Τώρα τι θα απογίνει άραγε ο κ. Σημίτης;

Είναι σύνηθες φαινόμενο στη πολιτική να ακολουθείς παραδείγματα άλλων. Ο Γεώργιος Παπανδρέου δείχνει να ακολουθεί το παράδειγμα του ομολόγου της Νέας Δημοκρατίας ο οποίος όταν ορισμένοι μέσα στο κόμμα αποφάσισαν να αμφισβητήσουν την κυριαρχία του πήγαν σπίτι τους με συνοπτικές διαδικασίες;

Έχουμε διαβάσει ένα σωρό αναλύσεις για το μέλλον του ΓΑΠ κλπ. Αλλά κανείς δεν έκανε μία αναδρομή τι ακριβώς συνέβη με τους διαγραφέντες της ΝΔ ώστε να δούμε τι μπορούμε να περιμένουμε από τον κ. Σημίτη.

Έχουμε και λέμε λοιπόν.

1. Σουφλιάς: Επέστρεψε στη ΝΔ και ακόμα και τώρα κανένας δεν του έχει εξηγήσει με σαφήνεια ότι δεν είναι αυτός αρχηγός του κόμματος. Λόγω της κόντρας του με το συγκρότημα Αλαφούζου και της μνημειώδους ξεροκεφαλιάς του είναι ικανός ανά πάσα στιγμή να βάλει μπουρλότο στη κυβέρνηση.
2. Καρατζαφέρης: Έφτιαξε κόμμα το οποίο μπήκε στη βουλή. Το παίζει Ρομπεν των αδυνάτων (όχι σε κιλά γιατί το παιδί μας είναι λίγο μπόλικο) και κάνει ακροδεξιά πολιτική της πλάκας με ατάκες και συνθήματα. Αν του ζητήσεις πολιτική πρόταση μπορεί και να πάθει εγκεφαλικό μιας και δεν ξέρει τι είναι αυτό (κάτι σαν το Τσίπρα που το έριξε στη ποίηση και τα στιχάκια). Αν υποστήριζε και τα παιδιά από τη Τήλο θα μπορούσε να τον ψηφίσει ακόμα και ο William Dalton (μιας και η φιλελεύθερη συμμαχία την οποία ψήφισε στις τελευταίες εκλογές στηρίζει τους γάμους στη Τήλο)
   
3. Μάνος-Ανδριανόπουλος: Το δίδυμο του θανάτου. Οι Dupont & Dupont του φιλελευθερισμού. Οι άνθρωποι που το όραμα τους είναι η κοινωνία της ελεύθερης οικονομίας. Αν κάποιους κατάφερε να ξεφτιλίσει ο Καραμανλής είναι αυτούς τους δύο. Απέδειξαν σε όλους πως το μόνο που έχει σημασία είναι η ξεκούραστη καρέκλα στη Βουλή. Άλλωστε πως είναι δυνατόν ένας Die Hard φιλελεύθερος να πολιτεύεται με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα; Αλήθεια εκείνο το κόμμα με τους ταύρους και τα μοσχάρια τι να απέγινε άραγε;
   

Με βάση λοιπόν τα παραπάνω τι μπορούμε να περιμένουμε από τον κ. Σημίτη;

Το να φτιάξει κόμμα λίγο δύσκολο μιας και έχοντας κάνει Πρωθυπουργός η ματαιοδοξία του (η οποία δεν έχει όριο…) δεν μπορεί να είναι αυτή. Έχει αρχίσει και διαδίδει τα γνωστά παραμύθια περί Ευρωπαϊκής αξιοποίησης λες και δεν έχουμε καταλάβει όλοι πως στην Ευρώπη επί της ουσίας ήταν ένα τίποτα μιας και τις περίφημες Ευρωπαϊκές του διασυνδέσεις δεν τις είδαμε ποτέ

Οπότε; Τον βλέπω να γράφει άλλο ένα βιβλίο για να μας εξηγήσει ότι κάποιος άλλος φταίει για ότι δεν έκανε (θα είναι το sequel του πρώτου). Να το παίζει γκουρού της διεθνούς πολιτικής σκηνής ή να ξεκινήσει καμπάνια για να αποδείξει πως είναι ο μεγαλύτερος πρωθυπουργός από την εποχή του Τρικούπη (δεν πιστεύω να ξεχάσατε ορισμένοι τον επικοινωνιακό οργασμό για να μας πείσουν για αυτό προ εξαετίας περίπου…)

Άλλωστε ο κ. Σημίτης θα γραφτεί στην ιστορία ούτως η άλλως. Δεν είναι και λίγο πράγμα να είσαι ο Πρωθυπουργός που σε λιγότερο από 24 ώρες υπέστειλες την Ελληνική σημαία από Ελληνικό έδαφος (…συγνώμη ένα ξερονήσι ήθελα να πω…) και ευχαρίστησες δημόσια μία ξένη δύναμη για τη συμβολή της στο να υποστείλεις τη σημαία σου…