Ιστορίες Αγάπης επεισ. 3ον

...συνέχεια

Φούρκα. Η μόνη λέξη που μπορούσε να περιγράψει ακριβώς πώς ένιωθε η Μαίρη, ήταν αυτή. Με το που τελείωσε η συνάντηση, έσπευσε να μπει στην ουρά ώστε να είναι από τους πρώτους που θα συγχαρούν και να εξαφανισθεί. Ο "κούριερ" της είχε χαμογελάσει και την είχε ευχαριστήσει τυπικά. Καθώς ξεμάκραινε, όμως, κατάλαβε ότι ουσιαστικά είχε κανονίσει συνάντηση μαζί του όταν της είπε να περάσει κάποια στιγμή να ενημερωθεί για κάποια πράγματα κι εκείνη του είπε ότι μέχρι τις 3.οο μ.μ είχε δουλειά. Γύρισε στο γραφείο προβληματισμένη για τη στάση που θα ακολουθούσε. Από τη μια ήθελε να τον αφήσει να πνιγεί στο χαρτομάνι όπως είχε πνιγεί κι εκείνη για να βγάλει άκρη, από την άλλη ήξερε ότι αυτό θα φαινόταν και δεν ήθελε να δώσει δικαιώματα στους άλλους. Αποφάσισε ότι η ανωτερότητα της ταιριάζει περισσότερο και βάλθηκε να φτιάξει μια πλήρη παρουσίαση για τον "καινούριο"

Το παρατσούκλι που έπαιρνε κάποιος κατά τις πρώτες μέρες του στην εταιρεία, αν ήταν επιτυχημένο θα τον ακολουθούσε για πάντα. Το αφεντικό της, για παράδειγμα, το αποκαλούσαν επί χρόνια "ο ψαράς". Αυτό γιατί είχε το συνήθειο να φορά πάντα πουκάμισα με σηκωμένα τα μανίκια, όπως κάνουν οι Πορτογάλοι ψαράδες σύμφωνα με μια παλιά ρήση του Ζ. Χατζηφωτίου. Το "καινούριος" το είχε σκαρφιστεί και χρησιμοποιήσει η Μαίρη για να αποφύγει τη διάδοση του "κούριερ" από τη Χαρά. Ήξερε ότι μιλούσε λίγο με τις άλλες εκπαιδευόμενες και ήταν σίγουρη ότι θα κουτσομπόλευαν το νέο στέλεχος.



Δύο ώρες αργότερα, η Χαρά μπήκε στο γραφείο της προϊσταμένης της να της αναγγείλει ότι ο κ. Φραγκάτος ήταν έξω από την πόρτα και ήθελε να την δει. Τι ζώον! Τι αγένεια! Να μην ειδοποιήσει πρώτα! Να μη στείλει ένα mail! "Να περιμένει λίγο. Δωσ' του καφέ αν θέλει." Ένα εικοσάλεπτο αναμονής θα του μάθαινε τρόπους. Συγύρισε λίγο το γραφείο, ετοίμασε την παρουσίασή της και βγήκε ακριβώς στα 18 λεπτά. Λίγο έλειψε να πάθει εγκεφαλικό. Εκείνος είχε κάτσει πάνω στο γραφείο και η Χαρά στη θέση της αναψοκοκκινισμένη ξεκαρδιζόταν μάλλον με κάποιο ανέκδοτο που της είχε πει. "Α! Ήρθατε! Με τη συνάδελφο από δω μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για την ψυχολογία και αποφάσισα ότι το γραφείο σας από δω και πέρα θα είναι για μένα τακτικός τόπος επίσκεψης. Αν δε σας πειράζει φυσικά..." Μάλιστα! η βοηθός είχε γίνει συνάδελφος και η ψυχολογία βγάζει τόσο γέλιο. Επίσης ανεβάζει και το ύψος της φούστας. Ο αχρείος φλέρταρε ξεδιάντροπα μέσα στο ίδιο της το γραφείο. Δεν του μίλησε καθόλου, έδειξε με το χέρι της την είσοδο και χαμογέλασε σφιγμένα.

Η συνάντηση πήγε αρκετά καλά. Ο Βλάσσης ήταν αρκετά έξυπνος και η παρουσίαση σχεδόν άψογη. Δύο τρία κενά που επίτηδες είχε αφήσει η Μαίρη για να τονίσει την άγνοια του νέου προϊσταμένου, του έδωσαν την ευκαιρία να αποδείξει ότι δεν ήταν εντελώς άσχετος. Είχε σχεδόν ξεχάσει την απαράδεκτη συμπεριφορά του, όταν η Χαρά μπήκε μέσα με τους καφέδες. Ενώ έσκυβε για να τους σερβίρει η Μαίρη πρόσεξε το βλέμμα του που ακολουθούσε την νεαρή εκπαιδευόμενη σε κάθε κίνηση. Εκείνη το είχε καταλάβει και έκανε νευρικές κινήσεις προσπαθώντας να συγκεντρωθεί ώστε να μην της πέσει ο δίσκος. Αφού έφυγε, συνέχισαν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, αλλά το αυτάρεσκο χαμόγελό του, την είχε κάνει έξαλλη.

Αφού τελείωσαν σηκώθηκε και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Της έδωσε το χέρι και της είπε:" Εκτιμώ πολύ αυτήν την κίνηση από κάποιαν που θα άξιζε να βρίσκεται στη θέση μου. Θα ήταν μεγάλη υπέρβαση αν πρότεινα ευχαριστήριο γεύμα στο εστιατόριο απέναντι;" Μια ανοιξιάτικη διάθεση πλημμύρισε τη Μαίρη. Ευχαρίστησε ευγενικά και αρνήθηκε, αφού εξήγησε στο Βλάσση τί θα σήμαινε μια κοινή εμφάνιση στο στέκι όλης της εταιρείας. Συμφώνησαν για δείπνο κάποια στιγμή και αποχαιρετήθηκαν. Πληκτρολόγησε το εσωτερικό τηλέφωνο του Λουκά που της είχε κάνει δυο αναπάντητες και έβαλε την ανοικτή ακρόαση για να ανοίξει το μικρό παραθυράκι του γραφείου και να ανάψει τσιγάρο. Την ώρα που Βλάσσης άνοιγε την πόρτα φουριόζος άκουσε μια φωνή να λέει : "Τι έγινε Μαιρούλα, τον ενημέρωσες τον κούριερ;" Εκείνη πάτησε το off και πέταξε γρήγορα το τσιγάρο στο μικρό μπουκάλι με νερό που χρησιμοποιούν για τασάκι στα smoke free buildings. Προσπάθησε να ψελλίσει κάτι, όμως δεν πρόλαβε.

-Έπρεπε να χτυπήσω. Η Χαρά θα αργήσει αύριο. Θα με συνοδεύσει σε ένα συνέδριο ψυχολογίας, στο Χίλτον.

-Α! Το συνέδριο του SCRATCH

"Ακριβώς" είπε κι έκλεισε την πόρτα. Τελικά το "κούριερ" είχε διαρρεύσει και είχε μαθευτεί μέσα σε μια μέρα. Η ντροπή που ένιωθε, σιγά σιγά έδινε τη θέση της στην οργή. Την ίδια μέρα που της είχε προτείνει γεύμα, είχε κανονίσει να πάει με τη Χαρά στο συνέδριο του SCRATCH;

...συνεχίζεται