Η κυβέρνηση στο ελληνικό ποδόσφαιρο
Το ματς των εκλογών ήταν... πολλά με λίγα, όποτε όπως ισχυρίζονται και οι αθλητικοί συντάκτες, δεν αντέχει κριτικής. Δεν θα ασχοληθώ με αυτό λοιπόν, αλλά με την κυβέρνηση. Στον περασμένο ανασχηματισμό, είχα προσπαθήσει να μεταφέρω ανθρώπους του ποδοσφαίρου στα Υπουργεία. Τώρα θα επιδιώξω το αντίστροφο, που είναι σαφώς πιο δύσκολο. Να τοποθετήσω τους υπουργούς στο ελληνικό ποδοσφαιρό. Με μια πρώτη και συνάμα πρόχειρη ματιά στις φωτογραφίες τους, κατέληξα στα εξής:
Γιώργιος Παπανδρέου: Θα μπορούσε εύκολα, όχι λόγω θέσης, αλλά λόγω "φιζίκ¨ να είναι ο πρόεδρος της ΕΠΟ. Οχι όμως ο Γκαγκάτσης (σε αυτόν θα ταίριαζε ο... μπρουτάλ Τσοχατζόπουλος, ή ο "γραφικός" Μαντούβαλος), αλλά σε θέση Πιλάβιου. Πορευόμενος με πιο ήπιους τόνους και με καλή γνώση των αγγλικών, σε αντίθεση με τον... Γκάγκα!
Θεόδωρος Πάγκαλος: Η οντότητά του, η παρορμητικότητα του και τα πικρόχολα σχόλια, ταιριάζουν μόνο στον Κόκκαλη. Αλλωστε ο πληθωρικός υπουργός, είναι οπαδός του Ολυμπιακού και είναι (περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον) ικανός με μια ατάκα του να τα κάνει όλα μπάχαλο!
Φίλιππος Πετσάλνικος: Η περίπτωση του με προβλημάτισε πολύ, όμως δεν κατάφερα να τον συνδυάσω με κάποιο πρόσωπο εντός γηπέδου. Ετσι, ορμόμενος από το ηλιοκαμένο και ταλαιπωρημένο του πρόσωπο, μου κάνει πολύ για καντινιέρης! Να ψήνει τα... βρώμικα και η κάπνα να χαιδευεί το αυλακωμένο του πρόσωπο! "Πάρε πάρε"
Γιώργος Πεταλωτής: Φέρελπις βοριοευρωπαίος προπονητής. Θα αναλάμβανε καθήκοντα σε μικρομεσαία ομάδα, οι δημοσιογράφοι θα έψαχναν το... αδιάφορο έως ανύπαρκτο βιογραφικό του (με κορυφαία στιγμή την ανάληψη καθηκόντων της πεσμένης στη Β' Νορβηγίας, Στρόμσγκοτσετ) και μέχρι να καταλάβει τι συμβαίνει στη Σουπερλίγκα, δεν θα προλάβαινε να κάνει παρέλαση. Θα ήταν απλά μια αναμνήση. Ισως δε, να τον βρίσκαμε και στα σταυρόλεξα για δυνατούς λύτες μετά από χρόνια και να ψάχναμε στα αλμανάκ της εποχής.
Χάρης Καστανίδης:Υπεύθυνος ασφαλείας σε αγώνες. Ο Τσιρώνης του ΠΑΣΟΚ. Για όσους δεν γνωρίζουν τον Τσιρώνη, είναι ο πρώην αστυνομικός, που όλως τυχαίως οριζόταν υπεύθυνος σε όλα τα... δύσκολα ματς του Ολυμπιακού, με κορυφαία στιγμή του το ντέρμπι της Ριζούπολης. Ασφαλώς το έργο και η αποτελεσματικότητά του εκτιμήθηκαν και τώρα που βγήκε στη σύνταξη, έγινε η πρόσληψή του, από την ΠΑΕ Ολυμπιακός. Ο Κασταντίδης είναι ιδανικός για να εξασφαλίσει την ομαλή διεξαγωγή κάθε ντέρμπι, χωρίς αιματοχυσίες. Εχει αυτόν τον... λεβεντοτσαμπουκά που είχαν οι αρχιμπάτσοι παλαιάς κοπής.
