Η θεωρία της αποδοχής

Κάθεστε λοιπόν στο μπαρ και προσπαθείς με κάθε τρόπο να εντυπωσιάσεις. Εκείνη, μάλλον το έχει ξαναζήσει όλο αυτό και ελπίζει ότι μετά την πρώτη ώρα θα ηρεμήσεις και θα αρχίσεις να μιλάς κανονικά. Πιθανότατα αυτό θα γίνει και όλα θα πάνε καλά.
Λίγες εβδομάδες μετά, εσύ, ένας παρ’ολίγον παίκτης του ΝΒΑ και μαθηματικό μυαλό από τα λίγα που γέννησε αυτός ο τόπος κι άλλοι δύο, ένας πρώην πρόεδρος δεκαπενταμελούς κι ένας που υπηρέτησε στον Έβρο αγορεύετε γύρω από ένα τραπέζι, ενώ οι υπερήφανες συνοδοί παρακολουθούν όλο καμάρι. Αφού λοιπόν έχετε βρει τη λύση για την αντιμετώπιση του δημοσίου χρέους, έχετε σχολιάσει την εξωτερική πολιτική και έχετε καταλήξει στο ασφαλές συμπέρασμα ότι αυτό που λείπει από τη χώρα είναι το φιλότιμο, πιάνετε τα αθλητικά. Αυτό είναι το σινιάλο. Τώρα μπορούν να πάψουν να υποκρίνονται ενδιαφέρον και να συζητήσουν για την ακρίβεια και τη νέα μάσκαρα που κυκλοφόρησε, χωρίς τύψεις ότι δε στηρίζουν το άλλο τους μισό. Εξάλλου, αυτό που ήθελες σε όλη σου τη ζωή, το βρήκες. Κάποια να σε αγαπάει, να σε προσέχει και το κυριότερο να σε θαυμάζει.
Για το «ισχυρό» φύλο τα πράγματα είναι απλά. Ένα μεγάλο ποσοστό εξ’ημών, περίπου το 93%, αυτό που εννοεί όταν συμπληρώνει «...και έξυπνη» στην παράγραφο που περιγράφει τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της ιδανικής συντρόφου, είναι: «τόσο, ώστε να καταλαβαίνει πόσο σπουδαίος είμαι». Ας το παραδεχθούμε, αυτό που τελικά χρειαζόμαστε είναι η αποδοχή. Η αίσθηση ότι είμαστε μοναδικοί, ότι ένα κλικ λείπει για να κάνουμε τη διαφορά σε αυτόν τον πλανήτη. Το γεγονός ότι μάλλον δε θα είμαστε εμείς αυτοί, αλλά κάποιος άλλος οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες όπως η ατυχία ή τα διεθνή κυκλώματα που μας πολεμούν.
Για τις γυναίκες τα πράγματα είναι, όπως πάντα, πιο σύνθετα. Το 46% εξ’αυτών είτε λόγω ανατροφής, είτε λόγω γονιδίων αναζητούν αυτό ακριβώς. Κάποιον μπερδεμένο και πολυσύνθετο, τον οποίο θα μπορούν να θαυμάζουν και να αποθεώνουν όποτε απαιτείται. Τελικά τον βρίσκουν, μαγεύονται από τις συναρπαστικές αερολογίες που αυτός εκστομίζει και προσφέρουν ευτυχισμένα το απαιτούμενο στήριγμα για όσο καιρό μείνουν μαζί του. Το 47%, είναι λίγο πιο ψυλλιασμένο. Δεν βρίσκει και τόσο μεγάλο νόημα σε αυτά που ακούει, μερικές φορές αμφιβάλλει κιόλας, όμως δε θεωρεί ότι το Κυπριακό, το Μεσανατολικό ή η εξωτερική πολιτική της ΝΔ είναι θέματα με τα οποία αξίζει να ασχολείται. Ξέρει όμως ότι αυτός τον οποίο έχει επιλέξει, χρειάζεται τα παλαμάκια του όταν πει ή κάνει κάτι σπουδαίο. Τα δίνει λοιπόν γενναιόδωρα και κερδίζει έναν ευτυχισμένο σύντροφο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, παρατηρείται η αργοπορία στην εκδήλωση των σημάτων αποδοχής. Την ώρα που εσύ απαγγέλλεις τα αποσπάσματα από το best seller, πλέον, « Ο ακαταμάχητος ΕΓΩ» σε κοιτά με απάθεια. Ούτε μαλλιά χαϊδεύει, ούτε πόδια σταυρώνει προς το μέρος σου. Κάποια στιγμή, όμως, αποφασίζει ότι εσύ είσαι ο εκλεκτός και τότε ωσαννά!!! Έχεις βρει τη θαυμάστρια που πάντα ονειρευόσουν. Όχι μόνο βλέπεις τα σημάδια που γράφουν τα περιοδικά, αλλά φθάνεις στο σημείο να αναρωτιέσαι πως μπορούσες τόσα χρόνια να υποτιμάς τον εαυτό σου.
Τέλος, αφού επισημανθεί ότι 47%+46%=93% (για όσες συναρπάζονται από προσθέσεις), μένουν δύο επτάρια. Αυτά που κάνουν τη διαφορά και δίνουν την ποικιλία. Το θηλυκό 7% είναι το πιο ζόρικο. Ξέρει πολύ καλά με ποιον έχει να κάνει, σε ζυγίζει με τη μία και δε σου δίνει το μπράβο παρά μόνον αφού έχεις ανακαλύψει την πενικιλλίνη. Εκεί, τα σημάδια της αποδοχής δε θα τα δεις ποτέ. Όση ώρα κι αν περάσεις στην μπάρα προσπαθώντας, τα μαλλιά δε θα τα χαϊδέψει· κι αν το κάνει θα σπεύσει να το μετριάσει με κάτι καυστικό για σένα και την αυτοπεποίθησή σου. Φήμες λένε ότι κάποιες το κάνουν συνειδητά για να σε κάνουν να προσπαθείς όλο και περισσότερο. Ίσως και να είναι έτσι. Τουλάχιστον αυτό υποκρύπτει μια υποτυπώδη αποδοχή. Δείχνει ότι επιλέγουν εσένα ως επόμενο Αλ.Φλέμιγκ και σε ωθούν όσο μπορούν περισσότερο. Κάποιες άλλες το κάνουν γιατί αυτό νιώθουν. Εκεί το «μπράβο» είναι μοναδικό και κανείς δεν ξέρει τα κριτήρια με τα οποία αποδίδεται. Μάλλον δεν αποδίδεται, γιατί δεν είναι αυτό που έχει σημασία. Τί έχει σημασία, θα έχεις άπλετο καιρό να το κουβεντιάσεις με τον μπάρμαν, αφού μετά την πρώτη ώρα θα έχετε μείνει εσύ, αυτός και το ουίσκι. Έτσι, ίσως οδηγηθείς στο ανδρικό 7% που απελπισμένο πια δεν προσδοκά αποδοχή από τη σύντροφό του. Απλώς μεγαλουργεί ( ή εκτονώνεται σε κάποιο blog, για να προλάβω τους κακεντρεχείς).