Τα νούμερα λένε αλήθειες
Η Νέα Δημοκρατία υπέστη συντριπτική ήττα στις εκλογές που ολοκληρώθηκαν. Κάποιοι μιλάνε για το ΠΑΣΟΚ που κέρδισε αλλά η αλήθεια είναι πως ανέκαθεν θεωρούσα ότι η εν ενεργεία κυβέρνηση είναι αυτή που κερδίζει ή χάνει μιας και αυτή όπως και να το κάνουμε έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα της διακυβέρνησης και καθορίζει τις εξελίξεις.
Άλλωστε πέρα από τις βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις που κάνουν οι μαϊντανοί των καναλιών η πραγματικότητα είναι ότι τα νούμερα σπάνια ψεύδονται. και αυτό που αποδεικνύουν είναι ότι το ΠΑΣΟΚ δεν κέρδισε πρακτικά νέους ψηφοφόρους σε σχέση με το παρελθόν. Η Νέα Δημοκρατία όμως έχασε πολλούς δικούς της.
Το 2004 το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν 3.003.275 συμπολίτες μας. Το 2009 το ψήφισαν 3.011.521. Την ίδια ώρα που η ΝΔ έπεσε από το 3.359.682 στο 2.295.318. Σε πεντέμισι χρόνια διακυβέρνησης η ΝΔ έχασε 1.064.364 από τους ψηφοφόρους της.
Το παραπάνω σκεπτικό ενισχύει το γεγονός πως η συμμετοχή το 2004 ήταν 7.573.368 ενώ το 2009 έπεσε στο σύνηθες 7.042.512. Ακριβώς 530.856 λιγότεροι σε σχέση με το 2004. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψιν ότι το 2000 σε μία σκληρή αναμέτρηση που κρίθηκε στο νήμα είχαν ψηφίσει 7.026.527 συμπολίτες μας και το ΠΑΣΟΚ είχε λάβει 3.007.596 αντιλαμβανόμαστε ότι στη πραγματικότητα το ΠΑΣΟΚ απλά ανέκτησε τις δυνάμεις που είχε χάσει.
Η Νέα Δημοκρατία στην ουσία απώλεσε, ίσως οριστικά, το μεγάλο της συγκριτικό πλεονέκτημα. Ποιο ήταν αυτό; Η ελπίδα και η προσμονή που δημιούργησε σε ανθρώπους που παραδοσιακά απείχαν από την πολιτική ότι κάτι θα αλλάξει. Αυτό το πλεονέκτημα είχε βασιστεί στο καθαρό πρόσωπο του Κωνσταντίνου Καραμανλή και την οικειότητα που ενέπνεε. Την ώρα που οι περισσότεροι πολίτες αναθεμάτιζαν και γυρνούσαν την πλάτη στους πολιτικούς ο συγκεκριμένος είχε καταφέρει να τους κερδίσει.
Τα κυβερνητικά λάθη και οι καθυστερήσεις στη διαχείριση καλύπτονταν πίσω από την εμπιστοσύνη που ενέπνεε το πρόσωπο στους πολίτες. Όλα αυτά κατέρρευσαν σε μία στιγμή στη ΔΕΘ το 2008. Το πρόβλημα με το Βατοπέδι είχε εμφανιστεί στο προσκήνιο. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για λόγους που ο ίδιος γνωρίζει αποφάσισε να στηρίξει τους δικούς του ανθρώπους, οι οποίοι όμως δεν στήριζαν τον ίδιον με τις πράξεις τους και τον εξέθεταν. Ο κόσμος αυτόματα απώλεσε την εμπιστοσύνη του στον πρωθυπουργό.
Τα κυβερνητικά λάθη ξαφνικά μπήκαν κάτω από το μεγεθυντικό φακό και όλα πλέον ήταν αλλιώς. Το Δεκέμβριο του 2008 μία ιδιαιτέρως ατυχής συγκυρία που προήλθε από την ηλιθιότητα ενός αστυνομικού έβαλε ταφόπλακα στις ελπίδες του Κωνσταντίνου Καραμανλή να ανακάμψει και να επανακτήσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας.
