackman, Eddie Johnson και άλλοι πολλοί ήταν κορυφαίοι παίκτες του ΝΒΑ, αλλά δύσκολα συγκρίνονται με τους παραπάνω...

Όλοι οι παραπάνω - όπως και οι περισσότεροι αμερικανοί παίκτες που αφήνουν το ΝΒΑ για την Ευρώπη - έχουν ένα κοινό... Είναι μίας κάποιας ηλικίας όταν παίρνουν την απόφαση...



Μετά εμφανίστηκαν κάποιοι τύποι - Αγγελόπουλοι τους λένε - και αποφάσισαν να δείξουν στο ΝΒΑ ότι μπορούν να πάρουν ένα παίκτη στα ντουζένια του... Κάτι και η μικρή βοήθεια του δολλαρίου που κάθε μέρα κατρακυλάει τα κατάφεραν, τελικά.

Ο Josh Childress δεν είναι ο καλύτερος ΝΒΑer αμερικανός που περνάει από αυτή την πλευρά του Ατλαντικού - σε επίπεδο διακρίσεων μπορεί να μην μπαίνει καν στην καλύτερη δεκάδα... Είναι, όμως, μακράν της δεύτερης η πιο σημαντική μετακίνηση από το ΝΒΑ προς την Ευρώπη... Είναι το μπαμ που το ΝΒΑ φοβόταν τα τελευταία χρόνια, βλέποντας το δολάριο να καταρρέει και το salary cap να γίνεται όλο και αυστηρότερο... Τα πρώτα σημάδια φάνηκαν από νωρίς φέτος όταν παίκτες με αξιόλογη παρουσία στο ΝΒΑ (Delfino, Navarro), προτίμησαν τα euros από τα dollars...

Άλλο, όμως, παίκτες με εμπειρία και γνώση του επιπέδου του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, άλλο ένας αμερικανός 25 χρονών, χωρίς ιστορικό τραυματισμών ή άλλων προβλημάτων, με πολλά ακόμα καλά χρόνια μπροστά του και καλές σεζόν πίσω του...

Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και δύο μέρες όλα τα αμερικανικά αθλητικά site αναφέρουν ως πρώτο θέμα τη μετακίνηση του Childress στον Ολυμπιακό... Ακόμα και ο πολύς David Stern, κομισσάριος του ΝΒΑ, ρωτήθηκε για το θέμα... Σε όλα τα blogs και τα fora οι αμερικανοί ψάχνουν να βρουν ποιος φταίει για αυτόν τον "ξεπεσμό" του ΝΒΑ - το δολλάριο ή ο Stern...

Καμιά φορά δεν έχει σημασία το μέγεθος του παίκτη, αλλά το εν δυνάμει μέγεθός του... Ξαναλέω, ο Childress δεν είναι ο μεγαλύτερος παίκτης του ΝΒΑ που έχει έρθει από την από δω μεριά...

Είναι, όμως, τέτοια η δυναμική μιας τέτοιας μεταγραφής που ανοίγει άλλη εποχή στις σχέσεις μεταξύ των δύο κόσμων του μπάσκετ... Είναι μία μετακίνηση που σίγουρα δημιουργεί άλλες προοπτικές στις ευρωπαϊκές ομάδες (και, κυρίως, Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, κάποιες ισπανικές και κάποιες ρώσικες) για τους στόχους που μπορούν να έχουν από το ΝΒΑ.

ΥΓ. Τα έφερε η τύχη και στη φωτογραφία του Childress που βρήκα ο παίκτης του Ολυμπιακού, πλέον, έχει ως αντίπαλο έναν από τους μεγαλύτερους "πόθους" μου για την ομάδα... Αφήστε που είναι και Έλληνας - ούτε καν θέση κοινοτικού δεν πιάνει! Φταίω εγώ που μου άνοιξε η όρεξη;