The Daltons' Politics

Η ελεύθερη μετάφραση του τίτλου θα μπορούσε να είναι "Η ευθύνη της διοίκησης". Συνήθως αναφέρεται στην δυσκολία του να διοικείς και να ηγηθείς στρατιωτών στη μάχη λαμβάνοντας αποφάσεις που συνήθως μόνο εύκολες δεν είναι. Η παραπάνω φράση εκτιμώ ότι αν μεταφραστεί ελεύθερα σε "Η φθορά από τη διοίκηση" ταιριάζει απόλυτα στον εκάστοτε που κατέχει τον Ελληνικό πρωθυπουργικό θώκο. Τα ΜΜΕ πριν προλάβουν να ασχοληθούν με το θέμα της συνταξιοδότησης των γυναικών που εργάζονται στο δημόσιο τομέα (ναι το θέμα αφορά αποκλειστικά αυτές και όχι τις ασφαλισμένες στον ιδιωτικό που δεν απολαμβάνουν τα προνόμια των συναδέλφων τους του δημοσίου...) αναλώθηκαν στο σχολιασμό και στις εκτιμήσεις γύρω από ένα δημοσίευμα που μιλούσε για κουρασμένο πρωθυπουργό. Προσωπικά και ζώντας τη Νέα Δημοκρατία εκ των έσω θεωρώ ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό ο πρωθυπουργός να αισθάνεται κουρασμένος μετά από 12 χρόνια στη προεδρία του κόμματος. Τα πάντα κινούνται γύρω του και απαιτούν την παρέμβαση του.

Έτσι είναι αυτά τα πράγματα, αγαπητοί επικοινωνιολόγοι της Ν.Δ. Η ζωή κάνει κύκλους και καλό είναι να θυμάσαι όλα τα σημεία της. Όπως τότε που ο πρωθυπουργός έπεφτε, παίζοντας μπάλλα και τα μέσα κατόρθωναν να δίνουν πολιτικές προεκτάσεις σε κάτι που έχει συμβεί σε όλους μας. Τότε η Ν.Δ. προηγείτο σε όλους τους δείκτες των δημοσκοπήσεων εκτός από έναν, την "καταλληλότητα για πρωθυπουργό". Σας έρχεται στο νου καμμία ιστορία με ποδήλατο; Από τότε, έχουν περάσει πολλά χρόνια, "οι νταβατζήδες" δε φαίνονται ιδιαίτερα αποδυναμωμένοι και η "καταλληλότητα" είναι ο μόνος δείκτης που δεν αλλάζει. Πέντε χρόνια στο απυρόβλητο δεν είναι και λίγα. Τώρα, αν αξιοποιήθηκαν όσο έπρεπε ή όχι είναι θέμα για μεγαλύτερο κείμενο. Πάντως, μία λάθος κίνηση στην τελευταία ΔΕΘ ήταν η αρχή. Το τέλος φαίνεται να έρχεται όταν μία δήλωση ρουτίνας, γίνεται ανέκδοτο. Γιατί, τί πιο λογικό από έναν κουρασμένο πρωθυπουργό; Θεωρεί κανείς ότι είναι εύκολη και ξεκούραστη δουλειά; Για όσους πάντω

- Ελευθερία ή θάνατος! - Δεν τ' αφήνουμε καλύτερα, πάτερ; Τόσα χρόνια είμαστε στα βουνά. Έχουμε κουραστεί... .

Άδειο το βλέμμα. Το βήμα αβέβαιο. Ο άνθρωπος απέναντι, βουνό απροσπέλαστο. Στρέφεσαι δίπλα, να πάρεις κουράγιο, σε βήμα ασταθές, σε πουκάμισο άδειο. Στο μπαρ σπαρταρά ξανθομάλλης ροφός κι εσύ τον χορεύεις, ντυμένος σοφός. Παλιά ιστορία τού εγώ σου η νόσος; Απόψε θριαμβεύεις, λογάς και καμπόσος. Ξεσηκώνεις ατάκες, δοκιμάζεις στολές - στον καθρέφτη σου πρόβες έχεις κάνει πολλές. Με στόμφο απαγγέλλεις των άλλων τους στίχους μ' ακόμα να βγάλει το κουφάρι σου ήχους... Άγγελος Μαύρος, "Στον Καιάδα"

