The Daltons' Politics

Με αφορμή την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ, για μια ακόμη Κυριακή ο πολιτικός και κοινοβουλευτικός μας καμβάς γέμισε λεκέδες. Ξεχωρίζει, κατ' αρχάς, ο λεκές που άφησε στην "αρραγή" κοινοβουλευτική πλειοψηφία η ψήφος δυσπιστίας της κυρίας Τζάκρη. Πάνω που φαινόταν ο πρωθυπουργός να έχει κερδίσει τις (όποιες) εντυπώσεις στο κυρίως γεύμα, το επιδόρπιο του τα χάλασε όλα. Με τους Σκανδαλίδη - Μωραΐτη να δηλώνουν "ανοχή", με κρίσιμες ψηφοφορίες μπροστά και, κυρίως, με το επερχόμενο εξάμηνο της ελληνικής προεδρίας να καθιστά απαγορευτικό το παραμικρό ατύχημα σε πολιτικό επίπεδο, η ελάττωση της πλειοψηφίας στους 154 συνιστά μιαν αναμφίβολη ήττα για την κυβέρνηση.

Μικρές παρατηρήσεις για την πιο άχρωμη συνέντευξη Έλληνα πρωθυπουργού στην ιστορία της τηλεόρασης: Μόνον ο Ι.Κ. Πρετεντέρης θα μπορούσε να θίξει το ζήτημα του αντιρατσιστικού νόμου χωρίς να αναγκασθεί ο πρωθυπουργός να εξηγήσει γιατί θεωρείται αναγκαίο σήμερα αυτό, που απερρίφθη ως περιττό την άνοιξη. Κι αυτό τη στιγμή που, και χθες ακόμη, ο κ. Σαμαράς κοκορευόταν πως ό,τι πέτυχε με τη Χρυσή Αυγή, το πέτυχε με το ισχύον νομικό πλαίσιο. Πιο συστημικός κυβερνάς, Γιάννη μου.

- Στην Κίνα λέμε πως δεν έχει νόημα να ζητιανεύεις κρατώντας χρυσό δίσκο. - Δεν είμαι ζητιάνος. Πάρε μια προβλήτα, μόνο δύο ευρώ. - Στην Κίνα λέμε εσύ δώσει εμένα χρυσό δίσκο και μετά ζητιανεύεις όσο θέλεις. - Εντάξει πάρε και τραίνα-μόνο 1 ευρώ. - Αντώνη εσύ πολύ φιλελεύθερος. Πάρεις δώρο δήλωση στην Καθημερινή και φωτογραφίες με κάπτεν Γουέι. Αν θέλει, δώσω και μπισκότα με ρητά.

"...Σουρουπώνει και στον κρατήρα του Νγκόρο νγκόρο επικρατεί εκνευρισμός. Ο αρχηγός της αγέλης μοιάζει πιο αδύναμος από ποτέ. Ο γέρικος λέων παρακολουθεί από απόσταση. Παροπλισμένος πια, ούτε θέλει ούτε μπορεί να διεκδικήσει τίποτα... Ξαφνικά, μια λέαινα ξεμακραίνει και τον πλησιάζει. Οι κινήσεις της δεν αφήνουν αμφιβολίες... Το θολό βλέμμα του παραιτημένου βασιλιά έχει δώσει τη θέση του σε μια τρελλή λάμψη περασμένων εποχών. Σηκώνεται αργά και γλείφεται. Με την τελευταία ικμάδα των δυνάμεων του βρυχάται ξανά. Αυτός είναι ο πραγματικός βασιλιάς του Νγκόρο νγκόρο..." Αχ! Αγαπημένο μου ημερολόγιο, ανυπομονώ να ανοίξει η ΝΕΡΙΤ μπας και δούμε πάλι κανένα καλό ντοκιμαντέρ. Ευτυχώς είχα φυλάξει μερικά στο αρχείο μου κι έτσι περνάει κάπως    η ώρα. Δεν αντέχω άλλο τα δελτία ειδήσεων, κοντεύω να τρελλαθώ. Ξέρω ότι δεν πρέπει, ότι δεν είναι σωστό. Ακούω τη φωνή της συνείδησής μου να ουρλιάζει ότι πρέπει να σταματήσω να το σκέπτομαι. Όμως τί φταίω κι εγώ; Τί να κάμει ο γέρο-βασ...