Δημήτρης Δρούτσας: Το στυλάκι του παραμπέμπει σε διαιτητή. Αλλά δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι μπαρουτοκαπνισμένος. Είναι πολύ... σοφτ, τρυφερούδι. Μέχρι βοηθό διαιτήτη και μάλιστα όχι σε σημαντικά ματς τον κόβω, με μεγαλύτερη στιγμή στην καριέρα του, να υπήρξε 4ος διαιτητής σε τελικό κυπέλου, που όμως δεν θα ήταν μεταξύ Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού.
Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου: Αντιλαμβάνεστε, ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν θέσεις για γυναίκες στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όμως θα κάνω μια φιλότιμη προσπάθεια. Τη συγκεκριμένη κυρία, με αυτό το ξινό ύφος, μόνο σε θέση ταμία σε γκισέ γηπέδου μπορώ να την φανταστώ και μάλιστα όχι σε κυριλέ, αλλά σε αυτά τα παλιά, που τα εκδοτήρια ήταν χτισμένα κάτω από την εξέδρα και ήταν σαν κλουβί.
Γιάννης Ραγκούσης: Μου βγάζει ένα.. class, οπότε είναι οξύμωρο να αποτελεί μέρος της Σουπερλίγκα. Μάλλον για παλαίμαχο ποδοσφαιρίστη τον σκέφτομαι, από αυτούς που έπαιξαν την (καλή) μπάλα τους και όταν κρέμασαν τα παπούτσια τους, δεν ασχολήθηκαν με το άθλημα. Εγίνε επιτυχημένος σε άλλον επαγγελματικό τομέα και αποτελεί από τις ελάχιστες εξαιρέσεις, που όταν κάνουν δηλώσεις, δεν υπάρχει ίχνος γραφικότητας, κάτι πραγματικά σπάνιο.
Τίνα Μπιρμπίλη: Πάλι το ίδιο. Γυναίκες στο ποδόσφαιρο. Μπλιάχ! Αλλά υποχρεούμαι να την τοποθετήσω, οπότε βρήκα το ρόλο της. Επειδή μου βγάζει κάτι μη συμβατικό, την οραματίζομαι ως εκπρόσωπο οργανωμένων φιλάθλων, αντιπρόσωπο της γυναικείας εξέδρας. Διαλέξτε μόνοι σας τον σύνδεσμο φιλάθλων στον οποίον θα ανηκε.
Ευάγγελος Βενιζέλος: Λόγω σωματοδομής και τσαμπουκά, δεν θα μπορούσα να τον εντάξω σε cool ομάδα. Λόγω ηγετικών διαθέσεων, δεν θα μπορούσα να μην τον φανταστώ πρόεδρο. Λόγω της καταγωγής του, η επιλογή μου ήταν μονόδρομος. Ναι, σωστά μαντέψατε. Πρόεδρος του ΠΑΟΚ. Σε μεγαλή ομάδα, αλλά χωρίς τίτλο, με δικαίωμα στο όνειρο, αλλά σχεδόν πάντα μακριά από την πραγματοποίησή του. Μετά την παραίτηση Ζαγοράκη, ήρθε και έδεσε!
Γιώργος Παπακωνσταντίνου: Η φάτσα του δεν σε πείθει ότι έχει παίξει μπάλα. Από την άλλη όμως, θεωρώ ότι από τακτικής απόψεως, έχει γνώση. Μάλιστα με αυτό το γυαλί, θα μπορούσα κάλλιστα να τον φανταστώ σε ρόλο σχολιαστή, να μιλάει για την ανάπτυξη του παιχνιδιού και τα δυνατά και αδύνατα σημεία του κάθε αντιπάλου.
Δημήτρης Ρέππας: Επειτα από το ξύρισμα του μυστακίου. την έχει δει τζόβενο! Υποθέτω ότι είναι κάπως ωραιοπαθής και επειδή είναι ευθυτενής, είναι ο ιδανικός Βασσάρας. Ατέκτος, αδέκαστος, να έχει τα φώτα πάνω του, αν και δεν τα δικαιούται. Εχει και κάτι το απροσδιόριστο, που δεν μπορεί να εμπνευσει οπαδούς, άρα αποκλείται η συμμετοχή του σε οποιαδήποτε ομάδα και να εντάσω στην μεγάλη των διαιτητών σχολή.
