Τα νούμερα λένε αλήθειες

Η Νέα Δημοκρατία υπέστη συντριπτική ήττα στις εκλογές που ολοκληρώθηκαν. Κάποιοι μιλάνε για το ΠΑΣΟΚ που κέρδισε αλλά η αλήθεια είναι πως ανέκαθεν θεωρούσα ότι η εν ενεργεία κυβέρνηση είναι αυτή που κερδίζει ή χάνει μιας και αυτή όπως και να το κάνουμε έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα της διακυβέρνησης και καθορίζει τις εξελίξεις.

Άλλωστε πέρα από τις βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις που κάνουν οι μαϊντανοί των καναλιών η πραγματικότητα είναι ότι τα νούμερα σπάνια ψεύδονται. και αυτό που αποδεικνύουν είναι ότι το ΠΑΣΟΚ δεν κέρδισε πρακτικά νέους ψηφοφόρους σε σχέση με το παρελθόν. Η Νέα Δημοκρατία όμως έχασε πολλούς δικούς της.

Το 2004 το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν 3.003.275 συμπολίτες μας. Το 2009 το ψήφισαν 3.011.521. Την ίδια ώρα που η ΝΔ έπεσε από το 3.359.682 στο 2.295.318. Σε πεντέμισι χρόνια διακυβέρνησης η ΝΔ έχασε 1.064.364 από τους ψηφοφόρους της.

Το παραπάνω σκεπτικό ενισχύει το γεγονός πως η συμμετοχή το 2004 ήταν 7.573.368 ενώ το 2009 έπεσε στο σύνηθες 7.042.512. Ακριβώς 530.856 λιγότεροι σε σχέση με το 2004. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψιν ότι το 2000 σε μία σκληρή αναμέτρηση που κρίθηκε στο νήμα είχαν ψηφίσει 7.026.527 συμπολίτες μας και το ΠΑΣΟΚ είχε λάβει 3.007.596 αντιλαμβανόμαστε ότι στη πραγματικότητα το ΠΑΣΟΚ απλά ανέκτησε τις δυνάμεις που είχε χάσει.

Η Νέα Δημοκρατία στην ουσία απώλεσε, ίσως οριστικά, το μεγάλο της συγκριτικό πλεονέκτημα. Ποιο ήταν αυτό; Η ελπίδα και η προσμονή που δημιούργησε σε ανθρώπους που παραδοσιακά απείχαν από την πολιτική ότι κάτι θα αλλάξει. Αυτό το πλεονέκτημα είχε βασιστεί στο καθαρό πρόσωπο του Κωνσταντίνου Καραμανλή και την οικειότητα που ενέπνεε. Την ώρα που οι περισσότεροι πολίτες αναθεμάτιζαν και γυρνούσαν την πλάτη στους πολιτικούς ο συγκεκριμένος είχε καταφέρει να τους κερδίσει.

Τα κυβερνητικά λάθη και οι καθυστερήσεις στη διαχείριση καλύπτονταν πίσω από την εμπιστοσύνη που ενέπνεε το πρόσωπο στους πολίτες. Όλα αυτά κατέρρευσαν σε μία στιγμή στη ΔΕΘ το 2008. Το πρόβλημα με το Βατοπέδι είχε εμφανιστεί στο προσκήνιο. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για λόγους που ο ίδιος γνωρίζει αποφάσισε να στηρίξει τους δικούς του ανθρώπους, οι οποίοι όμως δεν στήριζαν τον ίδιον με τις πράξεις τους και τον εξέθεταν. Ο κόσμος αυτόματα απώλεσε την εμπιστοσύνη του στον πρωθυπουργό.

Τα κυβερνητικά λάθη ξαφνικά μπήκαν κάτω από το μεγεθυντικό φακό και όλα πλέον ήταν αλλιώς. Το Δεκέμβριο του 2008 μία ιδιαιτέρως ατυχής συγκυρία που προήλθε από την ηλιθιότητα ενός αστυνομικού έβαλε ταφόπλακα στις ελπίδες του Κωνσταντίνου Καραμανλή να ανακάμψει και να επανακτήσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας.

