The Daltons' Politics

Ο Κύβος ερρίφθη. Επειτα από πολύμηνο συλλογισμό και ατελείωτους στοχασμούς, ο Αδάμ και η Εύα επέλεξαν τον προορισμό τους. Αφού έπρεπε να αφήσουν για πάντα τον Παράδεισο, δέχτηκαν το δώρο Του και διάλεξαν τον τόπο διαμονής τους. Θα πήγαιναν στην Ανάφη… Τα πάντα ήταν έτοιμα! Ο Αδάμ είχε μια μαύρη λιτή βαλίτσα και ένα μικρό σακίδιο στον ώμο. Η Ευα μία κόκκινη, μία κίτρινη, μία μοβ, μία πορτοκαλί, μία καφέ, μία μπλε ηλεκτρίκ, μία φούξια, μία ροζ και μία πράσινη βαλίτσα, με τρία πελώρια σακ-βουαγιάζ να συμπληρώνουν τις αποσκευές της. Κρατούσε βέβαια και μία τσάντα λεοπάρ στο χέρι (Luis Vuitton) και το αντίστοιχο νεσεσέρ! Ηταν όμως ανήσυχη. Είχε τη βεβαιότητα ότι κάτι είχε ξεχάσει και αυτό την... έτρωγε, γιατί ήξερε ότι δεν θα μπορούσε να επιστρέψει για να το πάρει. Αγκαλιασμένοι, έριξαν ένα νοσταλγικό βλέμμα στον Παράδεισο που άφηναν πίσω τους, «φωτογράφησαν» στο μυαλό τους την εικόνα που θα κρατούσαν μέσα τους για πάντα και πάνω στο... ξεφύλλισμα των αναμνήσεων ακούστηκε η φωνή του Πέτρ

Στην Ελλάδα υιοθετούμε εύκολα τάσεις από το εξωτερικό, ακόμα και αν στις πλείστες περιπτώσεις δημιουργούμε κακέκτυπα. Από τη συγκεκριμένη λογική δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν και τα Blogs. Μόνο που στη περίπτωση των blogs η αλήθεια είναι ότι ως κοινωνία και ως χώρα ξεπεράσαμε τον εαυτό μας. Η ευκολία δημιουργίας των blogs και η δυνατότητα που παρείχαν για έκφραση έδωσε σε πολλούς τη δυνατότητα να γράψουν κάποια πράγματα και να κάνουν το ψώνιο τους. Ανάμεσα τους άλλωστε και εμείς οι Daltons'. Στο εξωτερικό μέσα από τη συγκεκριμένη δυνατότητα αναδείχθηκαν αρκετοί άνθρωποι που ανακάλυψαν ότι τα γραπτά τους και τα λεγόμενα τους είχαν απήχηση. Έτσι κέρδισε και πόντους ο όρος "Blogger". Στην Ελλάδα η ευκολία του μέσου και η ανωνυμία που παρείχε έδωσε την δυνατότητα σε πολλούς - κυρίως δημοσιογράφους - να δημιουργήσουν ιστοσελίδες που κατά βάση ασχολούνταν με τη διασπορά ψευδών ειδήσεων και φημών χωρίς να αισθάνονται ποτέ την ανάγκη να επιβεβαιώνουν την όποια πληροφορία. Αρκετ

ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ Από τόπον διακοπών, ματαίως ερευνών για τον μήνα που θρέφει τους υπολοίπους, τελών υπό την επήρεια τής ραστώνης τού Αυγούστου κι έχων τας φρένας σώας (ή, τουλάχιστον, έτσι νομίζει), ο Averell Dalton υποβάλλει τα σέβη του: στον κύριο Βύρωνα Πολύδωρα. Δύο χρόνια μετά τα τριχίλιαρα, μια κυβέρνηση απροετοίμαστη και (ως εκ τούτου) ανίκανη να αντιμετωπίσει τις πυρκαϊές, τα 'ριξε, όπως και το 2007, στις "εξαιρετικά δύσκολες καιρικές συνθήκες" και την "ιδιαίτερη μορφολογία" των περιοχών που επλήγησαν - κι ουδείς ψόγος ακούσθηκε, σε αντίθεση με το 2007. Αν απεδείχθη κάτι από την καταστροφή, πέρα απ' την εγγενή αδυναμία αυτής της κυβέρνησης να ενεργήσει προλαμβάνοντας, είναι πως ο τόπος προτιμά τις ψεύτικες μουτσούνες και τα κροκοδείλια δάκρυα απ' τους ευπάτριδες, μορφωμένους πολιτικούς με τις ποικίλες ανησυχίες. Την αγγαρεία ο Βύρων την γλίτωσε, την ζημία ο τόπος όχι. στον κύριο Περικλή Κοροβέση. Θέλει δουλειά πολλή να είσαι Αριστερός. Λίγοι τα καταφέρν

Παρτε το κυριολεκτικά, παρτε το μεταφορικά. Δώστε σε κάποιον, ή πιπιλίστε την οι ίδιοι. Δείτε το ως συμβουλή, ή ώς προτροπή... το γεγονος ισχύει... Ειναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη του κόσμου!!!!