Ανδρέας Λοβέρδος: Ευγενική φυσιογνωμία, χωρίς να είναι φλώρος. Καλός διπλωμάτης, και του σαλονιού και του λιμανιού. Μπορεί να συμβιβάσει τα άκρα και έχει ελάχιστες αντιπάθειες. Αν και οπαδός του Ολυμπιακού, θα κάνω την υπέρβαση και θα τον τοποθετήσω πρόεδρο του ΠΟΛΥΜΕΤΟΧΙΚΟΥ Παναθηναϊκού. Εχει την ικανότητα να συντονίζει ισχυρούς τύπους που έχουν διαφορετικές απόψεις.
Παύλος Γερουλάνος: Αν κάποιος δει τη φωτογραφία του και του ζητήσουν να μαντέψουν την εθνηκότητά του, μόνο για Ελληνα δεν τον κάνεις. Πιο πολύ μοιάζει για Ολλανδό ή άντε Καναδό. Οπότε είναι ταμάμ για πρόεδρος της ΑΕΚ. Εδώ έγινε πρόεδρος της Ενωσης ο Κορνήλιος Σιρχάουζ, ο Γερουλάνος με το ελληνικότατο όνομα δεν μπορεί να γίνει; Αλλώστε στο δικέφαλο ειδικεύονται σε αντισυμβατικά διοικητικά στελέχη.
Λούκα Κατσέλη: Δεν είναι και κορασίδα για να τρέχει στα γήπεδα, ούτε έχει φίλαθλο προφίλ. Με αυτά τα δεδομένα, η μοναδική της σχέση με το ποδόσφαιρο, θα ήταν μόνο αν ήταν δήμαρχος σε δήμο που είχε και την ευθύνη της ομάδας. Οπώς πχ ήταν παλιά ο Πανιώνιος. Μάλιστα έχω την εντύπωση, ότι μάλλον ως αναγκαίο κακό θα αντιμετώπιζε τη ενασχόλησή της με το σύλλογο και θα είχε και σφιχτή οικονομική πολιτική.
Μιχάλης Χρυσοχοϊδης: Αυτός ναι. Είναι ακριβώς αυτό που λέμε γεννημένος διαιτητής. Και μάλιστα διαιτητής για τα δύσκολα, ρέφερι με... καρύδια. Δυναμικός, δίκαιος και άνθρωπος που δεν δίνει την εντύπωση ότι θα μεροληπτήσει. Εμπνέει σεβασμό χωρίς να το παίζει ο γιος του... γαμάω! Προβλέπεται διεθνή καριέρα.
Αννα Διαμαντοπούλου: Εμφανίζεται μόνο σε.. γκλαμουράτους αγώνες. Κάθεται στα VIP, δίπλα στο σύζυγο που είναι μεγαλομέτοχος και πρόεδρος της ΠΑΕ. Δεν λαϊκίζει, κρατάει αποστάσεις απο τους φιλάθλους και στις ελάχιστες παρουσίες της στο γήπεδο (ευρωπαϊκά παιχνίδια) είναι ντυμένη σινιέ, όχι οπαδικά κασκόλ και.. γραφικότητες. Η κυρία του προέδρου!
