Η βάση που απειλεί την ενότητα. Μια αιρετική άποψη

Στο επίκεντρο της πολιτικής κουβέντας βρίσκεται στη παρούσα φάση η εκλογή προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Κακώς μιας και η πολιτική κουβέντα σε επίπεδο διακυβέρνησης έχεις μεγαλύτερο ενδιαφέρον αλλά ας είναι. Ανεξάρτητα από το ποιος θα κερδίσει ή θα χάσει αυτή την εκλογή, η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η επιλογή της Νέας Δημοκρατίας για επιλογή προέδρου από τη βάση είναι συνταγή απώλειας της κομματικής συνοχής και της ενότητας.

Η άποψη μου μπορεί να μοιάζει αντιδημοκρατική όμως δεν αφορά την δημοκρατικότητα της διαδικασίας αλλά τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Εξηγώ.

Όσο καιρό το παιχνίδι της διαδοχής παιζόταν σε επίπεδο συνεδρίου τα πράγματα ήταν ελεγχόμενα ως προς τους συμμετέχοντες. Οι σύνεδροι στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι άνθρωποι με καθημερινή ενασχόληση με την πολιτική. Διαθέτουν στην πλειοψηφία τους μεγάλη εμπειρία από εκλογικές διαδικασίες, έχουν ζήσει αλλαγές ηγεσίας σε όργανα και φορείς και γενικώς έχουν εμπειρία διαχείρισης κρίσεων και δύσκολων καταστάσεων.

Το σημαντικότερο δε πλεονέκτημα τους είναι ότι δεν επηρεάζονται από τα αδηφάγα ΜΜΕ μιας και η επικοινωνία και η προσέγγιση μαζί τους είναι εφικτή χωρίς να είναι απαραίτητες μαζικές συγκεντρώσεις που προσελκύουν και την αντίστοιχη δημοσιότητα. Αντίθετα τώρα που έγινε η διεύρυνση του εκλογικού σώματος και η εκλογή πήγε στη βάση ζούμε τη χαρά των δημοσιογράφων.

Το εκλεκτορικό σώμα διευρύνθηκε. Το δίδυμο των υποψηφίων (διότι ο Πανίκας Ψωμιάδης είναι απλά το κουβέρ και όχι το κυρίως πιάτο) είναι ιδεατό. Η Πολιτική Άνοιξη απέναντι στην κόρη του Μητσοτάκη. Τα κανάλια αφιερώνουν καθημερινά εκπομπές και δελτία ειδήσεων στην μεγάλη μάχη. Οι φιτιλιές διαδέχονται η μία την άλλη και οι μαϊντανοί που διψάνε για δημοσιότητα είναι πανταχού παρόντες να κάνουν αναλύσεις επί αναλύσεων.

Για πολλούς από αυτούς τους μαϊντανούς δε η συγκεκριμένη διαδικασία είναι η τελευταία τους ευκαιρία να διεκδικήσουν τον ρόλο τους στην επόμενη μέρα. Στην πλειοψηφία τους είναι πρώην βουλευτές που θέλουν να παραμείνουν ενεργοί. Αυτό τους οδηγεί σε ακρότητες και αντιπαραθέσεις που στην επόμενη μέρα θα είναι δύσκολο να μαζέψουν.

Η ενότητα απειλείται όχι από την δημοκρατικότητα της διαδικασίας αλλά από την αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης από τους υποψηφίους και τους υποστηρικτές τους. Πλέον σε κάθε εκδήλωση οι υποψήφιοι νιώθουν την ανάγκη ικανοποιήσουν το φιλοθεάμων κοινό. Δεν μιλάνε για το παρελθόν αλλά όλο κάτι για το παρελθόν θυμούνται. Οι υποστηρικτές τους δε είναι πιο φανατικοί από ποτέ.

Η επόμενη μέρα θα βρει τη Νέα Δημοκρατία να προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της. Πολλοί από αυτούς που θα ψηφίσουν θα πάνε σπίτι τους και θα βλέπουν τις εξελίξεις από τις ειδήσεις. Η πλειοψηφία των ενεργών στελεχών όμως, που στην ουσία αποτελούσε τους συνέδρους, θα προσπαθήσει να συμβιώσει μετά την αναπόφευκτη ένταση που θα έχει βιώσει για λογαριασμό άλλων.

Είναι τέλος πολύ πιθανό να βγει ένας αρχηγός που θα είναι επιλογή της βάσης αλλά όχι του κομματικού πυρήνα. Με τέτοιες συνθήκες η ενότητα περνάει σε δεύτερη μοίρα και ρόλο έχει η επιβίωση και το γινάτι. Τότε αυτοί που ζητούσαν εκλογή από τη βάση μπορεί και να μετανιώσουν για την επιλογή τους. Μπορεί απλά να ακονίσουν τα ξίφη τους εν όψη του τακτικού συνεδρίου που ακολουθεί το καλοκαίρι. Το σίγουρο είναι ότι ο μοναδικός κερδισμένος θα είναι τα ΜΜΕ.