Πάγια άποψή μου για το συγκεκριμένο μπλογκ ήταν ότι με δεδομένη την ποικιλία απόψεων και εκπροσώπων, θα ήταν υπερβολή αν κάποιος βομβάρδιζε με κείμενα το ένα μετά το άλλο, χωρίς να αφήνει τουλάχιστον τη δυνατότητα εναλλαγής στην πρώτη σελίδα. Γι'αυτό λοιπόν παρακαλώ τόσο τους λοιπούς Daltons, όσο και τους επισκέπτες μας να δείξουν κατανόηση για τη σημερινή καταπάτηση αυτού του κανόνα. Και να θέλεις να ηρεμήσεις, αυτή η κυβέρνηση δε σε αφήνει με τίποτα. Μάλλον το κάνει επίτηδες. Θεωρεί ότι αν μας πιάσει όλους νευρικό γέλιο από τη συνεχόμενη επίδειξη αφέλειας, θα γλυτώσει από το ξεφωνητό που της αξίζει. Κουκούλες : Ας ξεκινήσουμε από τα απλά. Αφού δεν τους συλλαμβάνει κανείς, τί νόημα έχει να ονομάσουμε κακούργημα την πράξη αν γίνεται υπό την κάλυψη κουκούλας; Μας κοροϊδεύουν; Αντιμετώπιση του προβλήματος είναι να επικρατήσει η φίλαθλος αντίληψη ότι δεν πρέπει να κερδίζεις με άνομο τρόπο; Απευθύνονται σε αναρχικούς. Ο τρόπος που επέλεξαν είναι να τους ξεκαρδίσουν στα γέλια και να του

Κάθεστε λοιπόν στο μπαρ και προσπαθείς με κάθε τρόπο να εντυπωσιάσεις. Εκείνη, μάλλον το έχει ξαναζήσει όλο αυτό και ελπίζει ότι μετά την πρώτη ώρα θα ηρεμήσεις και θα αρχίσεις να μιλάς κανονικά. Πιθανότατα αυτό θα γίνει και όλα θα πάνε καλά. Λίγες εβδομάδες μετά, εσύ, ένας παρ’ολίγον παίκτης του ΝΒΑ και μαθηματικό μυαλό από τα λίγα που γέννησε αυτός ο τόπος κι άλλοι δύο, ένας πρώην πρόεδρος δεκαπενταμελούς κι ένας που υπηρέτησε στον Έβρο αγορεύετε γύρω από ένα τραπέζι, ενώ οι υπερήφανες συνοδοί παρακολουθούν όλο καμάρι. Αφού λοιπόν έχετε βρει τη λύση για την αντιμετώπιση του δημοσίου χρέους, έχετε σχολιάσει την εξωτερική πολιτική και έχετε καταλήξει στο ασφαλές συμπέρασμα ότι αυτό που λείπει από τη χώρα είναι το φιλότιμο, πιάνετε τα αθλητικά. Αυτό είναι το σινιάλο. Τώρα μπορούν να πάψουν να υποκρίνονται ενδιαφέρον και να συζητήσουν για την ακρίβεια και τη νέα μάσκαρα που κυκλοφόρησε, χωρίς τύψεις ότι δε στηρίζουν το άλλο τους μισό. Εξάλλου, αυτό που ήθελες σε όλη σου τη ζωή, το βρήκες

Είναι Σάββατο βράδυ και μετά το σινεμά χρειάζεσαι ένα ποτάκι ή δύο. Ίσως και τρία. Μπορεί και τέσσερα, αλλά αυτό είναι θέμα προσεχούς κειμένου. Μετά λοιπόν μία σύντομη διαπραγμάτευση, μπαίνετε στο μπαρ και για καλή σας τύχη βρίσκετε ένα σκαμπό για εκείνη και χώρο ενός αγκώνα στη μπάρα για εσένα. Όλα μοιάζουν ιδανικά κι εσύ είσαι έτοιμος για ακόμη μία επίδειξη ευφυΐας, γνώσεων και ωριμότητας. Όμως ο μπάρμαν αργεί να έρθει για την παραγγελία σας. Εσύ έχεις ξεκινήσει με τον πρόλογο από το δοκίμιο «Ο ακαταμάχητος ΕΓΩ» που έχεις συγγράψει μετά από χρόνια παρατήρησης βλεμμάτων γεμάτων πλήξη και προσποιητό ενδιαφέρον. Διστάζεις να προχωρήσεις στα καλά σημεία του δοκιμίου, όπως τότε που ύψωσες το ανάστημά σου και κοίταξες με εμφανή περιφρόνηση το αφεντικό σου όταν σου ζήτησε να δουλέψεις και Σάββατο. Εξάλλου, για το κεφάλαιο «Δε σηκώνω μύγα στο σπαθί μου» χρειάζεσαι το ποτό σου. Ανάβεις τσιγάρο τουλάχιστον και ψάχνεις την οπτική επαφή για να παραγγείλεις. Έχουν ήδη περάσει δέκα λεπτά και έχει

