Έχει ο θεός
Κώστας Κλυν
Προς όσους βγήκαν χθες το βράδυ, ή έβλεπαν ως αργά Αθλητική Κυριακή (γιατί όλοι έχουμε τα βίτσια μας) κι αναρωτιούνται τι μπορεί να είπε ο Κώστας Καραμανλής στην δευτερολογία του, κατά την συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων Παπανδρέου: ο αρχηγός τής αντιπολιτεύσεως δεν δευτερολόγησε.
Κανένα μυστήριο ως εδώ. Όσοι άκουσαν τον τέως πρωθυπουργό το Σάββατο, τον θαύμασαν να δίνει σάρκα στο ιστορικό “αγγαρείαν ποιώ” τού Βύρωνος. Υποτονική αναφορά στην κληρονομιά που βρίσκει η νέα κυβέρνηση, ξέπνοη απαρίθμηση των προκλήσεων που θ’ αντιμετωπίσει, άψυχη τοποθέτηση στο σύνολό της – και δέσμευση εξ ονόματος τής παράταξης από τον ίδιο, τον απερχόμενο, πως θα στηριχθεί κάθε προσπάθεια, κάθε πρωτοβουλία που θα κινείται προς την σωστή κατεύθυνση. Αν ήσουν ουρανοκατέβατος στην χώρα, δύσκολα θα πίστευες ότι ο συμπαθής, ευτραφής νεαρός με την άνεση στα λόγια δεν είναι βουλευτής τής συμπολιτεύσεως. Το πώς κατάφερε, μετά από τέτοια φιλοκυβερνητική έκθεση ιδεών, να κλείσει με το “επειδή όμως…, γι’ αυτό δεν δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης”, αυτό ναι, είναι μυστήριο.
Τελικά ποιος παίζει με τους θεσμούς, κύριε Καραμανλή; Δεν βρήκατε ούτε ένα επιχείρημα ν’ αντιπαρατάξετε στις προγραμματικές εξαγγελίες τού αντιπάλου σας. Γιατί του αρνηθήκατε την ψήφο εμπιστοσύνης; Γιατί δεν αφήσατε τους βουλευτές σας να πράξουν κατά συνείδησιν; Και, τέλος πάντων, δεν μ’ ενδιαφέρει αν όλη αυτή η αβρότης ήταν δωρεά προς τους υποψηφίους αρχηγούς, δώρο προς τον νικητή των εκλογών, ή δωράκι προς τον εαυτόν σας, αν με πιάνετε. Με καίει όμως που ο, υπηρεσιακός έστω, αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης απέτυχε ν’ ανταποκριθεί στα θεσμικά του καθήκοντα, αφήνοντας στο πόδι του τον… Κανένα να εκπροσωπεί την Νέα Δημοκρατία λίγο πριν την ψηφοφορία. Κάνατε σημαία τους θεσμούς πριν εκλεγείτε πρωθυπουργός, ύστερα κάνατε θεσμό την αποχώρηση τής πλειοψηφίας από τις ψηφοφορίες, κι έπειτα κάνατε ολόκληρη παράταξη περίγελο τού Καρατζαφέρη. Κάνετέ της τώρα την χάρη, κι αφήστε την ήσυχη.
Σοβαρά τώρα, κύριοι τής Ρηγίλλης. Δεν τον χρειάζεσθε εγγυητή τής διαδικασίας. Παραιτήστε τον και ορίστε μεταβατικό αρχηγό: το κόμμα είναι ακέφαλο και δεν αντιπολιτεύεται. Πόσο χειρότερα θα τα πάει ο μεταβατικός; Ύστερα, κάνετε ό,τι προβλέπει και δεν προβλέπει το καταστατικό, ώστε ο νέος πρόεδρος να εκλεγεί από τακτικό συνέδριο, κι αφού θα έχετε κουβεντιάσει σοβαρά ενώπιον τού λαού. Ακόμη κι αν χρειασθεί να περιμένετε μέχρι τον Ιούνιο για τον διάδοχο: δεν θα είναι ισχυρότερος ο αρχηγός που θα προκύψει από πραγματικό συνέδριο, για το οποίο θα έχουν κινηθεί πανελλαδικά όλες οι δυνάμεις τού κόμματος; Και μην στενοχωριέστε και πολύ για τον “υπηρεσιακό”: αφ’ ενός, ούτε ο ίδιος ασχολείται με την υστεροφημία του τελευταία. Κι αφ’ ετέρου, μπορεί να χρειασθεί να περιμένει λίγο, μπορεί να μην φύγει στο εξωτερικό, αλλά, δεν μπορεί, κάτι θα βρει να κάνει.