Μικρός, μαθαίνοντας ιστορία στο σχολείο μου είχε δημιουργηθεί η απορία ποιος ακριβώς ήταν ο Ιωάννης Ιουστινιάνης που είχε ανακηρύξει στρατηγό ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Μεγαλώνοντας και διαβάζοντας κανονικά βιβλία ιστορίας ανακάλυψα ότι ήταν ο ηγέτης της Γενοβέζικης φρουράς που είχε προσέλθει στην Πόλη για να την προστατέψει. Ήταν βασικά ένας πολέμαρχος ο οποίος ανέλαβε να βοηθήσει με το μισθοφορικό στρατό του την προσπάθεια ενάντια στους μουσουλμάνους κατακτητές έναντι αμοιβής. Οι πολέμαρχοι (Warlords) ήταν την εποχή που βασίλευε στην Ευρώπη η φεουδαρχία πρόσωπα με προσωπικούς (μισθοφορικούς) στρατούς που αναλάμβαναν έναντι αμοιβής στρατιωτικές αποστολές. Σε πολλές περιπτώσεις ήταν ευγενείς και αξιοποιούσαν τη στρατιωτική τους δύναμη για να αυξήσουν την επιρροή τους και τα εδάφη τους. Οι σταυροφόροι στη πλειοψηφία τους ήταν μισθοφορικοί στρατοί αυτού του τύπου που οι στρατιώτες τους αναζητούσαν χρήματα και άφεση αμαρτιών. Οι πόλεμοι εκείνα τα χρόνια δεν διεξάγονταν από εθνικούς στρατ

Την ώρα που ο Usein Bolt ισοπέδωνε το δικό του 9.69 και μαζί με αυτό τα ανθρώπινα όρια όπως τα έθεταν επιστήμονες και ειδικοί του αθλητισμού, κάποιοι στην οδό Ιπποκράτους έφτιαχναν ερωτηματολόγια. Η ιδέα να στείλουν τα ερωτήματα του κινήματος στους δικηγόρους του Μιχ. Χριστοφοράκου, είχε ως αποτέλεσμα (υποθέτω) να περάσουν το δεκαπενταύγουστο σε ένα γραφείο προσπαθώντας να μαντέψουν τι θα ικανοποιούσε τον πρόεδρο. Η αλήθεια είναι ότι η ιδέα ήταν πρωτοποριακή. Με ποια ιδιότητα το Πα.Σο.Κ. θα έθετε ερωτήματα σε ένα υπόδικο; Με αυτή του ανακριτή; Του δημοσιογράφου; Του περιέργου; Ναι μεν ο ίδιος ο ισχυρός άνδρας της Ελληνικής Siemens ισχυρίσθηκε ότι χρηματοδοτούσε τα δύο μεγάλα κόμματα και μάλιστα προκάλεσε τη Ν.Δ. να τον ρωτήσει για τα ονόματα των ενδιαμέσων, αλλά ποιος συνδιαλέγεται με έναν υπόδικο; Ο ανακριτής και ίσως οι δημοσιογράφοι. Οι υπόλοιποι πιστεύουν ότι μπορούν να χειρισθούν τις απαντήσεις που θα πάρουν; Και τί θα κάνουν, θα αυτοκαθαρθούν; Χρειάζεται να έχει κανείς νομικές

Τόσο η εποχή όσο και οι συνθήκες δεν επιτρέπουν σοβαρές συζητήσεις και αναλύσεις. Ποιες είναι όμως οι σκέψεις ενος Αθηναίου που βρίσκεται εντός των τειχών στα μέσα Αυγούστου; Πολιτική: Αν αυτός ήταν ο δεύτερος χρόνος διακυβέρνησης μέχρι που έλεγες μπράβο στην Ν.Δ. για την κινητικότητα. Τα διάφορα λάθη ούτε που θα τα πρόσεχε κανείς. Δεν είναι όμως. Έτσι κι αλλιώς, η ιστορία με τους πέντε εθνοφρουρούς στην Κύπρο είναι μεγάλη κίνηση και το ΥΠ.ΕΞ. άξιο συγχαρητηρίων αν αυτό την έχει στήσει στους Τούρκους. Αν όχι, τότε μάλλον οι αδελφοί μας παραδίδουν μαθήματα σύγχρονης εξωτερικής πολιτικής. Αθλητισμός: Πότε κέρδισε ο Παναθηναϊκός ισπανική ομάδα για να το κάνει και τώρα; Πόσο χαρούμενοι είναι οι ολυμπιακοί τώρα που ανακαλύπτουν ότι η ομάδα τους θα παίζει ένα σύγχρονο τσούκου-τσούκου; Μήπως η F.Pellegrini ήταν η αθλήτρια του καλοκαιριού ή θα βρεθεί κάποια του στίβου να την επισκιάσει; Επιστήμη: Αφού μέσα στο χρόνο γίναμε όλοι νομικοί με τα σκάνδαλα, εξειδικευμένοι συνταγματολόγοι με το θέμα

