Νύχτες μαγικές κι ονειρεμένες ΙΙ

Δε θυμάμαι αν υπήρξε για μένα ένα βράδυ σαν αυτό του Joe. Θυμάμαι, όμως, τον εαυτό μου να παίρνει το τρανζιστοράκι και να στήνεται μπροστά του σαν να είναι τηλεόραση από την ώρα που τελείωνε το κυριακάτικο τραπέζι μέχρι το απόγευμα. Ήρωας εκείνης της περιόδου για μένα, περισσότερο από τα μεγάλα ονόματα που είχε τότε ο Παναθηναϊκός, ήταν ο Γρ. Χαραλαμπίδης. Ήταν κατά κανόνα αυτός που λύτρωνε την ομάδα κι εμένα που υπέφερα από το άγχος, μόνος στο παιδικό δωμάτιο με μόνη παρέα μία φωνή από το Δεύτερο πρόγραμμα (αν και τώρα που το θυμάμαι, αν δεν είχαμε βάλει γκολ μέχρι το 80΄, η μόνη λύση ήταν να το γυρίσω στο Τέταρτο που δε μου άρεσε, αλλά έφερνε γούρι).

Το ματς του Ολυμπιακού που περιγράφει ο Joe το θυμάμαι αρκετά καλά, αλλά εμένα με σημάδεψε ακριβώς το προηγούμενο, αυτό με τον Άγιαξ. Ο πατέρας μου, πιο μετριοπαθής με το ποδόσφαιρο, υποστήριζε φυσικά την ελληνική ομάδα. Έτσι κι εγώ ξεκίνησα να βλέπω το ματς, όχι με ιδιαίτερη αγωνία, αλλά με σαφή προτίμηση στους αιωνίους. Το ματς ήταν τρομερό, τελικά καταφέρνουν να βάλουν δύο γκολ στην παράταση και να προκριθούν. Αυτό που βλέπω, μου κάνει τεράστια εντύπωση. Χιλιάδες ταλαίπωροι και ιδρωμένοι κλαίνε στο γήπεδο, λες και κάποιος τους έδωσε νερό ύστερα από ένα μήνα στην έρημο. Την άλλη μέρα, στο σχολείο, τα ίδια. Όλοι αυτοί με τους οποίους τσακωνόμαστε τις Δευτέρες, χαρούμενοι με τις ερυθρόλευκες φανέλες τους, συζητούν για τον Αναστόπουλο. Τότε λοιπόν αναρωτήθηκα: Τί κοινό έχω εγώ με όλους αυτούς; Γιατί να τους υποστηρίζω στην Ευρώπη; Τί να πω στο παιδάκι με το 9 στην πλάτη, που δεν έχει πάρει χαμπάρι το κατέβασμα και την πάσα του Λεμονή και το μόνο που έχει κρατήσει στο φτωχό του το μυαλό είναι την μπάλλα να μπαίνει μέσα με τα χίλια ζόρια;

Έτσι άλλαξα. Από τότε υποστηρίζω τις αντιπάλους του Ο.Σ.Φ.Π. Η αλήθεια είναι ότι στο ματς με την Μπενφίκα στενοχωρήθηκα, όμως δεν έχω παράπονο, έχω ζήσει πραγματικά μεγάλες στιγμές. Δεν έχει σημασία να τις απαριθμήσει κανείς (από τη Φερεντσβάρος μέχρι τη Μέταλλλιστ), όμως και πάλι αυτά τα τόσο ενδιαφέροντα παιγνίδια χωρίζονται σε κατηγορίες. Αν εξαιρέσει κανείς τα επτά από τη Γιουβέντους και τα πέντε από τη Ρόζεμποργκ, αυτά που είναι τα αγαπημένα μου είναι οι ήττες στο 85’. Είναι εκεί που βλέπεις πόσο μικρή ομάδα είναι. Τα τρία από τη Μακάμπι δε σου λένε τίποτα. Το γκολ στη Λυών όμως είναι όλα τα λεφτά.

Βλέπεις Joe, για μας το ποδόσφαιρο είναι κάτι διαφορετικό. Εσείς φαντάζεστε ορδές Μογγόλων υπό το Τζέγκις Χαν να κατασφάζουν όποιον αδύναμο βρουν μπροστά τους και να κατατροπώνονται από το δυνατότερο. Εμείς, την ίδια στιγμή βλέπουμε ευρωπαϊκούς στρατούς να μάχονται με σχέδιο, στρατηγική και σεβασμό προς τον απέναντι (βάλε όποια εποχή θέλεις από τους Ναπολεόντειους μέχρι τα χαρακώματα του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου). Γι’αυτό δε θα βάλουμε ποτέ πέντε στην Μπενφίκα ή έξι στη Λεβερκούζεν. Όμως τον μικρό που η τύχη θα τον φέρει μπροστά μας την τελευταία αγωνιστική, θα τον ρίξουμε στη Β΄ Εθνική. Κι αν τύχει να παίζουμε με τον διεκδικητή του τίτλου την τελευταία αγωνιστική να είσαι σίγουρος ότι πολλοί από μας θα προτιμήσουμε να κερδίσουμε και να δώσουμε το πρωτάθλημα σε σας, παρά να δούμε την ομάδα να κάθεται να χάνει. Κι ας κάνετε μετά quiz για το ποιός θα έπρεπε να είναι Ολυμπιακός.

Ας εξηγήσω, λοιπόν, ότι είμαι φαν της Τόττεναμ στην Αγγλία και πράγματι μου άρεσε το ποδόσφαιρο που έπαιζε. Αυτό δε σημαίνει ότι μου αρέσει όποιο θαλάσσιο πάρκο εμφανίζει πέντε θαλάσσιους ελέφαντες να κάνουν μυτιές με μία μπάλλα. Το πολύ πολύ να τους πετάξω κανένα ψάρι, για ανταμοιβή. Παραδέχομαι ότι από τον Ολυμπιακό έχω δει καλή μπάλλα (επί Λεμονή) και έχουν υπάρξει στιγμές που έχω σιχαθεί την ομάδα μου. Επίσης, έχω πάει δύο φορές στο Καραϊσκάκη. Μία στον τελικό κυπέλλου ΠΑΟ-ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ και άλλη μία σε ένα ΟΣΦΠ-ΟΦΗ, έπειτα από αμέτρητες αρνήσεις στον Joe. Θεωρώ ότι ο Λεμονής είναι ο μεγαλύτερος έλληνας προπονητής και πανηγύρισα διακριτικά όταν ο Ντρούλιτς μείωσε το σκορ. Τέλος δηλώνω ότι βρήκα το κείμενο του Joe πολύ ενδιαφέρον κι ότι εκνευρίστηκα μόνο με το quiz και τα σχόλια. Αν αυτά με κάνουν γαύρο, σκεφθείτε πόσους αντίστοιχους γαύρους ξέρετε;