Φραπέ την Κυριακή

Για τους κατηφείς εξ' υμών που θα χαραμίσουν μια θαυμάσια ανοιξιάτικη λιακάδα για να συζητήσουν τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε ο υπουργός οικονομικών, μερικές σύντομες παρατηρήσεις:

1. Ο φραπέ κρατά περισσότερη ώρα και δεν προκαλεί τους προφήτες της δυστυχίας που κυκλοφορούν ανάμεσά μας.
2. Εκτός από σπουδαίοι γιατροί, διαπρεπείς σεισμολόγοι και σοφοί νομικοί, εσχάτως ανακαλύψαμε και το ταλέντο μας στα οικονομικά. Έχουμε όλοι λοιπόν μια δέσμη προτάσεων να προτείνουμε για να ξεμπερδεύουμε με ΕΕ, ΔΝΤ και όλους τους ξένους νομπελίστες που σπάνε το κεφάλι τους και λύση δε βρίσκουν. Βέβαια, καθένας από μας χρωστάει σε κάρτες και δάνεια τους μισθούς 1,5 έτους δηλαδή το 150% του πλούτου που παράγει το χρόνο. Ίσως να είμαστε αδύνατοι στη μικροοικονομία και καλύτεροι στη μακροοικονομία. Ίσως πάλι να είμαστε όλοι εμείς που αποτελούμε αυτή τη διεφθαρμένη και χρεωκοπημένη χώρα που απλώνει το χέρι σε Ευρώπη και Αμερική. Γιατί όταν βάζουμε δόσεις για να αλλάξουμε το τριετίας αμάξι μας που "πάλιωσε", δε διαφέρουμε και πολύ από μια χώρα των δέκα εκατομμυρίων η οποία θέτει ως στόχο τη διοργάνωση ολυμπιακών αγώνων.
3. Οι κερδοσκόποι εξ' ορισμού είναι άνθρωποι που δρουν με σκοπό το κέρδος. Αν δεν το έκαναν αυτό θα ονομάζονταν φιλάνθρωποι ή ηλίθιοι. Όλοι αυτοί λοιπόν καθώς και κάποια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είναι αυτοί που αποτελούν τις περίφημες "αγορές" που πριν μας δάνειζαν και τώρα έχουν εκτοξεύσει τα επιτόκια στα ύψη. Ο William γνωρίζει καλά την νοημοσύνη και τις γνώσεις των τακτικών αναγνωστών αυτού του blog. Για κάποιους λίγους, περαστικούς, ένα σχήμα πιο πειστικό: Όταν πήγατε να ζητήσετε δάνειο από την τράπεζα σας για τρίτη φορά με σκοπό να αναχρηματοδοτήσετε τα άλλα δύο που έχετε, πονηρευθήκατε από την απόρριψη. Καταλάβατε ότι συμφέρον της τράπεζας είναι να χρωστάτε ώστε να πληρώνετε "ληστρικούς" τόκους και πήγατε σε άλλη, ανταγωνίστρια τράπεζα η οποία επίσης σας απέρριψε. Τότε τα πάντα ξεκαθάρισαν. Όλοι οι κακοί αυτού του κόσμου συνεργάζονται με στόχο να εκμεταλλεύονται ανθρώπους σαν κι εμάς. Για τους αριστερούς αυτό είναι αυταπόδεικτο, για τους δεξιούς ονομάζεται "στρέβλωση".
   
4. Πιθανότατα στη μέση του φραπέ κάποιος θα πετάξει και το επιχείρημα περί διαφθοράς, ατιμωρησίας των παρανομούντων και σίγουρα οι περισσότεροι θα συμφωνήσετε κουνώντας λυπημένα το κεφάλι. Το ότι όλοι συνεργαζόμαστε μεταξύ μας ώστε να μην πληρώνουμε Φ.Π.Α στις συναλλαγές μας είναι κάτι μικρό κι ασήμαντο άλλωστε. Αν μπορούν ας μας πιάσουν...
   
5. Τέλος, στα πλαίσια μιας σκληρής καπιταλιστικής λογικής ο William θα δεχόταν ότι η ανισότητα στην αντιμετώπιση υπαλλήλων του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, καθαρά τεχνικά θα μπορούσε να είναι παράγοντας κίνησης μιας νεκρής οικονομίας. Όταν όμως μιλάμε για 1 εκατομμύριο ανθρώπων η φιλελεύθερη οικονομικά σκέψη του William ωχριά μπροστά στη σοσιαλιστική αντίληψη της κυβέρνησης. Έτσι, πανηγυρίζουμε που τουλάχιστον ο 13ος και ο 14ος μισθός των ιδιωτικών υπαλλήλων διεσώθησαν, δηλαδή θα φτωχύνουν μόνο οι μεν ενώ οι δε θα κρατούν τα επίπεδα των τιμών σε ένα επίπεδο πιο πάνω από αυτό που θα έπρεπε να πέσουν. Το αποτέλεσμα θα είναι η μεσαία τάξη να χωρισθεί στα τρία. Πιο κάτω θα είναι οι άνεργοι, στη μέση οι εξαθλιωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι και στην κορυφή οι ιδιωτικοί υπάλληλοι με τους 14 μισθούς. Άξιο παρατήρησης αν μη τι άλλο...

Για όλους αυτούς τους λόγους, ο William σας καλεί να ασχοληθείτε με πιο ενδιαφέροντα κι ευχάριστα ζητήματα. Ο ίδιος επιλέγει τους αγώνες για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης στο ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και περιμένει με αγωνία το κείμενο του Joe σε συνέχεια του

http://thedaltonspolitics.blogspot.com/2009/12/blog-post_11.html