Ο Φώντας και η οικολογία part A'

Από τότε που η Αντιγόνη ανακάλυψε την οικολογία, η ζωή του Φώντα άλλαξε. Πρώτα ήξερε ότι μόλις τελείωναν τα ματς του Τσαμπιονς λιγκ και οι φάσεις, τα παιδιά θα έκαναν ένα τσιγάρο και θα έφευγαν. Τότε αυτός θα άνοιγε διάπλατα όλα τα παράθυρα στο σαλόνι, θα έπαιρνε μια μεγάλη μαύρη σακκούλα σκουπιδιών και θα έκανε μια speed-φασίνα όπως μόνον εκείνος ήξερε. Πρώτα τα κουτιά της πίτσας με τα αποφάγια μέσα, μετά θα άδειαζε τα πιατάκια από τα υπολείμματα γλυκού ή παγωτού και από πάνω τα άδεια κουτιά μπύρας. Τέλος, θα έβρεχε ένα μεγάλο κομμάτι χαρτιού κουζίνας και θα καθάριζε το τραπέζι. Μετά θα το έριχνε μαζί με τα υπόλοιπα μέσα στη σακκούλα και θα τελείωνε με τις δύο λίμνες στάχτης που είχαν σχηματισθεί στα μεγάλα τασάκια που είχε αγοράσει από την μπουτίκ του Παναθηναϊκού, ειδικά για τέτοιες βραδιές. Mε το να βρέξει όλες τις γόπες τηρούσε τους στοιχειώδεις κανόνες ασφαλείας και με τα χαρτιά ελαχιστοποιούσε τις πιθανότητες διαρροής. Δέσιμο στη σακκούλα, εναπόθεση στο μπαλκόνι, κλείσιμο της μπαλκονόπορτας και κατευθείαν για ύπνο. Συνολικός χρόνος για καθαριότητα και απομάκρυνση της κάπνας : 20'. Αν μάλιστα την επομένη θυμόταν να πάρει τα σκουπίδια φεύγοντας για τη δουλειά, τότε είχε μόνο μπράβο να ακούσει. Αν τα ανεκάλυπτε η Αντιγόνη κατά τη σαββατιάτικη λάτρα, τότε θα αντιμετώπιζε την ποινή του "λεκτικού σεξ" επί ημίωρον, όμως και πάλι η καλή διαγωγή της Τετάρτης θα τον έβγαζε από τη δύσκολη θέση.

Ήρθε όμως η μέρα που η Λιάνα, η κολλητή της, μίλησε στην Αντιγόνη για την ανακύκλωση. Βλέπεις μόλις τα είχε φτιάξει με το Στέφανο, ένα συνάδελφό της ακτιβιστή, μέλος τριών οικολογικών οργανώσεων, που είχε πάθος με τη σωτηρία του πλανήτη. Καλό παιδί κι ευεγενικό, όμως το κόλλημα που είχε φάει ήταν το κάτι άλλο. Κάθε βράδυ κατέβαζε τα αποφάγια του στον κήπο της πολυκατοικίας του για να τα θάψει. Είχε διαβάσει κάπου ότι αυτό έπρεπε να κάνουν όλοι. Έτσι ο όγκος των σκουπιδιών θα μειωνόταν. Τέλος πάντων, ο Στέφανος με τα δερμάτινα πέδιλα και το σάκκο του ταχυδρόμου περασμένο διαγώνια από τον αριστερό ώμο στη δεξιά του πλευρά, είχε μαγέψει τόσο όλες τις γυναίκες της παρέας όσο και τα σκυλιά της Πεύκης όπου κατοικούσε. Και οι δύο αγέλες τον είχαν ως αρχηγό. Η μία γιατί μπορούσε να τον βομβαρδίζει ανελέητα με ηλίθιες ερωτήσεις σχετικές με εκείνο το παγόβουνο που είχε ξεκολλήσει από το Νότιο πόλο και η άλλη γιατί κάθε βραδάκι κατέβαζε φαϊ κι όχι μόνο το προσέφερε στα συμπαθή τετράποδα αλλά έφτιαχνε κι ολόκληρη περιπέτεια για το ποιό θα το ξεθάψει.

Η Λιάνα και η Αντιγόνη δεν έφθασαν ως αυτό το σημείο. Αποφάσισαν όμως, ότι ήταν χρέος τους προς την κοινωνία να ασχοληθούν με την ανακύκλωση. Έτσι, ένα μεσημέρι, ο Φώντας τη βρήκε προετοιμασμένη. Του ανακοίνωσε την απόφασή της και του έδειξε ένα δεύτερο κάδο δίπλα στον αρχικό όπου θα τοποθετούνταν πλέον οι συσκευασίες που έχουν τα γνωστά βελάκια στη γωνία. Έτσι, η μπάλλα έγινε μαρτύριο. Αλλού οι γόπες και τα αποφάγια, αλλού τα κουτάκια και τα χαρτόκουτα από τις πίτσες. Τα πρωινά ως άλλος σκουπιδιάρης, ο ήρωας μας έβγαινε από το σπίτι φορτωμένος δύο σακκούλες. Μία βιοδιασπώμενη με τα αποφάγια και τα άλλα σκουπίδια και μία γεμάτη μπουκάλια, κουτάκια και άλλα άνακυκλώσιμα. Η πρώτη κατέληγε εκεί που κατέληγε πάντα, η άλλη όμως έμπαινε στο πορτ-μπαγκάζ καθότι μπλε κάδος δεν υπήρχε στη γειτονιά τους και ταξίδευε 20χλμ. κάθε μέρα μέχρι το γραφείο. Αναπαυόταν στο αμάξι επί δεκάωρο και επέστρεφε το βράδυ σπίτι. Αν ο Φώντας το θυμόταν θα την έριχνε στον κάδο του διπλανού τετραγώνου αλλιώς παρέμενε στο αμάξι μέχρι αυτό να γεμίσει.

συνεχίζεται