Αυτή ναι, ήταν μπάλα!!!
Κυριακή μεσημέρι, ο τόπος βράζει και γω επέλεξα αυτήν ακριβώς τη στιγμή να γράψω τις πρώτες μου αράδες σε αυτό το blog! Θα με θεωρήσετε μαζόχα, αλλά τα πράγματα γίνονται καλύτερα, με τον... ατέρμονο φραπέ που έχω δίπλα μου, το γεμάτο πακέτο με τα τσιγάρα και φυσικά τον κλιματισμό στο φουλ. Θα μπω κατευθείαν στο... ψητό.
Τι ματσάρα ήταν το χθεσινό ανάμεσα στη Ρωσία και την Ολλανδία; Χρόνια είχα να δω τέτοιο παιχνίδι και πιστέψτε με, εχώ παρακολουθήσει χιλιάδες στη ζωή μου. Οταν ένα ματς τελειώνει με 54 τελικές προσπάθειες απο τις δύο ομάδες (28 για τους "οράνιε" και 26 για τους παίκτες του Χίντιγκ) εκ των οποίων σχεδόν οι μισές είναι πολύ καλές ευκαρίες τότε δεν περιμένεις τίποτα άλλο από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Πόσο μάλλον όταν αυτός οδηγείτε στην παράταση με γκολ στο 88'. Οι Ολλανδοί, το απόλυτο φαβορί του αγώνα και το μεγαλύτερο (βάσει εμφανίσεων) για την κατάκτηση του τίτλου, από την αρχή κατάλαβαν ότι η βραδιά θα ήταν δύσκολη.
Οι Ρώσοι έδειξαν σε όλους πως μπορείς να παίξεις επιθετική άμυνα με κλειστούς τους διαδρόμους στα μετόπισθεν και εξαιρετική ανάπτυξη όταν αυτοί είχαν την μπάλα. Δεν υπήρχε νομίζω θεατής που παρακολουθούσε το ματς και αμφέβαλε ότι η Ρωσία με την εμφάνιση που έκανε, αργά ή γρήγορα, θα έστελνε τις "τουλίπες" στα σπίτια τους, έχοντας στις αποσκεύες τους, όχι το τρόπαιο, αλλα απλά τον τίτλο του φαβορί που είναι παντελώς ανούσιος. Η Ρωσία μετά το 1-1 του 90λέπτου και την επικράτηση τους με 3-1 στην παράταση, πλέον είναι η ομάδα αυτού του EURO (για όσους αγαπούν το ποδόσφαιρο) και το ισχυρίζομαι αυτό γνωρίζοντας ότι οι περισσότεροι θεωρούν πως η Τουρκία είναι αυτή που δικαιούται τον παραπάνω χαρακτηρισμό.
Οι Ρώσοι, δεν έπαιξαν κατενάτσιο, δεν περίμεναν την Ολλανδία (όπως οι γείτονές μας με τους Κροάτες) αν και είχαν να αντιμετωπίσουν μια πολύ πιο ποιοτική και επικίνδυνη ομάδα, από αυτήν που είχαν απέναντί τους τα παιδιά του Τερίμ. Και ξαναλέω, τέτοιο ποδόσφαιρο είχα χρόνια να δω....
Πριν κλείσω θέλω να... προσκυνήσω τον "πολύ" κύριο Αρσάβιν!!! Ενας μεγάλος μπαλαδόρος, ένας μικρός θεούλης. Ο νούμερο 10 ήταν όλα τα λεφτά, ήταν αυτός που σου έδινε την εντύπωση ότι από τη στιγμή που έπαιρνε την μπάλα στα πόδια του κάτι εξαιρετικό θα συνέβαινε, ακόμα κι αν βρισκόταν στο κέντρο του γηπέδου και πραγματίκα δικαίωνε τις προσδοκίες. Δεν θυμάμαι πόσες "σακούλες" μοίρασε, δεν κατάφερα να μετρήσω πόσες φορές εξέθεσε τους αμυντικούς του Φαν Μπάστεν, παρά μόνο θυμάμαι, ότι οι από ένα σημείο και μετά οι "Οράνιε" δεν πλησίαζαν κοντά του και τον περίμεναν, διότι και ο ευτελισμός έχει τα όριά του....! Τέτοια ατομική απόδοση σε μεγάλο ματς από οποιοδήποτε ποδοσφαιριστή, θεωρώ ότι έχω να δω από τη εποχή του τεράστιου Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Αυτό τα λέει όλα!!!