Προς όσους ψάχνουν στις χθεσινοβραδινές πτήσεις τής Aegean προς Παρίσι να βρουν κράτηση στο όνομα “Τριανταφυλλίδης”: ο Κώστας Καραμανλής είναι ακόμη στην Ελλάδα. Παρακολούθησε το 2-2 τού βάζελου στην Καβάλα, είδε και την ταινία με τον Brad και την Angelina και πολύ του άρεσε, κι ύστερα πήγε στην Βουλή την ώρα που άρχιζε η ψηφοφορία κι έκανε κάτι, που πρέπει να ονειρευόταν χρόνια ότι θα κάνει: βρήκε κάτι γνωστούς του χαβαλέδες στα ορεινά έδρανα και πήγε να καθίσει μαζί τους. Εκεί τον συνέλαβε η κάμερα, την ώρα που ο ψηφολέκτης καλούσε τον Καραμανλή Κωνσταντίνο να φωνάξει “ναι” ή “όχι”: χαμογελαστός και ροδοκόκκινος, βέβαιος ότι την είχε σκάσει σε όλους, σήκωσε το χέρι και ψέλλισε την απάντηση. “Όχι”, γιατί κανείς δεν άκουσε κάτι διαφορετικό. “Όχι”, γιατί έτσι υποθέσαμε όλοι. “Όχι”, εκ του αποτελέσματος – γιατί, επί της ουσίας…
ΥΓ.1. Όπως αντιλαμβάνεσθε, οι προγραμματικές δηλώσεις τής νέας κυβέρνησης είχαν λιγότερο ενδιαφέρον από την αλαλία Καραμανλή. Μέσα σε κλίμα σύμπνοιας, ο Παπανδρέου επανέλαβε τις προ των εκλογών γενικόλογες εξαγγελίες του, εμβαπτίζοντάς τες στον μπαμπούλα των νέων στοιχείων για το έλλειμμα, που, λέει, θα περάσει το 12%. Τι να περιμένουμε άμεσα; Έκτακτο επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, νομοσχέδιο για την “ηλεκτρονική διαφάνεια”, αλλαγή εκλογικού νόμου. Κατά τα λοιπά, αναμονή. Α, κι όσοι από σας έχετε καμμιά καλή ιδέα για την αναμόρφωση τού φορολογικού συστήματος, να ξέρετε ότι ο υπουργός Οικονομικών περιμένει τις προτάσεις σας μέσω e-mail.
ΥΓ.2. “Καλά τα διαβάσατε χθες, κύριε πρωθυπουργέ. Δεν κάνατε ούτε ένα λάθος…”. Ο Averell Dalton επιτρέπει στον εαυτό του να νοιώσει δικαιωμένος, έστω κι αν αυτή η δικαίωση έρχεται από τον Γιώργο Καρατζαφέρη. Δεν γνωρίζω αν ο κανονισμός τής Βουλής επιτρέπει στους αγορητές να κουβαλούν μόνον σημειώσεις μαζί τους στο βήμα, κι όχι ολόκληρες ομιλίες. Ξέρω όμως, ότι στην ελληνική Βουλή τής δεκαετίας τού ’80, ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θα ‘μπαινε μέσα, ούτε ως καφετζής στο κυλικείο.
ΥΓ.3. Τελικά, ο μόνος αρχηγός που άναψε κάπως τα αίματα ήταν ο Καρατζαφέρης. Χαρακτήρισε “παιδιά τής τραμπάλας” Γιωργάκη και Κωστάκη, έβαλε τις φωνές για τα εθνικά και τους “στρατούς κατοχής τής Κύπρου” (ελπίζω να διαβάζει η Πασόκα από την Μυτιλήνη), έκραξε για τα καλά τον προτεινόμενο εκλογικό νόμο. Και “καλωσόρισε” και τον Αλέξη: “σ’ όλα τα μεγάλα θέματα ο Συ.Ριζ.Α. έχει πάρει την θέση, που βολεύει τον Αμερικάνο!”. Ελπίζω η απάντηση να είναι εξ ίσου ενδιαφέρουσα.
