Υπαρξιακά διλήμματα πέρα από και παρά τις Ανάφες, Χαλκιδικές, κομμουνιστικές κολλεκτίβες και φιλελεύθερες οικονομίες αυτού του κόσμου...

Πριν από κάποια χρόνια - συγκεκριμένα το 1998 - το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μπάσκετ διεξαγόταν στη λατρεμένη μου Αθήνα. Πώς τα είχε φέρει η τύχη, ο πρόεδρος της βραζιλιάνικης ομοσπονδίας μπάσκετ ήταν ελληνικής καταγωγής. Αφορμή, λοιπόν, για τους δημοσιοκάφρους να μαζευτούν στο Ελληνικό - El Venizelos δεν υπήρχε ακόμη - να πάρουν δηλώσεις από το πατριωτάκι... Πέφτει η φοβερή ερώτηση αν είναι δημοφιλές σπορ στη Βραζιλία το μπάσκετ και ο πρόεδρας τους αφήνει όλους κόκκαλο: "Το μπάσκετ είναι το εθνικό μας σπορ!"... Τολμάει ένας δημοσικάφρος και ρωτάει το αυτονόητο: "Μα, το ποδόσφαιρο;" Παραξενεμένος ο πρόεδρας λέει το αυτονόητο (για τους βραζιλιάνους): "Το ποδόσφαιρο δεν είναι σπορ, είναι θρησκεία, η μπάλα είναι θεά για εμάς!"

Από την άλλη ο μεγάλος Ivica Osim έχει πει σε συνέντευξη τύπου ότι η μπάλα είναι πόρνη (αλλιώς το είπε, αλλά, όπως ο μεταφραστής του, ας διατηρήσουμε ένα επίπεδο)...

Πού τα θυμήθηκα τώρα όλα αυτά...

Κάτι τέτοιες ώρες μου έρχονται και τα δύο στο μυαλό... Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μπάλα είναι ή θεά - οπότε ό,τι κάνει είναι δοκιμασία για την πίστη μου - ή πόρνη - οπότε ό,τι κάνει το κάνει επειδή γουστάρει να με... Δεν εξηγείται αλλιώς αυτό που μου κάνει τα τελευταία χρόνια...

Τα άσχημα ξεκίνησαν το 2005: Ως πιστός ποδοσφαιρόφιλος έχω παρακολουθήσει ανελλιπώς το ΤσουΛου (όπως κάθε χρονιά, εξάλλου) και στον τελικό μου σκάνε Liverpool-Milan... Από όσα έμαθα και είδα σε φάσεις μετά πρέπει να ήταν ένας καλός τελικός... Ήταν, όμως, ο πρώτος τελικός Πρωταθλητριών-ΤσουΛου που δεν είδα από τον πρώτο τελικό που θυμάμαι να βλέπω στην τηλεόραση το 1987 (εκείνο το τακουνάκι του απίθανου αλγερινού Madjer, μου έχει χαρακτεί στη μνήμη...)

Βλέπετε, έχω ένα ψυχολογικό ζήτημα: υπάρχουν 4 ομάδες σε ευρωπαϊκό επίπεδο συλλόγων που δε θέλω να κερδίζουν ούτε αρκουδάκι στη σκοποβολή στο λούνα παρκ - Παναθηναϊκός, Liverpool, Real Madrid και Milan...

Αλλά τα τερτίπια της θεάς/πόρνης συνεχίστηκαν: ο τελικός του 2007 (στην Αθήνα, κιόλας!) είναι επανάληψη αυτού δύο χρόνια πριν... Αυτόν τον είδα, ομολογώ... Με μισή καρδιά...

Και έρχεται το αποψινό ως τελειωτικό χτύπημα...

Δεν μπορούσε στον τελικό να είναι η Ρωσία, η Κροατία, η Τουρκία, η (πάντα συμπαθής) Τσεχία, η Ολλανδία, η Αγγλία (το ξέρω ότι δεν ήμασταν καν στην τελικη φάση - τον πόνο μου λέω), η Πολωνία, η Ρουμανία, η Σουηδία του Larsson, η Γαλλία (αυτοί θα ήταν αν είχαν έναν προπονητή στον πάγκο τους...), έστω η Ελλάδα που ως πατρίδα θα την υποστηρίζαμε, βρε αδερφέ;

Έπρεπε να είναι η χειρότερη Γερμανία της εικοσαετίας και η κάποτε-κερδίσαμε-ένα-ευρωπαϊκό-στο-σπίτι-μας-και-είμαστε-οι-καλύτεροι-της-Ευρώπης Ισπανία;

Τι σου φταίω, μωρή μπάλα; Με τι διάθεση θα δω τώρα το ματς; Να ελπίζω να έρθει ένα 5-5 και να πάει στα πέναλτι, τουλάχιστον να έχω ευχαριστηθεί μπάλα; Να βάλει και 4 γκολ ο α-Ballack να χαρεί και ο Jack που έχει παίξει το σπιτικό του πάνω του; Να εξακολουθήσει τις "φοβερές" του εμφανίσεις ο Torres για να αποδειχτεί πόσο άχρηστοι είναι όλοι οι άλλοι της Liverpool και μπροστά τους μοιάζει μέγας μπαλαδόρος; Να ξανατσακωθεί με κάτι ο Low; Να ξαναβγάλει τον Torres ο Aragones για να βάλει τον έτερο μεγάλο μπαλαδόρο Guiza (η απόλυτη ξεφτίλα του ισπανικού πρωταθλήματος είναι ότι αυτός ο άνθρωπος βγήκε πρώτος σκόρερ);

Άντε, να έχουμε ένα καλό ματς, να ευχαριστηθούμε μπάλα, να δικαιωθεί για μία ακόμα φορά ο Lineker...

ΥΓ. Όταν η Γερμανία έχει τον ανύπαρκτο Low, η Ισπανία το γεροπαράξενο Aragones, η Ιταλία (είχε) το χαμένο στον κόσμο του Donadoni και η Γαλλία το δεν-ξέρω-μπάλα-και-το-δείχνω-σε-κάθε-ευκαιρία Domenech, μήπως πρέπει να νιώθουμε μια χαρά που έχουμε τον κολλημένο με την παρέα του Rehhagel;

ΥΓ2. Άντε, να τελειώνουμε γιατί έχουμε και προ-Ολυμπιακό στο μπάσκετ...

ΥΓ3. Το The Beach είναι μια πάρα πολύ καλή ταινία από ένα (πολύ καλύτερό της) βιβλίο... Και η Virginie Ledoyen πρέπει να κυκλοφορεί φορώντας το πολύ μπικίνι!

ΥΓ4. Εγώ πειράζει που δε θέλω ούτε την κολλεκτίβα της Ανάφης ούτε 5αστερο στη Χαλκιδική, αλλά κάτι in-between (που λένε και στα μέρη μου);

ΥΓ5. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων να επισημάνουμε ότι το Dettol προϋπάρχει της πρόσφατης θεαματικής τριλογίας του Ευαγγελάτου...

ΥΓ6. Η πολιτική συμπόρευση και η γενικότερη σχέση Ανδρέα-Σημίτη είναι άξιες αναλυτικότερης περιγραφής...

ΥΓ7. Όποιος πιστεύει ότι ΜΟΝΟ ο Τσουκάτος και εν αγνοία άλλων πήρε λεφτά από τη Siemens, ας σηκώσει το χέρι του... Didn't think so...

ΥΓ8. Προσεχώς: Ο Guiza και η κυρία της φωτογραφίας.

ΥΓ9. Προσεχώς 2: Θοδωρής Παπαλουκάς.-