Εδώ ο κόσμος καίγεται...

Τι εποχή... Γίνεται Euro, έχουμε Siemens, η (ποδοσφαιρική) Εθνική απογοήτευσε, η (μπασκετική) Εθνική ξεκινάει την προετοιμασία για προ-ολυμπιακό και (λογικά) ολυμπιακό τουρνουά, ο (μπασκετικός) Ολυμπιακός φτιάχνει την ομάδα-όνειρο του Gershon αφού τον έχει διώξει και ο (ποδοσφαιρικός) Παναθηναϊκός σκορπάει μύρια για να δείξει ότι τα έχει... Τόσα θέματα για κουβέντα...

Αλλά όχι... Η διαχείριση του blog απαίτησε το πρώτο μου post να αφορά την άποψή μου για τον πλέον γνωστό θαμώνα του Da Capo, για τον άνθρωπο-προσωποποίηση του στυλ στην Ελλάδα, για τον καλύτερο Έλληνα επιθετικό που έχω δει στα γήπεδα με τα ίδια μου τα μάτια και μία από τις γραφικότερες φιγούρες των πάγκων την τελευταία 20ετία...


Νίκος Αναστόπουλος, κυρίες και κύριοι... Ο οποίος πρόσφατα ανακοινώθηκε ως νέος προπονητής του Π.Α.Σ. Γιάννινα... Τι νέος, δηλαδή... 5η φορά αναλαμβάνει την ομάδα ο "μουστάκιας". Και πρέπει να εξηγήσω εγώ, γιατί θεωρώ ότι ο ποδοσφαιριστής που ήταν ίνδαλμα των Ολυμπιακών, έχει - δυστυχώς - καταντήσει στα μάτια μου τόσο γραφικός...

Ό,τι και να έχεις κάνει ως ποδοσφαιριστής, όταν η πρώτη σου δουλειά ως προπονητής είναι στον (αλήστου μνήμης) Πανελευσινιακό και από τις πρώτες σου συνεντεύξεις τύπου επιτίθεσαι στους αντίπαλους προπονητές με τη (γνωστή νεοελληνική) φράση "Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;", επειδή διαφωνούν με την άποψή σου για το ματς, υπάρχει πρόβλημα...

Όταν παρατάς μια ομάδα στα κρύα του λουτρού μια ωραία πρωία για να επιστρέψεις εκεί που ένα χρόνο πριν έβριζες φεύγοντας, τότε έχεις πρόβλημα...

Όταν απαιτείς κλειστό τριετές συμβόλαιο για να αναλάβεις την "ομάδα της καρδιάς σου", τότε μας δουλεύεις...

Και όταν απαιτείς να φύγει ποδοσφαιριστής από την ομάδα που προπονείς, επειδή του έκανες παρατήρηση ότι δεν μπορεί να συχνάζει στο ίδιο μαγαζί με εσένα (άλλο προπονητής, άλλο παίκτης) και σου την είπε, τότε έχεις μεγάλο πρόβλημα...

Για την 5η φορά στον ίδιο πάγκο, ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο...

Όσο γραφικό είναι να κυκλοφορείς με το ίδιο κόκκινο κοντομάνικο μπλουζάκι, άλλο τόσο είναι να κυνηγάς διαιτητές με Armani κοστούμι και λουστρίνι των 500€. Αλλά, πες μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι...

Νικόλα, σε λατρέψαμε και θα θυμόμαστε μια ζωή όσα έχεις κάνει με την ερυθρόλευκη φανέλα...

Αλλά, δυστυχώς, η βίδα, κατά τα φαινόμενα, έχει λασκάρει και μου προκαλείς τη λύπη...