Μάρτιος 2009

Ηταν όλα έτοιμα! Πακεταρισμένα με τάξη! Αυτός μετά από πολύ σκέψη, αποφάσισε να μην πάει να Τον παρακαλέσει για την παραμονή τους στον παράδεισο. Του παρουσιάστηκε η μοναδική ευκαιρία να αποδείξει περίτρανα τον ανδρισμό του και δεν θα την άφηνε να γλιστρήσει - έτσι απλά - μέσα από τα χέρια του. Θα... τα έδειχνε, για να μην ακούει μετά την αιώνια γκρίνια της, ότι συμπεριφέρθηκε σαν κλαψιάρης και ατάκες του τύπου : "Αν είχαμε φύγει, μπορεί και να ήταν καλύτερα, να είχαμε ξεφύγει από αυτήν τη μονοτονία" και άλλα τέτοια χαριτωμένα της γυναικείας φύσης.

Αυτή, μετά τον απολαυστικό έρωτα που της είχε πορσφέρει ο καλός της, δεν πρόλαβε να χαρεί τον ενθουσιασμό της! Εναν ενθουσιασμό πρωτόγνωρο, μιας και πρώτη φορά έκανε έρωτα μετά από καυγά (πως θα μπορούσε άλλωστε να γίνει διαφορετικά, αφού ήταν ο πρώτος τους τσακωμός) και εκτίμησε το...νόημα των διαφωνιών ανάμεσα στα ζευγάρια! Αλλά, δυστυχώς, αυτή η γλυκειά γεύση κράτησε λίγο. Ωσπου να αισθανθεί ένα έντονο και άγνωστο πόνο! Κοίταξε το στήθος της. Ηταν πρησμένο. Ξάφνου, ένιωσε το εσώρουχό της να λερώνεται! Για πρώτη φορά αδιαθέτησε*!

Αυτός, αν και μάτωνε η καρδιά του να βλέπει την αγαπημένη του διπλωμένη από τον πόνο, της έδωσε κουράγιο: "Αγάπη μου, πρέπει να φανείς δυνατή όσο είμαστε ακόμη εδώ. Μην Του δώσουμε τη χαρά να μας δει χάλια και να χαμογελάσει ανάμεσα στα πλούσια γένια του. Κάνε κουράγιο. Φεύγουμε σιγά σιγά και ούτε θα Τον ξαναδούμε". Αυτή, με το φόβο στα μάτια της, έπεσε και πάλι στην αγκαλιά του. Με τρεμάμενα χείλη του ψιθύρισε: "Ο, τι είναι να γίνει, ας γίνει τώρα". Αγκαλιασμένοι, έριξαν μια νοσταλγική ματιά γύρω τους, σαν να φωτογραφίζουν το τοπίο που θα άφηναν για πάντα πίσω τους. Ξεκίνησαν -με βήμα αργό αλλά σταθερό- να κατευθύνονται προς της έξοδου, δίχως να γνωρίζουν προς τα που να τραβήξουν. Ομως όχι. Οσο κι αν Τον στεναχώρησαν με τα καμωματά τους, θα τους βοηθούσε! Παρά το μεγάλο θυμό Του, τους φώναξε δυνατά να σταματήσουν. Οχι για να τους ξεπροβοδίσει, αλλά για να τους κάνει τη "ζωή μετά" πιο εύκολη και όσο το δυνατόν πιο ανωδύνη. Αυτός θα ήταν ο τελευταίος τους διάλογος.

"Λοιπόν αγαπημένοι μου. Πριν σας αποχωριστώ, θέλω να σας κάνω ένα δώρο. Ενα πολύτιμο δώρο, που στην πορεία της ζωής σας θα καταλάβετε πόσο σημαντικό θα είναι". Αυτοί τον άκουγαν αποσβολωμένοι. Πέρασε από το νου τους η σκέψη ότι ο Καλοκάγαθος τους είχε συγχωρέσει, αλλά δεν τους καλοάρεσε. Τώρα είχαν μπει στη διαδικασία της αποχώρησης και δεν ήθελαν κι άλλες ανατροπές. Οπως ήταν αναμενόμενο Αυτός διάβασε την σκέψη τους και άρχισε αμέσως τις εξηγήσεις: "Οχι παιδιά μου, δεν θα σας συγχωρέσω και ούτε θα σας επιτρέψω άλλο να μείνετε εδώ. Απλά θα σας ενημερώσω ότι τώρα που μιλάμε, εκεί που θα πάτε θα είναι Μάρτιος. Το ξέρω ότι είναι άγνωστη αυτή η λέξη σε σας, όμως εκεί που πηγαίνετε, υπάρχει ο χρόνος και οι μονάδες μέτρησής του. Μια από αυτές, είναι οι μήνες. Ο Μάρτιος είναι ο τρίτος στη σειρά. Πρέπει πλέον να σας ενδιαφέρει ο χρόνος. Μόνο αν βρεθείτε σε ένα μικρό ελληνικό νησάκι, ίσως να μην σας νοιάζει και πολύ, αλλά αυτά θα τα πούμε στην πορεία. By the way, το νησί ονομάζεται Ανάφη και κάτι παλιόπαιδα ετοιμάζουν κάτι όμορφο εκεί...! Λοιπόν, στα δικά μας! Σας παρέχω τη δυνατότητα να αποφασίσετε σε ποιο σημείο του πλανήτη θέλετε να περάσετε το υπόλοιπο της ζωής σας. Σκεφτείτε το πολύ πολύ καλά πριν αποφασίσετε! Είναι πλεόν η πιο σημαντική απόφαση της ζωής σας! Και για να δείτε τη γενναιοδωρία μου, θα ξεκινήσετε την... εκεί ζωή σας, από το 2009, που είναι καλύτερα τα πράγματα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Πάρτε το χρόνο σας και... τα λέμε!
Συνεχίζεται...