                     - Και πολύ έκατσα... Τελικά ο κυρ Φώτης δούλεψε για όλους. Η απόφασή του να αποχωρήσει από τον κυβερνητικό συνασπισμό ήταν το σημαντικότερο βήμα, προκειμένου να αποκτήσει ο τελευταίος την απαραίτητη συνοχή για τη συνέχιση του "μεταρρυθμιστικού έργου" του. Σαμαράς και Βενιζέλος θα τα βρίσκουν μεταξύ τους ευκολότερα, ως "υπεύθυνοι ηγέτες", χωρίς να δεσμεύονται από παλινωδίες και "αντιδραστικά" αντανακλαστικά.

Πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές, και εσιώπησα - εγώ δεν ήμουν κομμουνιστής. Ύστερα ήρθαν για τους σοσιαλιστές - ξανά δεν μίλησα. Ούτε σοσιαλιστής ήμουν. Μετά ήρθαν για τα συνδικάτα, κι εγώ, που δεν ανήκα σε συνδικάτο, δεν είπα κουβέντα. Έπειτα ήρθαν για τους Εβραίους - άχνα δεν έβγαλα. Τι σχέση είχα εγώ με τους Εβραίους; Κι ύστερα ήρθαν για τους Καθολικούς - το στόμα κράτησα κλειστό, μια και Καθολικός δεν ήμουν. Στο τέλος ήρθανε για μένα. Και τότε, δεν είχε μείνει πια κανείς για να μιλήσει. Το παραπάνω "ποίημα" αποδίδεται στον Γερμανό πάστορα Martin Niemoller (1892-1984). Λέγεται πως εγράφη για να στηλιτεύσει την έλλειψη αντίδρασης από τη διανόηση της πατρίδας του, καθώς η Γερμανία εισερχόταν, τη δεκαετία του 1930, στον κυκλώνα του ναζισμού. Μου το θύμισε η καλή μου η Jane, ενώ παρακολουθούσαμε τα γνωστά "γρανάζια" του συστήματος να πνίγουν την κουβέντα για την ΕΡΤ σ' έναν οχετό καταγγελιών και λασπολογίας, που τσουβαλιάζει ως συνήθως δι...

Ας πούμε ότι μένεις σε κάποιο στενό δίπλα στην πλατεία Καραϊσκάκη και θέλεις να πας στην ΑΧΕΠΕΥ σου, που εδρεύει στην οδό Σοφοκλέους, για να δώσεις 10.000€ και να πάρεις τις μετοχές που θα σε κάνουν πλούσιο. Σαν την ανάκαμψη, ξεκινάς κι εσύ να ανηφορίζεις. Ανεβαίνεις την οδό Αγ. Κωνσταντίνου κι επειδή κάτι δε σου πάει καλά βγάζεις τη δεσμίδα με τα χαρτονομίσματα των 100€ και αρχίζεις να μετράς.

Και "εν ονόματι του συμφέροντος των πολιτών και της πατρίδος..." Κι αφού και "ο τέως πρόεδρος Χριστόφιας είχε πει ότι θα ήταν ανεύθυνο και εγκληματικό να αφεθούν οι τράπεζες να καταρρεύσουν..." Κι αφού πουθενά δεν έχει πια σημασία τι λες προεκλογικά για να γίνεις πρόεδρος... Και καθώς ήταν πολλά τα χρόνια από το προηγούμενο "ναι"... Ο Averell Dalton καλωσορίζει τον σύντροφο Νίκο Αναστασιάδη στη μεγάλη κομμουνιστική οικογένεια.

"Σε δέκα χρόνια θα το έχουν όλοι ξεχάσει" Κ.Μητσοτάκης ( με άλλη αφορμή) στην πιο σοφή στιγμή του.

Απορία: Κτίριο του οποίου τα ενοίκια μένουν απλήρωτα επί μακρόν, δύναται να θεωρηθεί ότι τελεί υπό κατάληψη; Προσοχή γιατί κυκλοφορεί ευαίσθητος, με το θέμα, υπουργός.

"Πώς συγκροτείται το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής;", ερωτά εγκυκλίως μέλη και φίλους του Κινήματος ο σύντροφος Κουκουλόπουλος, εν όψει του πολυαναμενόμενου Συντακτικού Συνεδρίου της παράταξης. "Πρέπει να διατηρήσει την επωνυμία και τα σύμβολά του, ή πρέπει να τα αλλάξει;" Για τον Averell Dalton, οι απαντήσεις είναι προφανείς.

"Ο Ελληνικός λαός έχει κάνει θυσίες-τεράστιες θυσίες- και εξαιρέσεις δεν μπορώ να επιτρέψω." Αντ. Σαμαράς