Η διαχείριση της κρίσης σηκώνει πολύ συζήτηση. Η επιλογή να μην πέσει άλλο λάδι στην φωτιά δημιούργησε νέα ζητήματα που είχαν να κάνουν με την ασφάλεια που αισθάνεται ο πολίτης. Παράλληλα του έδεσε τα χέρια ως προς τις πρωτοβουλίες που μπορούσε να πάρει για να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Όπως μου ανέλυε χθες κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι το λάθος ήταν η μη διεξαγωγή διπλών εκλογών τον Ιούνιο. Το κόμμα βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση και αυτή ήταν αδύνατο να ανακοπεί. Η παράταση της ημερομηνίας εκλογών απλά μεγάλωσε το χάσμα. Βοήθησε σε αυτό και η προεκλογική στρατηγική της ΝΔ που βασίστηκε σε μία πρωτοφανή για τα δεδομένα ειλικρίνεια που υπόσχονταν μία πολύ δύσκολη διετία.
Την ίδια ώρα το ΠΑΣΟΚ δεν έκανε τίποτα άλλο εκτός από το να απαιτεί εκλογές και να μη λέει τίποτα. Δεν χρειαζόταν άλλωστε. Η τακτική του ώριμου φρούτου είναι πολύ αποτελεσματική από μόνη της. Πλέον όμως καλείται να κυβερνήσει. Έχει επιστρέψει στους παραδοσιακούς του αριθμούς και έχει στα χέρια του την καυτή πατάτα της διεθνούς κρίσης. Μπορεί αυτή τη στιγμή ο αντίπαλος να είναι στο καναβάτσο και να προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του όμως το πρόβλημα δεν είναι πολιτικό είναι κοινωνικό.
Πολιτικά έχει χρόνο μέχρι να σταθεί η Νέα Δημοκρατία στα πόδια της. Αν αυτό γίνει σύντομα μπορεί να αντιμετωπίσει περισσότερες δυσκολίες από όσες υπολογίζει. Η μεγάλη του κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν είναι βέβαιο ότι θα του επιτρέψει να σταθεί αν η κρίση βαθύνει όπως προβλέπεται. Άλλωστε καλώς ή κακώς τα πρώτα δείγματα θα τα έχουμε άμεσα από τον προϋπολογισμό και την απάντηση των Βρυξελλών στα αιτήματα για παρατάσεις.
Υ.Γ.1. Τα εσωκομματικά της ΝΔ θα αναλυθούν στη πορεία. Άλλωστε ακόμα δεν υπάρχει κάτι για να αναλυθεί. Οι μονομάχοι απλά ψάχνουν να δουν τι θα κάνουν.
Υ.Γ.2. Μεταξύ 2004 και 2009 το ΛΑ.Ο.Σ. του Γεωργίου Καρατζαφέρη πήρε 223.953 ψήφους περισσότερες.
Άλλωστε πέρα από τις βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις που κάνουν οι μαϊντανοί των καναλιών η πραγματικότητα είναι ότι τα νούμερα σπάνια ψεύδονται. και αυτό που αποδεικνύουν είναι ότι το ΠΑΣΟΚ δεν κέρδισε πρακτικά νέους ψηφοφόρους σε σχέση με το παρελθόν. Η Νέα Δημοκρατία όμως έχασε πολλούς δικούς της.
Το 2004 το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν 3.003.275 συμπολίτες μας. Το 2009 το ψήφισαν 3.011.521. Την ίδια ώρα που η ΝΔ έπεσε από το 3.359.682 στο 2.295.318. Σε πεντέμισι χρόνια διακυβέρνησης η ΝΔ έχασε 1.064.364 από τους ψηφοφόρους της.
