Τα σέβη μου
ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ
Από τόπον διακοπών, ματαίως ερευνών για τον μήνα που θρέφει τους υπολοίπους, τελών υπό την επήρεια τής ραστώνης τού Αυγούστου κι έχων τας φρένας σώας (ή, τουλάχιστον, έτσι νομίζει), ο Averell Dalton υποβάλλει τα σέβη του:
στον κύριο Βύρωνα Πολύδωρα. Δύο χρόνια μετά τα τριχίλιαρα, μια κυβέρνηση απροετοίμαστη και (ως εκ τούτου) ανίκανη να αντιμετωπίσει τις πυρκαϊές, τα 'ριξε, όπως και το 2007, στις "εξαιρετικά δύσκολες καιρικές συνθήκες" και την "ιδιαίτερη μορφολογία" των περιοχών που επλήγησαν - κι ουδείς ψόγος ακούσθηκε, σε αντίθεση με το 2007. Αν απεδείχθη κάτι από την καταστροφή, πέρα απ' την εγγενή αδυναμία αυτής της κυβέρνησης να ενεργήσει προλαμβάνοντας, είναι πως ο τόπος προτιμά τις ψεύτικες μουτσούνες και τα κροκοδείλια δάκρυα απ' τους ευπάτριδες, μορφωμένους πολιτικούς με τις ποικίλες ανησυχίες. Την αγγαρεία ο Βύρων την γλίτωσε, την ζημία ο τόπος όχι.
- στον κύριο Περικλή Κοροβέση. Θέλει δουλειά πολλή να είσαι Αριστερός. Λίγοι τα καταφέρνουν στην πράξη - ακόμη κι εξ εκείνων που στελεχώνουν τις γραμμές μάχης των αριστερών κομμάτων. Κι αυτό είναι, ως ένα βαθμό, θεμιτό. Αλλά να ζητάς την απομάκρυνση από τον χώρο τού μοναδικού στην χώρα ανθρώπου που μπορεί να σου δείξει τον δρόμο, πάει πολύ. Αντισυμβατικοί άνθρωποι με ήθος, παιδεία κι αγώνες στην πλάτη, σαν τον Περικλή, προσετέθησαν στην μαγιά τού Συ.Ριζ.Α. και προκάλεσαν το ενδιαφέρον τού κόσμου το 2007. Ποιος ζητά την διαγραφή βουλευτού από αριστερό κόμμα και θέλει να λέγεται αριστερός; Ποιος ζητά την ποινικοποίηση τού θάρρους τής γνώμης και θέλει να λέγεται αριστερός; Ποιος προτείνει το φιλτράρισμα τής αλήθειας μέσα από το σκόπιμον τής στιγμής και θέλει να ηγείται τής Αριστεράς; Όσοι δεν έχουν πρόβλημα να τους διαγράψει η Ιστορία, ας διαγράψουν τον Περικλή Κοροβέση.
- στον κύριο Άρη Πορτοσάλτε. Τον κατηγορούν για λαϊκισμό, για επίδειξη ειρωνείας προς συνομιλητές, για τουπέ και δεν-ξέρω-κι-εγώ-τι-άλλο. Θα σου πω αυτά που ξέρω: το σαββατοκύριακο που καιγόταν ο κόσμος όλοι άκουγαν ΣΚΑΙ. Η τακτική "κάνω τον πολίτη ρεπόρτερ, για άμεση ενημέρωση" έχει φτιάξει σχολή, που, πλέον, μιμούνται κι άλλοι. Φθάσαμε στο σημείο να χρησιμοποιούν τον ΣΚΑΙ δήμαρχοι και νομάρχες για να συνεννοηθούν μεταξύ τους την ώρα τής κρίσης. Πώς φθάσαμε ως εδώ; Όταν οι άλλοι έπαιζαν τραγουδάκια, κάποιος πέρασε ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΩΡΕΣ στον αέρα για να μην χαθεί η επαφή, για να μην μείνει μετέωρη η προσπάθεια. Ο Πορτοσάλτε είναι στις επάλξεις τού Τύπου δεκαετίες ολάκερες, κι η επαγγελματική στάση του στα γεράματα είναι άξια δόξας και τιμής.
- στον κύριο William Dalton. Γιατί, όταν ανεβαίνεις στην σκηνή για να τραγουδήσεις το "My way", οφείλεις να το κάνεις χωρίς να ιδρώνεις.
.
Σχόλια