Χριστόφορος... Dalton

Είχαν περάσει ήδη 10 χρόνια από τότε που ο Νίκος έφυγε από το Αγρίνιο. Από τότε είχε να δει τα μάτια της Άννας και τον κολλητό του τον Λευτέρη. Είχε υποσχεθεί πως γυρνώντας από το στρατό θα έφτιαχναν παρέα με τον Λευτέρη εκείνο το τζαμάδικο που ονειρευόντουσαν από μικροί και θα ζούσε την ζωή του παρέα με την Άννα τον παιδικό του έρωτα. Ο Θύμιος, ο Μιάου και ο Φίλιππος που συμπλήρωναν την παρέα έμειναν και αυτοί πίσω, όπως άλλωστε και ο πατέρας του με τον αδελφό του. Αυτές οι σκέψεις διαπέρασαν το μυαλό του μόλις δέχτηκε το τηλεφώνημα από τον manager του. Αυτός στην προσπάθεια του να τον συνεφέρει από το σύνδρομο της λευκής σελίδας, που είχε φωλιάσει στο μυαλό του και κινδύνευε να του καταστρέψει την καριέρα του, σκέφτηκε πως θα ήταν καλή ιδέα να μιλήσει σε ένα σεμινάριο που τον κάλεσαν στο πανεπιστήμιο στο Αγρίνιο. 

Ο Νίκος πήρε την μεγάλη απόφαση να επιστρέψει. Το γεγονός πως το βιβλίο που είχε γράψει είχε γίνει best seller και ταινία, του είχε εξασφαλίσει μία άνετη ζωή. Όμως ήταν και δύσκολο να γυρίσει μιας και στο βιβλίο είχε αναφερθεί στα χρόνια που μεγάλωνε στο Αγρίνιο και είχε βγάλει όλα τα μυστικά των φίλων του στη φόρα.

Καθώς έφτασε στη πόλη τα νέα ταξίδεψαν γρήγορα. Ο Θύμιος και ο Μιάου πήγαν και τον πήραν από το σπίτι. Θα τον πήγαιναν στο σπίτι του Φίλιππου που συγκατοικούσε με τον Λευτέρη. Ο Φίλιππος είχε πάθει αγοραφοβία και δεν έβγαινε από το σπίτι πια. Οπότε πήγαιναν οι φίλοι του από εκεί. 

Όλα έμοιαζαν ιδανικά. Σαν να μην πέρασε μία μέρα από τότε που έφυγε, σαν να μην είχε γράψει ποτέ το κωλοβιβλίο. Άκουγε τα νέα του Θύμιου που είχε παντρευτεί μία κουκλάρα Αθηναία και είχαν δύο παιδιά. Όλα έμοιαζαν καλά μέχρι τη στιγμή που κατέβηκε ο Λευτέρης. Ο Λευτέρης ήταν το ομορφόπαιδο της πόλης και ο ήρωας που είχε βάλει το καλάθι στο τελευταίο λεπτό του αγώνα με την Βόνιτσα που έδωσε στο σχολείο το πρωτάθλημα του νομού. Αυτός και ο Νίκος ήταν πάντα κολλητοί και θα γινόντουσαν και συνέταιροι. 

Ο Λευτέρης τον αγριοκοίταξε και τον ρώτησε αν ήρθε να μαζέψει και άλλο υλικό για να τους ξεσκίσει τη ζωή. Ο Φίλιππος και ο Θύμιος προσπάθησαν να του πούνε κάτι αλλά ο Λευτέρης έριξε μία ακόμα στραβή ματιά και έφυγε. Ο Νίκος συνειδητοποίησε πως δεν θα ήταν όλα εύκολα. Ο Μιάου σε μία προσπάθεια να σπάσει το πάγο, πρότεινε να πάνε για ποτάκια στο μαγαζί του Σούλη να θυμηθούν τα παλιά. Ο Φίλιππος τους είπε να πάνε  αυτοί και αυτός θα καθόταν σπίτι, (είχε αγοραφοβία θυμίζω) και όντως πήγαν. Εκεί αφού ήπιαν καμιά εικοσαριά ποτά ο Θύμιος κίνησε για το σπίτι και άφησε το Νίκο με τον Μιάου. Ο Μιάου όμως είχε ένα τρομερό μυστικό που κάπου έπρεπε να πει. Και ο Νίκος έμοιαζε ο ιδανικός, οπότε το ξεφούρνισε. Είχε πηδήξει την γυναίκα του Θύμιου...