* Πλέον από τότε οι γυναίκες έχουν βρει την καλύτερη δικαιολογιά για τισ γκρίνιες τους και όλες τις παραξενιές τους. Ποιος δεν τις έχει ακούσει να υποστηρίζουν, πως είναι έτσι γιατί έχουν περίοδο ή γιατί περιμένουν περίοδο, ή γιατί μόλις τελείωσε η περίοδός τους! Με αυτα και μ' αυτά, έχουν για σχεδόν 20 (από τις 30) μέρες του μήνα, την... εύκολη δικαιολογία! Α ρε Ευα...
6: Παγκόσμια ημέρα δράσης των Σιδηροδρομικών! Απεργία οσμίζομαι
8: Διεθνής ημέρα της γυναίκας! Κάποιοι (δυστυχώς) νομίζουν ότι η γυναίκα είναι σαν τη ρετσίνα Κουρτάκη, ¨κάθε μέρα γιορτή" όπως έλεγε το σλόγκαν.
14: Παγκόσμια ημέρα της μπριζόλας και της πεοληχείας! Επιτέλους μια διπλή γιορτή χωρισμένη για τα δύο φύλα. Οι άντρες ασφαλώς βάζουν στο στόμα τους τις μπριζόλες!
15: Παγκόσμια ημέρα κατά της αστυνομικής βαρβαρότητας! Και εδώ συναντάμε το σλόγκαν ¨κάθε μέρα γιορτή". Ουδέν άλλο σχόλιο...
20: Παγκόσμια ημέρα αποχής κρέατος! Μακριά.
21: Ημέρα ποίησης! Θα σας ενημερώσω σε ποιον χώρο θα απαγγείλω, χαρίζοντάς σας, μια μαγική ποιητική βραδιά. Ταυτόχρονα, (όλως συμπτωματικά) είναι και η παγκόσμια μέρα του ύπνου!
23: Γιορτάζει η Πετρούλα, διότι είναι η παγκόσμια μέρα της μετεωρολογίας! Χρόνια της πολλά (της Πετρούλας εννοείται).
27: Παγκόσμια μέρα θεάτρου. Respect!!!
ΥΓ. Οι κύκλοι στο πινακάκι του ημερολογίου δεν σας αφορούν. Είναι ψαρωτικοί και... καθαρά προσωπική υπόθεση

Σχόλια

Ο χρήστης Joe Dalton είπε…
Μόνο ο αδελφός μου θα μπορούσε να βάλει το Steak and Blowjob Day. Άξιος Άξιος
Ο χρήστης Averell Dalton είπε…
1: αρχή περιόδου, 14-15: ΠΟΛΥ ΓΟΝΙΜΕΣ ΜΕΡΕΣ (γνωστές και ως μέρες τού Duo, ό,τι πρέπει, επίσης, για μπριζόλες και τσιμπούκι), 27-28: αναμενόμενη επόμενη περίοδος.

Το πέτυχα, αδερφούλη; Χι χι...
Ο χρήστης William Dalton είπε…
Κλείνοντας την πόρτα, με την άκρη του ματιού του, ο Αδάμ, είδε την "πρώην" να τον κοιτά με εκείνο το σαρκαστικό χαμόγελο που ταιριάζει στην περίσταση. "Ώστε σου έπεφτα λίγη, μπεε ;", του είπε και τινάζοντας τα κάτασπρα πόδια της βρέθηκε στο διπλανό βραχάκι για να συνεχίσει τη σαλάτα της.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Προφήτης Αντώνης Πανούτσος

Ανεπαρκής

Η κόλαση είναι οι άλλοι