Το παραπάνω σκεπτικό ενισχύει το γεγονός πως η συμμετοχή το 2004 ήταν 7.573.368 ενώ το 2009 έπεσε στο σύνηθες 7.042.512. Ακριβώς 530.856 λιγότεροι σε σχέση με το 2004. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψιν ότι το 2000 σε μία σκληρή αναμέτρηση που κρίθηκε στο νήμα είχαν ψηφίσει 7.026.527 συμπολίτες μας και το ΠΑΣΟΚ είχε λάβει 3.007.596 αντιλαμβανόμαστε ότι στη πραγματικότητα το ΠΑΣΟΚ απλά ανέκτησε τις δυνάμεις που είχε χάσει.
Η Νέα Δημοκρατία στην ουσία απώλεσε, ίσως οριστικά, το μεγάλο της συγκριτικό πλεονέκτημα. Ποιο ήταν αυτό; Η ελπίδα και η προσμονή που δημιούργησε σε ανθρώπους που παραδοσιακά απείχαν από την πολιτική ότι κάτι θα αλλάξει. Αυτό το πλεονέκτημα είχε βασιστεί στο καθαρό πρόσωπο του Κωνσταντίνου Καραμανλή και την οικειότητα που ενέπνεε. Την ώρα που οι περισσότεροι πολίτες αναθεμάτιζαν και γυρνούσαν την πλάτη στους πολιτικούς ο συγκεκριμένος είχε καταφέρει να τους κερδίσει.
Τα κυβερνητικά λάθη και οι καθυστερήσεις στη διαχείριση καλύπτονταν πίσω από την εμπιστοσύνη που ενέπνεε το πρόσωπο στους πολίτες. Όλα αυτά κατέρρευσαν σε μία στιγμή στη ΔΕΘ το 2008. Το πρόβλημα με το Βατοπέδι είχε εμφανιστεί στο προσκήνιο. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για λόγους που ο ίδιος γνωρίζει αποφάσισε να στηρίξει τους δικούς του ανθρώπους, οι οποίοι όμως δεν στήριζαν τον ίδιον με τις πράξεις τους και τον εξέθεταν. Ο κόσμος αυτόματα απώλεσε την εμπιστοσύνη του στον πρωθυπουργό.
Τα κυβερνητικά λάθη ξαφνικά μπήκαν κάτω από το μεγεθυντικό φακό και όλα πλέον ήταν αλλιώς. Το Δεκέμβριο του 2008 μία ιδιαιτέρως ατυχής συγκυρία που προήλθε από την ηλιθιότητα ενός αστυνομικού έβαλε ταφόπλακα στις ελπίδες του Κωνσταντίνου Καραμανλή να ανακάμψει και να επανακτήσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας.
Η διαχείριση της κρίσης σηκώνει πολύ συζήτηση. Η επιλογή να μην πέσει άλλο λάδι στην φωτιά δημιούργησε νέα ζητήματα που είχαν να κάνουν με την ασφάλεια που αισθάνεται ο πολίτης. Παράλληλα του έδεσε τα χέρια ως προς τις πρωτοβουλίες που μπορούσε να πάρει για να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Όπως μου ανέλυε χθες κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι το λάθος ήταν η μη διεξαγωγή διπλών εκλογών τον Ιούνιο. Το κόμμα βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση και αυτή ήταν αδύνατο να ανακοπεί. Η παράταση της ημερομηνίας εκλογών απλά μεγάλωσε το χάσμα. Βοήθησε σε αυτό και η προεκλογική στρατηγική της ΝΔ που βασίστηκε σε μία πρωτοφανή για τα δεδομένα ειλικρίνεια που υπόσχονταν μία πολύ δύσκολη διετία.