ΥΓ.4. “Στην δημοκρατία η συναίνεση δεν είναι και πολύ επιθυμητή”, “Τίνος την φάτσα βαρεθήκαμε να βλέπουμε στους δρόμους προεκλογικά;”, “Τελείωσε η εποχή που οι εφοπλιστές είχαν δικό τους υπουργείο”. Ο Averell Dalton υποβάλλει τα σέβη του στον κύριο Θεόδωρο Πάγκαλο.
Κανένα μυστήριο ως εδώ. Όσοι άκουσαν τον τέως πρωθυπουργό το Σάββατο, τον θαύμασαν να δίνει σάρκα στο ιστορικό “αγγαρείαν ποιώ” τού Βύρωνος. Υποτονική αναφορά στην κληρονομιά που βρίσκει η νέα κυβέρνηση, ξέπνοη απαρίθμηση των προκλήσεων που θ’ αντιμετωπίσει, άψυχη τοποθέτηση στο σύνολό της – και δέσμευση εξ ονόματος τής παράταξης από τον ίδιο, τον απερχόμενο, πως θα στηριχθεί κάθε προσπάθεια, κάθε πρωτοβουλία που θα κινείται προς την σωστή κατεύθυνση. Αν ήσουν ουρανοκατέβατος στην χώρα, δύσκολα θα πίστευες ότι ο συμπαθής, ευτραφής νεαρός με την άνεση στα λόγια δεν είναι βουλευτής τής συμπολιτεύσεως. Το πώς κατάφερε, μετά από τέτοια φιλοκυβερνητική έκθεση ιδεών, να κλείσει με το “επειδή όμως…, γι’ αυτό δεν δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης”, αυτό ναι, είναι μυστήριο.
Τελικά ποιος παίζει με τους θεσμούς, κύριε Καραμανλή; Δεν βρήκατε ούτε ένα επιχείρημα ν’ αντιπαρατάξετε στις προγραμματικές εξαγγελίες τού αντιπάλου σας. Γιατί του αρνηθήκατε την ψήφο εμπιστοσύνης; Γιατί δεν αφήσατε τους βουλευτές σας να πράξουν κατά συνείδησιν; Και, τέλος πάντων, δεν μ’ ενδιαφέρει αν όλη αυτή η αβρότης ήταν δωρεά προς τους υποψηφίους αρχηγούς, δώρο προς τον νικητή των εκλογών, ή δωράκι προς τον εαυτόν σας, αν με πιάνετε. Με καίει όμως που ο, υπηρεσιακός έστω, αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης απέτυχε ν’ ανταποκριθεί στα θεσμικά του καθήκοντα, αφήνοντας στο πόδι του τον… Κανένα να εκπροσωπεί την Νέα Δημοκρατία λίγο πριν την ψηφοφορία. Κάνατε σημαία τους θεσμούς πριν εκλεγείτε πρωθυπουργός, ύστερα κάνατε θεσμό την αποχώρηση τής πλειοψηφίας από τις ψηφοφορίες, κι έπειτα κάνατε ολόκληρη παράταξη περίγελο τού Καρατζαφέρη. Κάνετέ της τώρα την χάρη, κι αφήστε την ήσυχη.
Σοβαρά τώρα, κύριοι τής Ρηγίλλης. Δεν τον χρειάζεσθε εγγυητή τής διαδικασίας. Παραιτήστε τον και ορίστε μεταβατικό αρχηγό: το κόμμα είναι ακέφαλο και δεν αντιπολιτεύεται. Πόσο χειρότερα θα τα πάει ο μεταβατικός; Ύστερα, κάνετε ό,τι προβλέπει και δεν προβλέπει το καταστατικό, ώστε ο νέος πρόεδρος να εκλεγεί από τακτικό συνέδριο, κι αφού θα έχετε κουβεντιάσει σοβαρά ενώπιον τού λαού. Ακόμη κι αν χρειασθεί να περιμένετε μέχρι τον Ιούνιο για τον διάδοχο: δεν θα είναι ισχυρότερος ο αρχηγός που θα προκύψει από πραγματικό συνέδριο, για το οποίο θα έχουν κινηθεί πανελλαδικά όλες οι δυνάμεις τού κόμματος; Και μην στενοχωριέστε και πολύ για τον “υπηρεσιακό”: αφ’ ενός, ούτε ο ίδιος ασχολείται με την υστεροφημία του τελευταία. Κι αφ’ ετέρου, μπορεί να χρειασθεί να περιμένει λίγο, μπορεί να μην φύγει στο εξωτερικό, αλλά, δεν μπορεί, κάτι θα βρει να κάνει.