Υπάρχουν στιγμές που η τύχη σου χαμογελάει. Μπαίνεις στο video club της γειτονιάς σου (όταν πήγαινες ακόμα) και στον τοίχο βλέπεις μία μικρή αφίσα με έναν περίεργο τύπο και τον τίτλο: "Mike Bassett: England Manager". Ειλικρινά, δεν έχω την παραμικρή ιδέα ποια άλλη ταινία είχα πάει για να πάρω. Δε θυμάμαι καν αν, τελικά, πήρα και άλλη ταινία. Κάτι με ώθησε, πάντως, να τιμήσω το Mike Bassett. Και καλά έκανε - όπως μπορούν να μαρτυρήσουν και δεκάδες άλλοι ποδοσφαιρόφιλοι φίλοι και γνωστοί που έμαθαν αυτό το διαμάντι του αθλητικού κινηματογράφου, εξαιτίας εκείνης της στιγμής στο video club της γειτονιάς μου. Οι Άγγλοι λατρεύουν το ποδοόσφαιρο. Ακόμα περισσότερο και από το γήπεδο, όμως, την καταβρίσκουν (όπως κάθε γνήσιος ποδοσφαιρόφιλος) με την κουβέντα γύρω από αυτό. Όλοι εξάλλου κρύβουμε έναν προπονητή μέσα μας, όπως αποδεικνύεται και από την επιτυχία των Football (πρώην Championship) Manager. Οι Άγγλοι έχουν και ένα μεγάλο καημό - και μιλάω, φυσικά, για την Εθνική Αγγλίας. Κάπ

Ένα κουδούνισμα ακούστηκε διακόπτοντας την περισυλλογή μου (...την ανάγνωση των πρωτοσέλιδων των αθλητικών εφημερίδων για την ακρίβεια) στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν ο Ιάκωβος (κατά κόσμον Jack). "Άγιε μου ηγούμενε," μου είπε, "όπως γνωρίζεις έχω ανέβει στο Άγιον Όρος και πέρασα από τον Εφραίμ." Έκανε μία παύση, προσδίδοντας ένα δραματικό τόνο στη φωνή του. "Μου πρότεινε μία ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα επιχειρηματική ευκαιρία", ο Ιάκωβος είχε πάρει πλέον το συνωμοτικό του ύφος και συνέχισε, "Να επενδύσουμε στην ΑΕΚ τα 9 εκατομμύρια ευρώ που μας περίσσεψαν από την ανταλλαγή της γούρνας με τα διόδια στον Άγιο Στέφανο." Τον ευχαρίστησα για την επικοινωνία και του υπενθύμισα ότι πρέπει να πάει στη Καβάλα γιατί κλείσαμε συμφωνία με τον Αγαπούλα να βοηθήσει στη δίαιτα του Diogo Rincon. Για την ακρίβεια ο Ιάκωβος θα πηγαίνει για φαγητό με το Rincon, οπότε επειδή δεν θα προλαβαίνει να φάει τίποτα ο Βραζιλιάνος θα αδυνατίσει. Φώναξα στο κελί μο

Αγαπητό μου ημερολόγιο, η χρονιά ως τώρα ήταν υπέροχη.Μετά από πολλά χρόνια οι δρόμοι γέμισαν με φωτογραφίες μου. Ξέρεις ποιες, αυτές που με δείχνουν ώριμο και λίγο συνοφρυωμένο. Η λεζάντα παρότρυνε τον κόσμο να με ψηφίσει και επί εβδομάδες όλοι συζητούσαν για την προσφορά μου στην εξέλιξη αυτού του τόπου. Μετά έγιναν οι ευρωεκλογές και η τηλεόραση γέμισε με διαφημίσεις στις οποίες πρωταγωνιστώ εγώ. Κάποιοι γκρίνιαξαν ότι τα σποτάκια ήταν άσχετα με το διακύβευμα αυτών των εκλογών, αλλά εμένα δε με πείραξε καθόλου. Ο κόσμος το έβλεπε και του άρεσε. Ακόμη κι από εδώ ψηλά ένιωθα την αναγνώριση και την αγάπη των απλών πολιτών. Το όνειρο όμως, δεν τελείωσε εκεί. Αυτό το καλό παιδί, ο εγγονός της Πηνελόπης, στα εγκαίνια του μαγαζιού του με θυμήθηκε, αναφέρθηκε στο όραμά μου και έκανε το λαό να δακρύσει. Αφού κι εγώ ο ίδιος είχα ξεχάσει ότι κάποτε αυτή η ιδέα στριφογύριζε στο μυαλό μου. Πραγματικά αξέχαστες στιγμές. Να θυμηθώ μεθαύριο που θα μιλήσω με τον Κώστα να του πω μια καλή κουβέντα. Ε