Την ίδια ώρα το ΠΑΣΟΚ δεν έκανε τίποτα άλλο εκτός από το να απαιτεί εκλογές και να μη λέει τίποτα. Δεν χρειαζόταν άλλωστε. Η τακτική του ώριμου φρούτου είναι πολύ αποτελεσματική από μόνη της. Πλέον όμως καλείται να κυβερνήσει. Έχει επιστρέψει στους παραδοσιακούς του αριθμούς και έχει στα χέρια του την καυτή πατάτα της διεθνούς κρίσης. Μπορεί αυτή τη στιγμή ο αντίπαλος να είναι στο καναβάτσο και να προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του όμως το πρόβλημα δεν είναι πολιτικό είναι κοινωνικό.
Τα ευχολόγια και οι αοριστίες που έλεγε όλο αυτό το καιρό πρέπει να γίνουν πράξεις. Το πρόγραμμα του (το οποίο αναρτήθηκε στο site του κόμματος Παρασκευή 2 Οκτωβρίου) είναι γεμάτο αντικρουόμενες ασάφειες και αοριστίες. Οι
προθέσεις του Γεωργίου Παπανδρέου θέλω να πιστεύω ότι είναι καλές. Αλλά όπως έχω γράψει πολλές φορές η πολιτική ήταν είναι και παραμένει η τέχνη του εφικτού. Οπότε θα πρέπει να τις κάνει πράξη και πολύ φοβάμαι ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να γίνουν όσα έχει υποσχεθεί.
προθέσεις του Γεωργίου Παπανδρέου θέλω να πιστεύω ότι είναι καλές. Αλλά όπως έχω γράψει πολλές φορές η πολιτική ήταν είναι και παραμένει η τέχνη του εφικτού. Οπότε θα πρέπει να τις κάνει πράξη και πολύ φοβάμαι ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να γίνουν όσα έχει υποσχεθεί.
Πολιτικά έχει χρόνο μέχρι να σταθεί η Νέα Δημοκρατία στα πόδια της. Αν αυτό γίνει σύντομα μπορεί να αντιμετωπίσει περισσότερες δυσκολίες από όσες υπολογίζει. Η μεγάλη του κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν είναι βέβαιο ότι θα του επιτρέψει να σταθεί αν η κρίση βαθύνει όπως προβλέπεται. Άλλωστε καλώς ή κακώς τα πρώτα δείγματα θα τα έχουμε άμεσα από τον προϋπολογισμό και την απάντηση των Βρυξελλών στα αιτήματα για παρατάσεις.
Υ.Γ.1. Τα εσωκομματικά της ΝΔ θα αναλυθούν στη πορεία. Άλλωστε ακόμα δεν υπάρχει κάτι για να αναλυθεί. Οι μονομάχοι απλά ψάχνουν να δουν τι θα κάνουν.
Υ.Γ.2. Μεταξύ 2004 και 2009 το ΛΑ.Ο.Σ. του Γεωργίου Καρατζαφέρη πήρε 223.953 ψήφους περισσότερες.
Σχόλια
Τον Τσιτουρίδη θα τον μαζέψει κανείς?
Όλα τα ανωτέρω αποτελούν, φυσικά, προσωπικές εκτιμήσεις.
Κατά τα λοιπά φιλότιμη η προσπάθεια του Joe να δικαιολογησει την ήττα με την αναφορά στην προσπάθεια του Καραμανλή να καλύψει τους "δικούς" του ανθρωπους, (όπως ίσως θα κάναμε οι περισσότεροι) που όμως δεν τον τίμησαν με τη στάση τους αλλά μη πειστική και ατυχής...η ΝΔ δεν κατέρρευσε λόγω Βατοπεδίου..το Βατοπέδι ήταν η αφορμή και το συμπτωμα μιας κουρασμένης, ατόλμης, συμβιβασμένης και διεφθαρμένης -σε ένα βαθμό τουλάχιστον- κυβέρνησης..και ενός κυβερνήτη που έχασε τη μπάλα πολύ γρήγορα και ξεγυμνώθηκε στα μάτια του κόσμου....