Κατερίνα Μπατζέλη: Και σ' αυτήν την περίπτωση δυσκολεύτηκα να βρω τη θέση της στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κατέληξα στη θέση της εκπροσώπου Τύπου μεγάλης ομάδας του κέντρου. Αλλώστε τι παραπάνω είχαν οι σχεδόν συνομίλικες της, Αρκάδη και Νικολαϊδου, που υπήρξαν στο γραφείο Τύπου της ΠΑΕ ΑΕΚ και Ολυμπιακού;
Χαράλαμπος Παμπούνης: Η αλήθεια είναι ότι επειδή τον έψαχνα ως Μπαμπούκη και όχι Παμπούκη, δεν έβρισκα (ο αδαής) φωτογραφία του, και σκεπτόμουν να τον τοποθετήσω ως άρχοντα της παράγκας και του σκότους που κυβερνά το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το κατασκεύασμα μου όμως καταστράφηκε, όταν διαπίστωσα ότι λέγεται Παμπούκης ο άνθρωπος και βρήκα και φωτογραφία του. Ομως τώρα έτσι τον είχα στο μυαλό μου και για αυτό θα κρατήσω την αρχική μου σκέψη κι ας μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αλλωστε μπορεί να του δώσω και μια καλή ιδέα για το μέλλον και να δικαιωθώ, ποιός ξέρει;
Γιώργιος Παπανδρέου: Θα μπορούσε εύκολα, όχι λόγω θέσης, αλλά λόγω "φιζίκ¨ να είναι ο πρόεδρος της ΕΠΟ. Οχι όμως ο Γκαγκάτσης (σε αυτόν θα ταίριαζε ο... μπρουτάλ Τσοχατζόπουλος, ή ο "γραφικός" Μαντούβαλος), αλλά σε θέση Πιλάβιου. Πορευόμενος με πιο ήπιους τόνους και με καλή γνώση των αγγλικών, σε αντίθεση με τον... Γκάγκα!
Θεόδωρος Πάγκαλος: Η οντότητά του, η παρορμητικότητα του και τα πικρόχολα σχόλια, ταιριάζουν μόνο στον Κόκκαλη. Αλλωστε ο πληθωρικός υπουργός, είναι οπαδός του Ολυμπιακού και είναι (περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον) ικανός με μια ατάκα του να τα κάνει όλα μπάχαλο!
Φίλιππος Πετσάλνικος: Η περίπτωση του με προβλημάτισε πολύ, όμως δεν κατάφερα να τον συνδυάσω με κάποιο πρόσωπο εντός γηπέδου. Ετσι, ορμόμενος από το ηλιοκαμένο και ταλαιπωρημένο του πρόσωπο, μου κάνει πολύ για καντινιέρης! Να ψήνει τα... βρώμικα και η κάπνα να χαιδευεί το αυλακωμένο του πρόσωπο! "Πάρε πάρε"
Γιώργος Πεταλωτής: Φέρελπις βοριοευρωπαίος προπονητής. Θα αναλάμβανε καθήκοντα σε μικρομεσαία ομάδα, οι δημοσιογράφοι θα έψαχναν το... αδιάφορο έως ανύπαρκτο βιογραφικό του (με κορυφαία στιγμή την ανάληψη καθηκόντων της πεσμένης στη Β' Νορβηγίας, Στρόμσγκοτσετ) και μέχρι να καταλάβει τι συμβαίνει στη Σουπερλίγκα, δεν θα προλάβαινε να κάνει παρέλαση. Θα ήταν απλά μια αναμνήση. Ισως δε, να τον βρίσκαμε και στα σταυρόλεξα για δυνατούς λύτες μετά από χρόνια και να ψάχναμε στα αλμανάκ της εποχής.
Χάρης Καστανίδης:Υπεύθυνος ασφαλείας σε αγώνες. Ο Τσιρώνης του ΠΑΣΟΚ. Για όσους δεν γνωρίζουν τον Τσιρώνη, είναι ο πρώην αστυνομικός, που όλως τυχαίως οριζόταν υπεύθυνος σε όλα τα... δύσκολα ματς του Ολυμπιακού, με κορυφαία στιγμή του το ντέρμπι της Ριζούπολης. Ασφαλώς το έργο και η αποτελεσματικότητά του εκτιμήθηκαν και τώρα που βγήκε στη σύνταξη, έγινε η πρόσληψή του, από την ΠΑΕ Ολυμπιακός. Ο Κασταντίδης είναι ιδανικός για να εξασφαλίσει την ομαλή διεξαγωγή κάθε ντέρμπι, χωρίς αιματοχυσίες. Εχει αυτόν τον... λεβεντοτσαμπουκά που είχαν οι αρχιμπάτσοι παλαιάς κοπής.
Δημήτρης Δρούτσας: Το στυλάκι του παραμπέμπει σε διαιτητή. Αλλά δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι μπαρουτοκαπνισμένος. Είναι πολύ... σοφτ, τρυφερούδι. Μέχρι βοηθό διαιτήτη και μάλιστα όχι σε σημαντικά ματς τον κόβω, με μεγαλύτερη στιγμή στην καριέρα του, να υπήρξε 4ος διαιτητής σε τελικό κυπέλου, που όμως δεν θα ήταν μεταξύ Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού.
Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου: Αντιλαμβάνεστε, ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν θέσεις για γυναίκες στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όμως θα κάνω μια φιλότιμη προσπάθεια. Τη συγκεκριμένη κυρία, με αυτό το ξινό ύφος, μόνο σε θέση ταμία σε γκισέ γηπέδου μπορώ να την φανταστώ και μάλιστα όχι σε κυριλέ, αλλά σε αυτά τα παλιά, που τα εκδοτήρια ήταν χτισμένα κάτω από την εξέδρα και ήταν σαν κλουβί.
Γιάννης Ραγκούσης: Μου βγάζει ένα.. class, οπότε είναι οξύμωρο να αποτελεί μέρος της Σουπερλίγκα. Μάλλον για παλαίμαχο ποδοσφαιρίστη τον σκέφτομαι, από αυτούς που έπαιξαν την (καλή) μπάλα τους και όταν κρέμασαν τα παπούτσια τους, δεν ασχολήθηκαν με το άθλημα. Εγίνε επιτυχημένος σε άλλον επαγγελματικό τομέα και αποτελεί από τις ελάχιστες εξαιρέσεις, που όταν κάνουν δηλώσεις, δεν υπάρχει ίχνος γραφικότητας, κάτι πραγματικά σπάνιο.
Τίνα Μπιρμπίλη: Πάλι το ίδιο. Γυναίκες στο ποδόσφαιρο. Μπλιάχ! Αλλά υποχρεούμαι να την τοποθετήσω, οπότε βρήκα το ρόλο της. Επειδή μου βγάζει κάτι μη συμβατικό, την οραματίζομαι ως εκπρόσωπο οργανωμένων φιλάθλων, αντιπρόσωπο της γυναικείας εξέδρας. Διαλέξτε μόνοι σας τον σύνδεσμο φιλάθλων στον οποίον θα ανηκε.
Ευάγγελος Βενιζέλος: Λόγω σωματοδομής και τσαμπουκά, δεν θα μπορούσα να τον εντάξω σε cool ομάδα. Λόγω ηγετικών διαθέσεων, δεν θα μπορούσα να μην τον φανταστώ πρόεδρο. Λόγω της καταγωγής του, η επιλογή μου ήταν μονόδρομος. Ναι, σωστά μαντέψατε. Πρόεδρος του ΠΑΟΚ. Σε μεγαλή ομάδα, αλλά χωρίς τίτλο, με δικαίωμα στο όνειρο, αλλά σχεδόν πάντα μακριά από την πραγματοποίησή του. Μετά την παραίτηση Ζαγοράκη, ήρθε και έδεσε!
Γιώργος Παπακωνσταντίνου: Η φάτσα του δεν σε πείθει ότι έχει παίξει μπάλα. Από την άλλη όμως, θεωρώ ότι από τακτικής απόψεως, έχει γνώση. Μάλιστα με αυτό το γυαλί, θα μπορούσα κάλλιστα να τον φανταστώ σε ρόλο σχολιαστή, να μιλάει για την ανάπτυξη του παιχνιδιού και τα δυνατά και αδύνατα σημεία του κάθε αντιπάλου.
Δημήτρης Ρέππας: Επειτα από το ξύρισμα του μυστακίου. την έχει δει τζόβενο! Υποθέτω ότι είναι κάπως ωραιοπαθής και επειδή είναι ευθυτενής, είναι ο ιδανικός Βασσάρας. Ατέκτος, αδέκαστος, να έχει τα φώτα πάνω του, αν και δεν τα δικαιούται. Εχει και κάτι το απροσδιόριστο, που δεν μπορεί να εμπνευσει οπαδούς, άρα αποκλείται η συμμετοχή του σε οποιαδήποτε ομάδα και να εντάσω στην μεγάλη των διαιτητών σχολή.