Για το γεγονός ότι από τους τρεις προημιτελικούς πέρασαν οι ομάδες που είχαν τερματίσει δεύτερες στους ομίλους τους και γενικότερα για το τουρνουά θα τα πούμε οσονούπω. Απλά να αποχαιρετίσουμε με όλες τις προβλεπόμενες τιμές το "ασχημόπαπο", που εγκαταλείπει πλέον την Εθνική Ολλανδίας, τον Φαν Ντε Σάαρ που θα μας λείψει...
Τι ματσάρα ήταν το χθεσινό ανάμεσα στη Ρωσία και την Ολλανδία; Χρόνια είχα να δω τέτοιο παιχνίδι και πιστέψτε με, εχώ παρακολουθήσει χιλιάδες στη ζωή μου. Οταν ένα ματς τελειώνει με 54 τελικές προσπάθειες απο τις δύο ομάδες (28 για τους "οράνιε" και 26 για τους παίκτες του Χίντιγκ) εκ των οποίων σχεδόν οι μισές είναι πολύ καλές ευκαρίες τότε δεν περιμένεις τίποτα άλλο από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Πόσο μάλλον όταν αυτός οδηγείτε στην παράταση με γκολ στο 88'. Οι Ολλανδοί, το απόλυτο φαβορί του αγώνα και το μεγαλύτερο (βάσει εμφανίσεων) για την κατάκτηση του τίτλου, από την αρχή κατάλαβαν ότι η βραδιά θα ήταν δύσκολη.
Οι Ρώσοι έδειξαν σε όλους πως μπορείς να παίξεις επιθετική άμυνα με κλειστούς τους διαδρόμους στα μετόπισθεν και εξαιρετική ανάπτυξη όταν αυτοί είχαν την μπάλα. Δεν υπήρχε νομίζω θεατής που παρακολουθούσε το ματς και αμφέβαλε ότι η Ρωσία με την εμφάνιση που έκανε, αργά ή γρήγορα, θα έστελνε τις "τουλίπες" στα σπίτια τους, έχοντας στις αποσκεύες τους, όχι το τρόπαιο, αλλα απλά τον τίτλο του φαβορί που είναι παντελώς ανούσιος. Η Ρωσία μετά το 1-1 του 90λέπτου και την επικράτηση τους με 3-1 στην παράταση, πλέον είναι η ομάδα αυτού του EURO (για όσους αγαπούν το ποδόσφαιρο) και το ισχυρίζομαι αυτό γνωρίζοντας ότι οι περισσότεροι θεωρούν πως η Τουρκία είναι αυτή που δικαιούται τον παραπάνω χαρακτηρισμό.
Οι Ρώσοι, δεν έπαιξαν κατενάτσιο, δεν περίμεναν την Ολλανδία (όπως οι γείτονές μας με τους Κροάτες) αν και είχαν να αντιμετωπίσουν μια πολύ πιο ποιοτική και επικίνδυνη ομάδα, από αυτήν που είχαν απέναντί τους τα παιδιά του Τερίμ. Και ξαναλέω, τέτοιο ποδόσφαιρο είχα χρόνια να δω....
Πριν κλείσω θέλω να... προσκυνήσω τον "πολύ" κύριο Αρσάβιν!!! Ενας μεγάλος μπαλαδόρος, ένας μικρός θεούλης. Ο νούμερο 10 ήταν όλα τα λεφτά, ήταν αυτός που σου έδινε την εντύπωση ότι από τη στιγμή που έπαιρνε την μπάλα στα πόδια του κάτι εξαιρετικό θα συνέβαινε, ακόμα κι αν βρισκόταν στο κέντρο του γηπέδου και πραγματίκα δικαίωνε τις προσδοκίες. Δεν θυμάμαι πόσες "σακούλες" μοίρασε, δεν κατάφερα να μετρήσω πόσες φορές εξέθεσε τους αμυντικούς του Φαν Μπάστεν, παρά μόνο θυμάμαι, ότι οι από ένα σημείο και μετά οι "Οράνιε" δεν πλησίαζαν κοντά του και τον περίμεναν, διότι και ο ευτελισμός έχει τα όριά του....! Τέτοια ατομική απόδοση σε μεγάλο ματς από οποιοδήποτε ποδοσφαιριστή, θεωρώ ότι έχω να δω από τη εποχή του τεράστιου Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Αυτό τα λέει όλα!!!
Για το γεγονός ότι από τους τρεις προημιτελικούς πέρασαν οι ομάδες που είχαν τερματίσει δεύτερες στους ομίλους τους και γενικότερα για το τουρνουά θα τα πούμε οσονούπω. Απλά να αποχαιρετίσουμε με όλες τις προβλεπόμενες τιμές το "ασχημόπαπο", που εγκαταλείπει πλέον την Εθνική Ολλανδίας, τον Φαν Ντε Σάαρ που θα μας λείψει...
Σχόλια