Σούπα αλά Super League

Κατά κανόνα τα Ελληνικά ντέρμπι είναι άνοστα ποδοσφαιρικά. Η σκοπιμότητα υπερισχύει του θεάματος και το πάθος που ξεχειλίζει αντί να βοηθάει το ρυθμό τον κόβει με αχρείαστα φάουλ. Οι διαιτητές που τους βολεύει να μην έχει ρυθμό το παιχνίδι υποδεικνύουν φάουλ με μεγάλη ευκολία αρκεί αυτό να είναι κοντά στο κέντρο του γηπέδου.

Το χθεσινό ματς δεν ξέφυγε από αυτό το κανόνα. Οι δύο προπονητές φρόντισαν να βάλουν 10 παίκτες στο κέντρο του γηπέδου εξασφαλίζοντας ότι δεν θα παιχτεί ποδόσφαιρο και από εκεί και πέρα προσπαθούσαν με βαθιές μπαλιές "κάτι" να δημιουργήσουν.

Το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον αποκρουστικό. Αν δεν υπήρχε η αγωνία του οπαδού δεν θα άντεχα περισσότερα από 5 λεπτά να βλέπω αυτό το χάλι. Σε 95 λεπτά αγώνα έγιναν αν δεν κάνω λάθος 12 τελικές προσπάθειες. Εκ των οποίων δύο-τρεις το πολύ κανονικές φάσεις. Το χειρότερο όμως είναι ότι στο τέλος πανηγυρίζουν και οι δύο ότι "πάτησαν" τον αντίπαλο και ασχολούνται και με το διαιτητή.

Το αν το αποτέλεσμα "βολεύει" τον Ολυμπιακό ποσώς με αφορά μιας και εγώ απαιτώ από την ομάδα μου να παίζει ποδόσφαιρο. Χθες λοιπόν μπάλα δεν έπαιξε κανένας από τους δύο. Το χειρότερο δε είναι ότι αυτό το ποδόσφαιρο βλέπουμε κατά κανόνα.

Οπότε ας είναι καλά η Nova που βλέπουμε και κανένα ματσάκι στη Primera που τα γκολ πέφτουν βροχή και οι ομάδες κοιτάνε πρώτα πως θα κερδίσουν και όχι πως να μη χάσουν...