Για όλους εκείνους (μεταξύ τους και ο γράφων) που περίμεναν από τον πρωθυπουργό να προσέλθει στην χθεσινή τηλεμαχία με διάθεση να “κατασπαράξει” τον αντίπαλό του, η απογοήτευση σήμερα είναι εφάμιλλη αυτής που κυριεύει τον φίλαθλο παρατηρητή καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο. Μετά το “και τώρα ας τους δείξουμε πώς κερδίζονται οι αγώνες”, ο Καραμανλής επανέλαβε σε τρεις τηλεοπτικές συνεντεύξεις, την συνέντευξη στην Καθημερινή και όλες του τις ανοικτές συγκεντρώσεις όσα μας είχε ήδη πει από την Δ.Ε.Θ.. Ουδεμία πρωτοτυπία, ουδεμία έκπληξη, ουδείς αυτοσχεδιασμός. Με μονότονο για τα μέτρα του ύφος, ένα καλά προγραμματισμένο ρομπότ που θ’ απαγγείλει άπταιστα το ποίημά του no matter what, ο πρωθυπουργός αντιμετώπισε τα δύο debates ελαφρώς αφ’ υψηλού, λες και, μετά το λύσιμο τού κόμπου τής γραβάτας στο Αιγάλεω, ο Παπανδρέου θα έπρεπε φυσιολογικά να λουφάξει τρομαγμένος στο Καστρί και ν’ αποσύρει το Πα.Σο.Κ. από τις εκλογές. Είπαμε όμως: στην εποχή των επικοινωνιολόγων, η πιστή τήρηση τού σχεδίου...
Όταν τα αστέρια σημαίνουν ευρωπαϊκά πρωταθλήματα κι όχι εγχώριες δεκάδες ή συμμετοχές σε τελικούς και ημιτελικούς, τότε βαραίνουν πραγματικά τη φανέλλα. Τότε καταφέρνεις απίστευτα πράγματα ακόμη κι αν η χρονιά δεν είναι από τις καλύτερες σου. Τότε οι οπαδοί σου μεταμορφώνονται από τους εξαγριωμένους του ποδοσφαίρου σε πολιτισμένους φιλάθλους που αντέχουν να βλέπουν την ομάδα να χάνει στην έδρα της από τον αιώνιο και δε στήνουν λαϊκά δικαστήρια κι άλλες γραφικότητες. Τότε ξέρεις πολύ καλά ότι το πιο σπουδαίο επίτευγμα για ένα σύλλογο είναι να μένει στον όμιλο των κορυφαίων για χρόνια και να μην εξαφανίζεται σαν κομήτης. Το έκτο ή το έβδομο απλά θα προκύψουν.
Σχόλια