Προς όσους ψάχνουν στις χθεσινοβραδινές πτήσεις τής Aegean προς Παρίσι να βρουν κράτηση στο όνομα “Τριανταφυλλίδης”: ο Κώστας Καραμανλής είναι ακόμη στην Ελλάδα. Παρακολούθησε το 2-2 τού βάζελου στην Καβάλα, είδε και την ταινία με τον Brad και την Angelina και πολύ του άρεσε, κι ύστερα πήγε στην Βουλή την ώρα που άρχιζε η ψηφοφορία κι έκανε κάτι, που πρέπει να ονειρευόταν χρόνια ότι θα κάνει: βρήκε κάτι γνωστούς του χαβαλέδες στα ορεινά έδρανα και πήγε να καθίσει μαζί τους. Εκεί τον συνέλαβε η κάμερα, την ώρα που ο ψηφολέκτης καλούσε τον Καραμανλή Κωνσταντίνο να φωνάξει “ναι” ή “όχι”: χαμογελαστός και ροδοκόκκινος, βέβαιος ότι την είχε σκάσει σε όλους, σήκωσε το χέρι και ψέλλισε την απάντηση. “Όχι”, γιατί κανείς δεν άκουσε κάτι διαφορετικό. “Όχι”, γιατί έτσι υποθέσαμε όλοι. “Όχι”, εκ του αποτελέσματος – γιατί, επί της ουσίας…
ΥΓ.1. Όπως αντιλαμβάνεσθε, οι προγραμματικές δηλώσεις τής νέας κυβέρνησης είχαν λιγότερο ενδιαφέρον από την αλαλία Καραμανλή. Μέσα σε κλίμα σύμπνοιας, ο Παπανδρέου επανέλαβε τις προ των εκλογών γενικόλογες εξαγγελίες του, εμβαπτίζοντάς τες στον μπαμπούλα των νέων στοιχείων για το έλλειμμα, που, λέει, θα περάσει το 12%. Τι να περιμένουμε άμεσα; Έκτακτο επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, νομοσχέδιο για την “ηλεκτρονική διαφάνεια”, αλλαγή εκλογικού νόμου. Κατά τα λοιπά, αναμονή. Α, κι όσοι από σας έχετε καμμιά καλή ιδέα για την αναμόρφωση τού φορολογικού συστήματος, να ξέρετε ότι ο υπουργός Οικονομικών περιμένει τις προτάσεις σας μέσω e-mail.
ΥΓ.2. “Καλά τα διαβάσατε χθες, κύριε πρωθυπουργέ. Δεν κάνατε ούτε ένα λάθος…”. Ο Averell Dalton επιτρέπει στον εαυτό του να νοιώσει δικαιωμένος, έστω κι αν αυτή η δικαίωση έρχεται από τον Γιώργο Καρατζαφέρη. Δεν γνωρίζω αν ο κανονισμός τής Βουλής επιτρέπει στους αγορητές να κουβαλούν μόνον σημειώσεις μαζί τους στο βήμα, κι όχι ολόκληρες ομιλίες. Ξέρω όμως, ότι στην ελληνική Βουλή τής δεκαετίας τού ’80, ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θα ‘μπαινε μέσα, ούτε ως καφετζής στο κυλικείο.
ΥΓ.3. Τελικά, ο μόνος αρχηγός που άναψε κάπως τα αίματα ήταν ο Καρατζαφέρης. Χαρακτήρισε “παιδιά τής τραμπάλας” Γιωργάκη και Κωστάκη, έβαλε τις φωνές για τα εθνικά και τους “στρατούς κατοχής τής Κύπρου” (ελπίζω να διαβάζει η Πασόκα από την Μυτιλήνη), έκραξε για τα καλά τον προτεινόμενο εκλογικό νόμο. Και “καλωσόρισε” και τον Αλέξη: “σ’ όλα τα μεγάλα θέματα ο Συ.Ριζ.Α. έχει πάρει την θέση, που βολεύει τον Αμερικάνο!”. Ελπίζω η απάντηση να είναι εξ ίσου ενδιαφέρουσα.
ΥΓ.4. “Στην δημοκρατία η συναίνεση δεν είναι και πολύ επιθυμητή”, “Τίνος την φάτσα βαρεθήκαμε να βλέπουμε στους δρόμους προεκλογικά;”, “Τελείωσε η εποχή που οι εφοπλιστές είχαν δικό τους υπουργείο”. Ο Averell Dalton υποβάλλει τα σέβη του στον κύριο Θεόδωρο Πάγκαλο.
Σχόλια