Η διαχείριση της κρίσης σηκώνει πολύ συζήτηση. Η επιλογή να μην πέσει άλλο λάδι στην φωτιά δημιούργησε νέα ζητήματα που είχαν να κάνουν με την ασφάλεια που αισθάνεται ο πολίτης. Παράλληλα του έδεσε τα χέρια ως προς τις πρωτοβουλίες που μπορούσε να πάρει για να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Όπως μου ανέλυε χθες κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι το λάθος ήταν η μη διεξαγωγή διπλών εκλογών τον Ιούνιο. Το κόμμα βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση και αυτή ήταν αδύνατο να ανακοπεί. Η παράταση της ημερομηνίας εκλογών απλά μεγάλωσε το χάσμα. Βοήθησε σε αυτό και η προεκλογική στρατηγική της ΝΔ που βασίστηκε σε μία πρωτοφανή για τα δεδομένα ειλικρίνεια που υπόσχονταν μία πολύ δύσκολη διετία.

Την ίδια ώρα το ΠΑΣΟΚ δεν έκανε τίποτα άλλο εκτός από το να απαιτεί εκλογές και να μη λέει τίποτα. Δεν χρειαζόταν άλλωστε. Η τακτική του ώριμου φρούτου είναι πολύ αποτελεσματική από μόνη της. Πλέον όμως καλείται να κυβερνήσει. Έχει επιστρέψει στους παραδοσιακούς του αριθμούς και έχει στα χέρια του την καυτή πατάτα της διεθνούς κρίσης. Μπορεί αυτή τη στιγμή ο αντίπαλος να είναι στο καναβάτσο και να προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του όμως το πρόβλημα δεν είναι πολιτικό είναι κοινωνικό.

Τα ευχολόγια και οι αοριστίες που έλεγε όλο αυτό το καιρό πρέπει να γίνουν πράξεις. Το πρόγραμμα του (το οποίο αναρτήθηκε στο site του κόμματος Παρασκευή 2 Οκτωβρίου) είναι γεμάτο αντικρουόμενες ασάφειες και αοριστίες. Οι
προθέσεις του Γεωργίου Παπανδρέου θέλω να πιστεύω ότι είναι καλές. Αλλά όπως έχω γράψει πολλές φορές η πολιτική ήταν είναι και παραμένει η τέχνη του εφικτού. Οπότε θα πρέπει να τις κάνει πράξη και πολύ φοβάμαι ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να γίνουν όσα έχει υποσχεθεί.

Πολιτικά έχει χρόνο μέχρι να σταθεί η Νέα Δημοκρατία στα πόδια της. Αν αυτό γίνει σύντομα μπορεί να αντιμετωπίσει περισσότερες δυσκολίες από όσες υπολογίζει. Η μεγάλη του κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν είναι βέβαιο ότι θα του επιτρέψει να σταθεί αν η κρίση βαθύνει όπως προβλέπεται. Άλλωστε καλώς ή κακώς τα πρώτα δείγματα θα τα έχουμε άμεσα από τον προϋπολογισμό και την απάντηση των Βρυξελλών στα αιτήματα για παρατάσεις.

Υ.Γ.1. Τα εσωκομματικά της ΝΔ θα αναλυθούν στη πορεία. Άλλωστε ακόμα δεν υπάρχει κάτι για να αναλυθεί. Οι μονομάχοι απλά ψάχνουν να δουν τι θα κάνουν.

Υ.Γ.2. Μεταξύ 2004 και 2009 το ΛΑ.Ο.Σ. του Γεωργίου Καρατζαφέρη πήρε 223.953 ψήφους περισσότερες.

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
joe, θα ήθελα να μου πεις μιας και εισαι μέσα στα πραγματα...

