Σεπτέμβριος 2009
Ο Κύβος ερρίφθη. Επειτα από πολύμηνο συλλογισμό και ατελείωτους στοχασμούς, ο Αδάμ και η Εύα επέλεξαν τον προορισμό τους. Αφού έπρεπε να αφήσουν για πάντα τον Παράδεισο, δέχτηκαν το δώρο Του και διάλεξαν τον τόπο διαμονής τους. Θα πήγαιναν στην Ανάφη… Τα πάντα ήταν έτοιμα! Ο Αδάμ είχε μια μαύρη λιτή βαλίτσα και ένα μικρό σακίδιο στον ώμο. Η Ευα μία κόκκινη, μία κίτρινη, μία μοβ, μία πορτοκαλί, μία καφέ, μία μπλε ηλεκτρίκ, μία φούξια, μία ροζ και μία πράσινη βαλίτσα, με τρία πελώρια σακ-βουαγιάζ να συμπληρώνουν τις αποσκευές της. Κρατούσε βέβαια και μία τσάντα λεοπάρ στο χέρι (Luis Vuitton) και το αντίστοιχο νεσεσέρ! Ηταν όμως ανήσυχη. Είχε τη βεβαιότητα ότι κάτι είχε ξεχάσει και αυτό την... έτρωγε, γιατί ήξερε ότι δεν θα μπορούσε να επιστρέψει για να το πάρει. Αγκαλιασμένοι, έριξαν ένα νοσταλγικό βλέμμα στον Παράδεισο που άφηναν πίσω τους, «φωτογράφησαν» στο μυαλό τους την εικόνα που θα κρατούσαν μέσα τους για πάντα και πάνω στο... ξεφύλλισμα των αναμνήσεων ακούστηκε η φωνή του Πέτρ...