Δοξασμένοι Μπάστερδοι...

Οι Αμερικάνοι είναι οι ιδανικοί να αναδεικνύουν ιστορίες outsider που κατάφεραν να ξεπεράσουν τα όρια και να πετύχουν κάτι μοναδικό με βάση τις προδιαγεγραμμένες δυνατότητες τους. Η ανάγκη όλων μας να πιστέψουμε σε ιστορίες σύγχρονων Δαυίδ εξηγεί και την επιτυχία που έχουν συνήθως όλες αυτές οι ιστορίες στο σινεμά. Μία τέτοια ιστορία είναι και η πρόκριση του Ολυμπιακού στην επόμενη φάση του Champions League.

Σίγουρα οι αντίπαλοι του δεν ήταν μεγαθήρια, το αντίθετο, όμως ήταν αντιμέτωπος με τον ίδιο του, τον εαυτό. Η οικονομική του δυσπραγία και οι ακατανόητες επιλογές του Σωκράτη Κόκκαλη το καλοκαίρι δημιούργησαν τις συνθήκες για ένα λαμπρό σενάριο. Δημιούργησαν μία παρέα από αξιαγάπητους παίκτες και έγραψαν ένα "True underdog story" που θα έλεγαν και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Ως φίλαθλος του Ολυμπιακού είχα την χαρά να παρακολουθήσω δια ζώσης υψηλού επιπέδου ποδοσφαιριστές. Τέτοιους που οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές του σύγχρονου ρόστερ δεν θα ήταν άξιοι να τους δέσουν ούτε τα κορδόνια. Όμως η αλήθεια είναι πως παρόλο που οι προγενέστεροι κέρδισαν τίτλους και δόξα, κανείς του δεν κατάφερε να κερδίσει το είδος της συμπάθειας που χαίρουν αυτή τη στιγμή ο Μήτρογλου, ο Λεονάρντο, ο Ζαϊρι και τα υπόλοιπα underdogs του Ολυμπιακού.

Ο Αντώνης Πανούτσος έγραφε πολύ σωστά για την νοοτροπία του Platoon που διέπει την φετινή ομάδα. Έχοντας περάσει προσωπικά από την διαδικασία δημιουργίας της νοοτροπίας του Platoon κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης μου στις ειδικές δυνάμεις, είμαι πεπεισμένος ότι δεν υπάρχει καλύτερος παραλληλισμός που να εξηγεί τι συνέβη στον φετινό Ολυμπιακό.

Η φετινή ομάδα του Ολυμπιακού δημιουργήθηκε για να στηριχθεί στον Γκαλέτι, τον Ντιόγο, τον Ντάρμπισάιρ και τον πυραυλοκίνητο Τοροσίδη. Αναγκάστηκε να μάθει να ζει χωρίς αυτούς. Την ίδια ώρα έπρεπε να μάθει να ζει με τον ντεφορμέ Ντουντού και με την άθλια φυσική κατάσταση που παρέδωσε ο ανεκδιήγητος Τιμούρ Κετσπάγια. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, περίμενε μάταια κάτι που να μοιάζει με αριστερό χαφ και ένα γρήγορο αμυντικό χαφ.

Στα παραπάνω προσθέστε και την διαδικασία προκριματικών που ξεκίνησε Ιούλιο, το πρόγραμμα βουνό στο πρωτάθλημα και τους διαρκείς τραυματισμούς. Όμως οι δυσκολίες φαίνεται πως ατσάλωσαν την ομάδα. Οι παίκτες ενώθηκαν απέναντι στον κακό λοχία Τιμούρ Κετσπάγια ακριβώς όπως κάνουν οι λοκατζήδες και όταν βρήκαν την καλόβολη λογική του Ζίκο άρχισαν να παίζουν και για αυτόν. Η ομάδα καθώς αντιμετώπιζε τις δυσκολίες γέμισε μικρές ιστορίες προσωπικών θριάμβων.

Ο Μήτρογλου από κάγκουρας και ανισόρροπος έγινε ο Γκασταρμπάιντερ με το Λούγκερ. Ο Ραούλ Μπράβο από γητευτής μοντέλων έγινε ξανά αριστερό μπακ. Ο Όσκαρ έγινε απαραίτητος και εν πολλοίς εξήγησε σε πολλούς γιατί τον ήθελε ο Βαλβέρδε. Ο Leonardo σκόραρε κρίσιμα γκολ, ο Φετφατζίδης έπαιρνε βάπτισμα του πυρός, ο Λεντέσμα γέμιζε το γήπεδο και ο Γκαλίτσιος βγήκε από την ναφθαλίνη.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στον Στολτίδη. Στην πρώτη του εμφάνιση μετά από ένα και πλέον χρόνο στο Καραϊσκάκης ξύπνησε την κερκίδα με το φιλότιμο του. Έγινε ο ήρωας του ματς με την Σταντάρ και θύμισε σε όλους πως έστω και ταλαιπωρημένος και με κάποια παραπανίσια κιλά είναι ο Ιέρο που ξέρουν. Παρέα με τον Τάσο Πάντο είναι τα αγαπημένα παιδιά της κερκίδας γιατί ξεχειλίζουν από φιλότιμο.

Όλοι αυτοί συνεπικουρούμενοι από τον τεράστιο Όλαφ Μέλμπεργκ, τον Αντώνη Νικοπολίδη, τον Έντσο Μαρέσκα, τον Μίχαλ Ζεβλάκωφ και τον Αβραάμ Παπαδόπουλο κατάφεραν να πετύχουν την πρόκριση τους στην επόμενη φάση του Champions League και ταυτόχρονα να απαλλάξουν τον Σωκράτη Κόκκαλη από το βραχνά των χρεών. Αν μάλιστα σε αυτό συνυπολογίσουμε πως έφυγαν νικητές από την Τούμπα, το ΟΑΚΑ κόντρα στην ΑΕΚ και νίκησαν εμφατικά στο ντέρμπι του Καραϊσκάκης τον Παναθηναϊκό καταλαβαίνουμε πως μιλάμε για πραγματική υπέρβαση.

Η συγκεκριμένη παρέα παικτών ανεξαρτήτως αν θα καταφέρει να κερδίσει το πρωτάθλημα στο τέλος της σεζόν ή αν θα καταφέρει να προκριθεί στους 8 του Champions League θα μείνει για καιρό στις καρδιές των φιλάθλων του Ολυμπιακού. Κυρίως επειδή πάνω από όλα έδειξαν ότι έχουν μπολιαστεί με το DNA του γαύρου και δεν καταλαβαίνουν από δυσκολίες.