Τον Τσιτουρίδη θα τον μαζέψει κανείς?
Ο χρήστης Joe Dalton είπε…
Ο Τσιτουρίδης είναι μεγάλο παιδί και καλά θα κάνει κάποια στιγμή να το συνειδητοποιήσει και ο ίδιος και να πάψει να συμπεριφέρεται ως εξάχρονο. Προσωπικά δεν ασχολούμαι με τον συγκεκριμένο κύριο εδώ και πολύ καιρό.
Ο χρήστης Averell Dalton είπε…
Ο μεγαλύτερος, ο μόνος αληθινός σταρ αυτών των εκλογών ήταν, το δίχως άλλο, ο Γιάννης Πρετεντέρης. Από τον πρωινό καφέ τού Σημίτη και τα χρόνια (2004 και μετά), που η πασοκική γραμμή και επιχειρηματολογία έβγαινε στον αφρό μέσα από τα άρθρα και τις από τηλοψίας τοποθετήσεις του, ο Ι.Κ. βάρεσε μπιέλα κανονικά, λίγον καιρό αφ' ότου, το 2007, οι Πασόκοι επέλεξαν εκ νέου Παπανδρέου σε βάρος τού Βενιζέλου. Μπούχτισε, το φιλοσόφησε και το 'ριξε στην τρελή, απελευθερωμένος. Χρόνια με εκνευρίζουν οι απόψεις του, δεν μπορώ όμως να του αρνηθώ ότι, ειδικά τελευταία, τις εκφράζει με τρόπο σπαρταριστό - κι ότι, πλέον, δεν μπορείς να περιμένεις από εκείνον τίποτε λιγότερο απ' αυτό που πιστεύει στ' αλήθεια. Η συνέντευξη Καραμανλή στο MEGA μια εβδομάδα μετά την προκήρυξη των εκλογών, μια ζωντανή συζήτηση μεταξύ δύο ικανότατων κι απόλυτα προετοιμασμένων συνομιλητών, αποφασισμένων να κάνουν την βραδιά δύσκολη ο ένας για τον άλλο, ήταν μακράν η κορυφαία τηλεοπτική στιγμή τής προεκλογικής περιόδου. Κι η συνέχεια δόθηκε στα δελτία: δέκα ημέρες πριν τις εκλογές ο Κώστας Γκιουλέκας, στριμωγμένος από τα "παράθυρα" για τον πολιτικό βίο Αλογοσκούφη, επεχείρησε απόδραση με το "επί τέλους καταλάβετε την θέση μου: για την επιλογή, αλλά και την απομάκρυνση υπουργών αποκλειστικός αρμόδιος είναι ο πρωθυπουργός". Πού να φανταζόταν τι τον περίμενε από πάνω αριστερά: "η αλήθεια είναι ότι την θέση σας την καταλαβαίνω καλύτερα από τις απαντήσεις σας"! Μέσα στις τρεις καλύτερες ατάκες τού μήνα που πέρασε. Πέντε αστεράκια για την συνολική παρουσία τού πλέον αξιοζήλευτου, την στιγμή ετούτη, σχολιαστού.

Όλα τα ανωτέρω αποτελούν, φυσικά, προσωπικές εκτιμήσεις.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Τα νούμερα λένε οτι η ΝΔ έχασε προς το ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον 250.000 ψήφους του 2004 και του 2007. Κι αυτό διότι ναι μεν το ΠΑΣΟΚ είχε πάρει 3.000.000 το 2004, όσες και το 2009 αλλά το 2004 τα κόμματα της αριστεράς είχαν 160.000 ψήφους λιγότερες, οι δε οικολόγοι με 175.000 ψήφους δεν υπήρχαν (σύνολο 335.000 ψήφοι παραπάνω για ένα χώρο που δεν λογίζεται ότι ανήκει στην κεντροδεξιά). Συνεπώς οι θεωρίες ότι δεν κέρδισε το ΠΑΣΟΚ ψήφους από τη ΝΔ αλλά ότι απλώς έχασε η ΝΔ προς την αποχή, που κυκλοφορούν σε νεοδημακρατικούς κύκλους είναι μάλλον ανόητες. Η αλήθεια είναι ότι το ΠΑΣΟΚ κέρδισε ένα κομμάτι του φερόμενου ως μεσαίου χώρου, κυρίως στη Β΄Αθηνών, κέρδος που του έδωσε τη νικη στις εκλογές, η αποχή δε κυρίως κεντροδεξιών ψηφοφόρων ήταν αυτή που διαμόρφωσε την τελική υψηλότατη διαφορά...
Κατά τα λοιπά φιλότιμη η προσπάθεια του Joe να δικαιολογησει την ήττα με την αναφορά στην προσπάθεια του Καραμανλή να καλύψει τους "δικούς" του ανθρωπους, (όπως ίσως θα κάναμε οι περισσότεροι) που όμως δεν τον τίμησαν με τη στάση τους αλλά μη πειστική και ατυχής...η ΝΔ δεν κατέρρευσε λόγω Βατοπεδίου..το Βατοπέδι ήταν η αφορμή και το συμπτωμα μιας κουρασμένης, ατόλμης, συμβιβασμένης και διεφθαρμένης -σε ένα βαθμό τουλάχιστον- κυβέρνησης..και ενός κυβερνήτη που έχασε τη μπάλα πολύ γρήγορα και ξεγυμνώθηκε στα μάτια του κόσμου....

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα μηνύματα μίας ενδεχόμενης αποχής

Η κόλαση είναι οι άλλοι

Αχελώος, ΦΠΑ, πιγκουίνοι και μπιφτέκια