Πού πάμε;

Την εβδομάδα που μας πέρασε, βρέθηκα στις Βρυξέλλες. Ο Θεόδωρος Σκυλακάκης είχε την ευγενική καλοσύνη να με καλέσει για ένα 24ωρο στις Βρυξέλλες παρέα με μία ομάδα δημοσιογράφων και κάποιους blogger ώστε να δούμε από κοντά το Ευρωκοινοβούλιο και να συζητήσουμε τόσο με τον κ. Σκυλακάκη όσο και με τους κ.κ. Τσουκαλά και Κασουλίδη. Με τον τελευταίο δεν συναντήθηκα μιας και εκείνη την ώρα προτίμησα να πιω μία μπύρα με τον καλό μου φίλο και επίσης ευρωβουλευτή Γεώργιο Παπανικολάου.

Από το ταξίδι αυτό μου έμειναν κατά βάση η εντελώς διαφορετική αντίληψη για την κατάσταση στη χώρα μας που έχουν οι Ευρωβουλευτές μας εκεί, οι αναφορές τους στο πώς μας αντιμετωπίζουν οι ξένοι και πόσο μας έχουν στοιχίσει οι ανοησίες μας των τελευταίων χρόνων, το ποιες είναι οι πραγματικές μας επιλογές σε σχέση με το τεράστιο πρόβλημα το οποίο έχουμε και η πεποίθηση πως πολλά μπορεί να ήταν διαφορετικά αν η κυβέρνηση κατά πρώτο λόγο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης είχαν το θάρρος να πούνε στον κόσμο την αλήθεια για το πού είμαστε, το πού πρέπει να πάμε, το πώς θα πάμε μέχρι εκεί και κυρίως τα ενδιάμεσα στάδια και τα ζητούμενα.

Γιατί, κακά τα ψέμματα, πέρα από το μικροπολιτικό όφελος του καθενός και τον κοντόφθαλμο αλλά τεράστιας σημασίας στόχο, έτσι που τα κατάφερε η κυβέρνηση, της πέμπτης δόσης, υπάρχει το συνολικό πρόβλημα που απαιτεί μεγάλες ανακατατάξεις και διαφορετικού τύπου αποφάσεις. Αποφάσεις για γενναία μείωση των δημοσίων δαπανών και αποφάσεις που θα δώσουν κίνητρα και θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις για την επόμενη μέρα. Αποφάσεις που θα δείξουν προς τα έξω μία στοιχειώδη σταθερότητα ώστε να αρχίσουν να σκέφτονται οι ξένοι την αμυδρή πιθανότητα επενδύσεων. Γιατί, όπως σωστά μας εξηγούσε ο κ. Σκυλακάκης, κανείς δεν πρόκειται να επενδύσει τα λεφτά του σε μία χώρα ασταθή που το μέλλον της είναι αβέβαιο.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Ακούσαμε και άλλα πράγματα που μας προβλημάτισαν γα άλλους λόγους. Ακούσαμε τον κ. Τσουκαλά να μας μιλά για το πρόγραμμα Europe 2020 και τα ζητούμενα και τα θέλω του προγράμματος. Μας μίλησε για το πώς γύρω μας ο κόσμος αλλάζει και απαιτούνται πλέον δεξιότητες στη χρήση της τεχνολογίας καθώς και πολιτιστικές γνώσεις ώστε να καταφέρει κάποιος να είναι ανταγωνιστικός. Αξίζει τον κόπο όλοι να ρίξουν μια ματιά στο http://ec.europa.eu/europe2020/index_en.htm να δούνε περί τίνος πρόκειται. Γιατί σίγουρα θα πρέπει να ξέρουμε πού βαδίζουμε.