- Ρε παιδιά, αυτός μέσα ψάχνει για μ...κες... Δεδομένου ότι η θέση τής κυβέρνησης για τα όσα διημείφθησαν μεταξύ των πολιτικών αρχηγών την Πέμπτη καθρεπτίζεται στο περιεχόμενο του πρωθυπουργικού διαγγέλματος που ακολούθησε, ιδού η “ψευδοαριστερή” ματιά στους έξι (κατ’ ουσίαν, τέσσερις) καραμανλικούς “πυλώνες”, όπως τους ονομάζει ο Joe. 1.“Τήρηση των κανόνων τής Ε.Ε.” για την Ελλάδα σημαίνει βέβαιη επιτήρηση, πάγωμα παροχών στους μη έχοντες, αναπόφευκτη επιβολή νέων φόρων σε βάθος χρόνου για την αντιμετώπιση των δημοσιονομικών αναγκών. Την ώρα που άλλοι “υπάκουοι” εταίροι μας, όπως η Γαλλία και η Ισπανία, γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις οδηγίες τής Κομισιόν, ο Έλληνας πρωθυπουργός γίνεται ξανά το βολικό υποχείριο, και θα υποχρεωθεί τελικώς να πράξει όλα όσα, ως πανταχόθεν πληροφορούμεθα, “δεν είναι στις προθέσεις του”, για να φαίνεται ότι η Ευρώπη έχει κεντρική γραμμή. Κι όταν όλοι οι άλλοι θα αποκλίνουν σκοπίμως από το Σύμφωνο Σταθερότητας, εμείς θα είμαστε σταθεροί. 2-3

Εταίροι ειδικού βάρους .

Οι δημοσκοπήσεις ως γνωστών είναι στα φόρτε τους. Το τελευταίο ερώτημα φετίχ των δημοσκοπήσεων αφορά την συναίνεση των πολιτικών κομμάτων στην αντιμετώπιση της κρίσης. Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις η ερώτηση έγινε ακόμα πιο συγκεκριμένη: "Τι γνώμη έχετε για τη συναίνεση που ζητάει ο πρωθυπουργός;" Η απάντηση στο ερώτημα ήταν συντριπτικά υπέρ του πρωθυπουργού. Οπότε οι δημοσκόποι έδωσαν τη πάσα και ο πρωθυπουργός άρπαξε την ευκαιρία. Κάλεσε τα κόμματα της αντιπολίτευσης σε σειρά επαφών για να συναινέσουν στην προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης. Πλέον αν συμφωνήσουν έχει το ελεύθερο να προχωρήσει στα σχέδια του αν όχι έχει βρει πολιτικά επιχειρήματα κατά της αντιπολίτευσης. Το ΠΑΣΟΚ με βάση τα όσα δήλωσε ο αρχηγός του κατά την έξοδο του από το Μαξίμου πιάστηκε αδιάβαστο. Όταν ο κόσμος ζητά ηρεμία και συναίνεση, το να μιλάς για πράσινη ανάπτυξη, εκλογές και να απαιτείς να συμφωνήσουν όλοι μαζί σου είναι μάλλον λάθος. Είναι προφανές ότι ο πολίτης θέλει να νιώσει ασφάλεια. Το αίσ

Άσχετα με την ερμηνεία που δίνει κανείς, δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει με την παρατήρηση της Ντόρας Νταϊλιάνα στη χθεσινή "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" ( http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=&a=%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F&id=98895972 ). Ο πρωθυπουργός, έδειχνε ότι δεν αισθανόταν και τόσο άνετα στη συνάντηση κορυφής των 27 και αυτό είναι λογικό αν σκεφθεί κανείς ότι ουσιαστικά ο μόνος ρόλος που είχε ήταν να ακούσει παραινέσεις και να ελπίζει στην ελεημοσύνη της Γερμανίας. Γιατί μπορεί κάποιοι από τον ΛΑ.Ο.Σ να μιλούσαν για δυναμική απαίτηση, υπογραμμίζοντας το ότι η Ελλάς απλώς καταναλώνει, όμως υπο αυτές τις συνθήκες είναι μάλλον ουτοπικό να πιστεύει κανείς ότι οι μεγάλοι της Ευρώπης θα φοβηθούν το πάγωμα μιας αγοράς μικρής και κορεσμένης. Τώρα, μπορεί να επιστρέψει και να ζητήσει συναίνεση και βέβαια να μας εξηγήσει τί σημαίνει αυτό. Γιατί, αν πρόκειται να πάρεις κάποιο μέτρο ανακούφισης των πληγέντων από την κρίση, δεν το κουβεντιάζεις με κανέναν. Το εφαρμόζεις,αιφνιδιάζεις τ

- Κρέας ή ψάρι, Υπουργέ; - Τίποτα από τα δύο. Όπως γνωρίζετε, είμαι χορτοφαγικός...