Αύγουστος
Αγαπητό μου ημερολόγιο,η χρονιά ως τώρα ήταν υπέροχη.Μετά από πολλά χρόνια οι δρόμοι γέμισαν με φωτογραφίες μου.
Ξέρεις ποιες, αυτές που με δείχνουν ώριμο και λίγο συνοφρυωμένο. Η λεζάντα παρότρυνε τον κόσμο να με ψηφίσει και επί εβδομάδες όλοι συζητούσαν για την προσφορά μου στην εξέλιξη αυτού του τόπου. Μετά έγιναν οι ευρωεκλογές και η τηλεόραση γέμισε με διαφημίσεις στις οποίες πρωταγωνιστώ εγώ. Κάποιοι γκρίνιαξαν ότι τα σποτάκια ήταν άσχετα με το διακύβευμα αυτών των εκλογών, αλλά εμένα δε με πείραξε καθόλου. Ο κόσμος το έβλεπε και του άρεσε. Ακόμη κι από εδώ ψηλά ένιωθα την αναγνώριση και την αγάπη των απλών πολιτών.
Το όνειρο όμως, δεν τελείωσε εκεί. Αυτό το καλό παιδί, ο εγγονός της Πηνελόπης, στα εγκαίνια του μαγαζιού του με θυμήθηκε, αναφέρθηκε στο όραμά μου και έκανε το λαό να δακρύσει. Αφού κι εγώ ο ίδιος είχα ξεχάσει ότι κάποτε αυτή η ιδέα στριφογύριζε στο μυαλό μου. Πραγματικά αξέχαστες στιγμές. Να θυμηθώ μεθαύριο που θα μιλήσω με τον Κώστα να του πω μια καλή κουβέντα. Είναι κρίμα για ένα λάθος της νιότης, ένας άνθρωπος να παιδεύεται για μια ζωή. Εγώ πάντως, τον έχω συγχωρήσει. Μην πω κιόλας ότι το διασκέδασα και λίγο.
Όμως, αυτό που με προβληματίζει λίγο είναι ότι όλο κάτι γίνεται και χάνω στις ψηφοφορίες που συμμετέχω. Εγώ που κέρδιζα για πλάκα όλον τον κόσμο, τώρα ίσα που πήρα ένα ασημένιο μετάλλιο τον Ιούνιο. Ο Κώστας είπε ότι οι δικοί μας δεν ασχολήθηκαν πολύ γιατί είχαν πάει για μπάνιο. Μακάρι να είναι έτσι, αλλά αν συνεχισθεί αυτή η δουλειά θα συνδεθεί το όνομά μου με ήττες κι αυτό ποτέ δε μου άρεσε. Άσε που έχει ξεκινήσει και η πλάκα. Προχθές που τηλεφώνησα στον Αντρέα να του πω ότι βρήκα τρόπο να έρθει κατά δω, με ζάλισε με την καζούρα του. Έλεγε κάτι ακατάληπτα ότι θέλει λέει να δει τι θα σκαρφιστώ για να αποφύγω τις ήττες κι ότι αν θέλω διαβατήριο να μου παραγγείλει εκείνος. Μετά ξέφυγε. Εγώ του έλεγα να φτιάξω ένα ερευνητικό κέντρο για την οικονομία και να τον κάνω υπεύθυνο κι εκείνος μου έλεγε ότι κάποιος Χατζηδάκης θα το ενοποιήσει με τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών. Ρώτησα το Μάνο και δεν ήξερε τίποτα.
Ευτυχώς που υπάρχει και το ινστιτούτο και φώναξε το Βαλερί να πει για την προσφορά μου στη δημοκρατία. Στην αρχή νόμισα ότι κάποιος κάνει πλάκα με τις εκλογές του ’61 αλλά μετά κατάλαβα ότι μιλούσαν για την επόμενη δεκαετία. Είναι αλήθεια ότι το Παρίσι τότε ήταν πολύ κουραστικό. Να’ναι καλά ο Βαγγέλης που με σκέφθηκε αμέσως όταν έφτιαξαν τα πράγματα στην Αθήνα. Βλέπεις ημερολόγιό μου, έχω ζήσει πολυτάραχη ζωή γι’αυτό και δεν μπορούν να με ξεχάσουν.
Του χρόνου που θα είναι η σειρά του Αντρέα να έρθει στη μόδα, εγώ θα κάτσω να το απολαύσω. Τέτοιο σοσιαλισμό δεν πρέπει να τον είχε σκεφθεί ποτέ.
Κώστας
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Εορτές: 15:Κοίμησις Θεοτόκου |
Σχόλια