Το επόμενο πρωί ο Νίκος σηκώθηκε με πονοκέφαλο από το ποτό. Ξεκίνησε για το πανεπιστήμιο για την διάλεξη με θέμα το βιβλίο του. Σταμάτησε στην καφετέρια στο πεζόδρομο για να πάρει ένα καφέ. Καθώς προσπάθησε να μπει μέσα έπεσε πάνω στην Άννα. Η μυρωδιά της του γέμισε τα ρουθούνια όπως τότε. "Νίκο το άκουσα πως γύρισες. Τι κάνεις;" Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε μία φάτσα γύρω στα δέκα που ρώτησε την Άννα."Μαμά ποιος είναι αυτός;" Ο Νίκος σάστισε, η Άννα τον πρόλαβε και του είπε "Τον λένε Συμεών. Είναι δέκα αλλά δεν είναι δικός σου".

Ο Νίκος χάζευε την Άννα καθώς έφευγε και την είδε να φιλιέται με τον Λάκη Γκαργκάλα, ένα αντιπαθητικό τύπο 1-2 χρόνια μεγαλύτερο τους στο σχολείο. Μα καλά είναι δυνατόν να έχει μπλέξει με αυτό τον μπαστουνόβλαχο σκέφτηκε καθώς προχώρησε προς το πανεπιστήμιο. Διέσχισε την 28ης Οκτωβρίου τον δρόμο που χώριζε την πόλη από το πανεπιστήμιο. Τους ντόπιους από τους "ξένους" τους άντρες από τα βουτυρόπαιδα όπως σκεφτόντουσαν μικροί. 

Η αίθουσα ήταν κατάμεστη από φοιτητριούλες που είχαν έρθει να ακούσουν τον μεγάλο συγγραφέα που είχε στοιχειώσει τα όνειρα τους και τις έκανε να ιδρώνουν και να εκστασιάζονται τις νύχτες καθώς τον φαντασιώνονταν στο πανηγύρι του χωριού να τραγουδάει στην Άννα. Όπως το έλεγε στο βιβλίο "Ξεσήκωσε το γήπεδο της καρδιάς της". Ο Νίκος έριξε μια ματιά στο κοινό και έπαθε δύσπνοια. Έφυγε τρέχοντας από την αίθουσα προς το σπίτι. Στην διαδρομή συνειδητοποίησε πως έπρεπε να μείνει στο Αγρίνιο και να τα φέρει όλα σε μία σειρά από την αρχή...


Υ.Γ. Μία ευγενική χορηγία από τους Daltons' Politics  για το επόμενο σενάριο του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Αν σας θυμίζει κάτι, είναι επειδή είναι φτηνή αντιγραφή του "October Road" σειράς του ABC που είναι φτιαγμένη για να την γυρίσει ο Χριστόφορος.  Μια παρέα από 28αρηδες, παράξενα τρίγωνα και τετράγωνα, κέρατα, κρυμμένα μυστικά, μία γκόμενα pizza delivery που μπλέκει με τον αγοραφοβικό και φυσικά μουσική να γεμίζει τις σκηνές. Όλα αυτά φυσικά είναι λεπτομέρειες μπροστά στην 23χρονη φοιτητριούλα με την οποία μπλέκει ο Νίκος και φυσικά ερωτεύεται ο αδελφός του. Την συγκεκριμένη παίζει η Odette Yustman την οποία μπορείτε να θαυμάσετε στην φωτογραφία...


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα μηνύματα μίας ενδεχόμενης αποχής

Η κόλαση είναι οι άλλοι

Αχελώος, ΦΠΑ, πιγκουίνοι και μπιφτέκια