Τρίτη απόγευμα

"Έχετε ενημερωθεί για το στόχο σας;" Η ταμίας στο σούπερ μάρκετ με γνήσιο επαγγελματισμό γύρισε το William μερικά χρόνια πίσω. Το όχι που ψέλλισε ήταν σταθερό αλλά και γνήσια απολογητικό. "Πάλι τους έγραφες όταν τα έλεγαν και τώρα θα το πληρώσεις", ο ambitious άλλος μου εαυτός με μάλωνε μέσα στο μυαλό μου. Μπόρεσα να σηκώσω το βλέμμα και να ρωτήσω: "Ποιός είναι ο στόχος;" Η απάντηση με επανέφερε στην πραγματικότητα. Έπρεπε μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου να μαζέψω 300 πόντους. Γεμάτος χιούμορ και σιγουριά (πλέον) αστειεύθηκα για τους 291 πόντους που μου έλειπαν και υποσχέθηκα να κάνω ό,τι μπορώ.

  

• Την ίδια στιγμή ο Ευάγγελος Βενιζέλος επέστρεφε σιγά σιγά από τα μαθητικά του χρόνια. Είχε τελειώσει το homework στο πρόχειρο και τώρα έπρεπε να το γράψει στο καλό έτσι ώστε όταν έρθουν οι φροντιστές να το βρουν έτοιμο. Ήταν βιαστικός γιατί το παιγνίδι στρατηγικής που έπαιζε στο pc ήταν σε μια κρίσιμη καμπή. Το φέουδο που είχε διαλέξει, είχε αρχίσει να μαζεύει χρυσάφι αλλά ο λαός του μειωνόταν συνεχώς. Πείραξε δυο τρία πραγματάκια κι έφυγε για την πλατεία Συντάγματος.

• Η ψηφοφορία για το "νόμο Ιμπραήμ" εξελίχθηκε ομαλά. Ο σπουδαίος Αιγύπτιος στρατηγός θα δάκρυζε αν έβλεπε την ιδέα για τον αποκλεισμό του Μεσολογγίου να μεταφέρεται στην πολιτική. Ο επόμενος φόρος θα έρθει μαζί με το λογαριασμό του νερού και τότε να δούμε τί θα κάνετε όλοι εσείς οι έξυπνοι που αγοράσατε λάμπες πετρελαίου.

• "Στόχος μου δεν είναι να ξαναεκλεγώ, αλλά να σώσω τη χώρα μου". Ενώπιον Γερμανών βιομηχάνων ακούγεται ηρωικό. Σε κάθε περίπτωση μην ανησυχείτε για το πρώτο. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο, οι πόντοι του σούπερ μάρκετ είναι σαφώς πιο ρεαλιστική στοχοθεσία.