Ανδρέας Λοβέρδος: Ευγενική φυσιογνωμία, χωρίς να είναι φλώρος. Καλός διπλωμάτης, και του σαλονιού και του λιμανιού. Μπορεί να συμβιβάσει τα άκρα και έχει ελάχιστες αντιπάθειες. Αν και οπαδός του Ολυμπιακού, θα κάνω την υπέρβαση και θα τον τοποθετήσω πρόεδρο του ΠΟΛΥΜΕΤΟΧΙΚΟΥ Παναθηναϊκού. Εχει την ικανότητα να συντονίζει ισχυρούς τύπους που έχουν διαφορετικές απόψεις.
Παύλος Γερουλάνος: Αν κάποιος δει τη φωτογραφία του και του ζητήσουν να μαντέψουν την εθνηκότητά του, μόνο για Ελληνα δεν τον κάνεις. Πιο πολύ μοιάζει για Ολλανδό ή άντε Καναδό. Οπότε είναι ταμάμ για πρόεδρος της ΑΕΚ. Εδώ έγινε πρόεδρος της Ενωσης ο Κορνήλιος Σιρχάουζ, ο Γερουλάνος με το ελληνικότατο όνομα δεν μπορεί να γίνει; Αλλώστε στο δικέφαλο ειδικεύονται σε αντισυμβατικά διοικητικά στελέχη.
Λούκα Κατσέλη: Δεν είναι και κορασίδα για να τρέχει στα γήπεδα, ούτε έχει φίλαθλο προφίλ. Με αυτά τα δεδομένα, η μοναδική της σχέση με το ποδόσφαιρο, θα ήταν μόνο αν ήταν δήμαρχος σε δήμο που είχε και την ευθύνη της ομάδας. Οπώς πχ ήταν παλιά ο Πανιώνιος. Μάλιστα έχω την εντύπωση, ότι μάλλον ως αναγκαίο κακό θα αντιμετώπιζε τη ενασχόλησή της με το σύλλογο και θα είχε και σφιχτή οικονομική πολιτική.
Μιχάλης Χρυσοχοϊδης: Αυτός ναι. Είναι ακριβώς αυτό που λέμε γεννημένος διαιτητής. Και μάλιστα διαιτητής για τα δύσκολα, ρέφερι με... καρύδια. Δυναμικός, δίκαιος και άνθρωπος που δεν δίνει την εντύπωση ότι θα μεροληπτήσει. Εμπνέει σεβασμό χωρίς να το παίζει ο γιος του... γαμάω! Προβλέπεται διεθνή καριέρα.
Αννα Διαμαντοπούλου: Εμφανίζεται μόνο σε.. γκλαμουράτους αγώνες. Κάθεται στα VIP, δίπλα στο σύζυγο που είναι μεγαλομέτοχος και πρόεδρος της ΠΑΕ. Δεν λαϊκίζει, κρατάει αποστάσεις απο τους φιλάθλους και στις ελάχιστες παρουσίες της στο γήπεδο (ευρωπαϊκά παιχνίδια) είναι ντυμένη σινιέ, όχι οπαδικά κασκόλ και.. γραφικότητες. Η κυρία του προέδρου!
Κατερίνα Μπατζέλη: Και σ' αυτήν την περίπτωση δυσκολεύτηκα να βρω τη θέση της στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κατέληξα στη θέση της εκπροσώπου Τύπου μεγάλης ομάδας του κέντρου. Αλλώστε τι παραπάνω είχαν οι σχεδόν συνομίλικες της, Αρκάδη και Νικολαϊδου, που υπήρξαν στο γραφείο Τύπου της ΠΑΕ ΑΕΚ και Ολυμπιακού;
Χαράλαμπος Παμπούνης: Η αλήθεια είναι ότι επειδή τον έψαχνα ως Μπαμπούκη και όχι Παμπούκη, δεν έβρισκα (ο αδαής) φωτογραφία του, και σκεπτόμουν να τον τοποθετήσω ως άρχοντα της παράγκας και του σκότους που κυβερνά το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το κατασκεύασμα μου όμως καταστράφηκε, όταν διαπίστωσα ότι λέγεται Παμπούκης ο άνθρωπος και βρήκα και φωτογραφία του. Ομως τώρα έτσι τον είχα στο μυαλό μου και για αυτό θα κρατήσω την αρχική μου σκέψη κι ας μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αλλωστε μπορεί να του δώσω και μια καλή ιδέα για το μέλλον και να δικαιωθώ, ποιός ξέρει;
Σχόλια