The Daltons' Politics

Αντιγράφω την τελευταία παράγραφο από την είδηση που βρήκα στο www.enet.gr -Τέλος η Δημοκρατική Συμμαχία απευθύνεται στα κόμματα της Αριστεράς λέγοντας: "Επίσης, οι δυνάμεις της αριστεράς που καλλιεργούν και καλύπτουν αυτά τα φαινόμενα, να καταδικάσουν ευθέως τα επεισόδια. Σε διαφορετική περίπτωση θα είναι υπόλογοι στον ελληνικό λαό για την καταστροφή που συντελείται". - Αν τα κόμματα της αριστεράς δηλώσουν "παρόντα", στη ΔΗΣΥΜ θα έχουν λάβει μια σαφή και ξεκάθαρη απάντηση σαν αυτήν που έδωσαν στην κορυφαία ψηφοφορία για το μέλλον της χώρας. Φυσικά υπάρχει και το "απών" κι ο William υπόσχεται ότι αν βρει δεκασέλιδη ανακοίνωση του Γ. Λιάνη, θα τη δημοσιεύσει. Σε όσους είχαν παίξει τον Αλ. Αθανασιάδη "ΗΜ 2-ΤΕΛ 1" θερμά συγχαρητήρια και υπομονή. Στη Μαλαισία ακόμη προσπαθούν να μαζέψουν τα κέρδη σας.

Τον τελευταίο καιρό, η χώρα μοιάζει να έχει χωριστεί κατά τρόπο αντίστοιχο με αυτόν της περιόδου Σημίτη. Οι σοσιαλιστές είναι αυτοί που επιθυμούν τον εκσυγχρονισμό και τη σωτηρία, ενώ όλοι οι υπόλοιποι είμαστε οι δυνάμεις του σκότους και της οπισθοδρόμησης. Το κακό με τη σωτηρία είναι ότι καθίσταται υποχρεωτική και μονόδρομος. Ο πρόεδρος της "Σοσιαλιστικής Διεθνούς" και το κόμμα του είναι οι μόνοι που ξέρουν το σωστό και τον τρόπο να το επιτύχουν. Μόνο που, πριν τις εκλογές, αμέλησαν να μας ενημερώσουν για τις προθέσεις τους. Αντίθετα, υποσχέθηκαν αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, πάταξη της φοροδιαφυγής, πράσινη ανάπτυξη κι άλλα τέτοια ωραία.  

"Μη φεύγετε, σας παρακαλώ, τί θα πουν οι ξένοι;" Αν σας θυμίζει ελληνική ταινία με το Χ. Εξαρχάκο και το Φ. Γεωργίτση, δε φταίτε εσείς. Ο πρωθυπουργός της κυρίαρχης κι ανεξάρτητης Ελλάδος ζει κι αυτός το δικό του άγχος. Προσπαθεί με πρότυπο την Τουρκία και την Ουρουγουάη (πρότυπα εκτέλεσης του "μνημονίου") να οδηγήσει την Ελλάδα σε καλύτερα μονοπάτια και δεν μπορεί γιατί κανείς, κατά τον ίδιο, δεν καταλαβαίνει ότι οι αγανακτισμένοι στις πλατείες κι οι υπόλοιποι στις παραλίες αυτό που πρωτίστως επιθυμούν είναι συνταγματική αναθεώρηση. Όσο για τον Κ. Τασούλα, τί να πει κανείς; Σίγουρα αύξησε την κατανάλωση μπύρας στα καφενεία που η κουβέντα άναψε κι αυτό είναι θετικό για την ελληνική οικονομία και φυσικά την επανεκλογή του. Κατά τα άλλα, να αποχωρείς εν μέσω της συζήτησης για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση επειδή παρεξηγήθηκες με τον αντιπρόεδρό της για μια αναφορά στην πολιτική κατάσταση προ 30ετίας είναι μάλλον αστείο. Τσιγάρο (κατά τον Averell) ή α...

Για όσους ενδιαφέρονται για μια ενδιαφέρουσα περίληψη των όσων είπε ο πρωθυπουργός στη Βουλή, ο William προτείνει το http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=285768 . Γιατί εκτός από τον Averell, οι μόνοι που ασχολούνται σοβαρά, τέλη Ιουνίου, με το θέμα είναι οι αρχισυντάκτες των εφημερίδων και οι μετανάστες που νοσταλγούν την πατρίδα. Συνοπτικά:

Μπήκε μέσα ευδιάθετος κι αισιόδοξος. Ένα δροσερό αεράκι είχε δώσει τη θέση του στο χημικό σύννεφο της προηγουμένης. Ανέβηκε χαμογελαστός στο βήμα και τους μίλησε. "ο κοσμάκης με ψωμί μόνο δε ζει...τ' όνειρό μας οδηγώ γιατί είμαι εγώ .." Τους μίλησε για τις μεγάλες αλλαγές και τον αγώνα του ΠΑΣΟΚ να τις επιτύχει. Για τα στοιχήματα της χώρας. Τις μεταρρυθμίσεις, το χρέος και τη διεθνή θέση σε ένα κόσμο γεμάτο κακούς. Μόνο ένας σοσιαλιστής ηγέτης μεγάλου διαμετρήματος μπορεί να πει τα πράγματα με το όνομά τους.

Πάθη, ίντριγκες, δολοπλοκίες, διαρροές και εκμυστηρεύσεις, παζάρια σε μυστικοσυμβούλια, ανατροπές της τελευταίας στιγμής. Όχι, δεν είναι επεισόδιο από τον "Άγνωστο Πόλεμο". Έχει τίτλο "Η χαμένη συναίνεση", κράτησε καθηλωμένους επί ώρες ολόκληρες τους Έλληνες μπροστά στις τηλεοράσεις τους, και πρόκειται για το μεγαλύτερο φιάσκο στην πολιτική ιστορία τού τόπου. Τα "γιατί", αυτονόητα.

Διαβάζοντας άρθρο του Α.Ανδριανόπουλου στο Capital.gr αντιγράφω... Η κυβέρνηση απέτυχε στην μέχρι τώρα εφαρμογή του Μνημονίου. Για τον απλούστατο λόγο πως δεν είχε την διάθεση (για ιδεολογικούς λόγους) αλλά ούτε και το στομάχι (λόγω φόβου πολιτικού κόστους) να το εφαρμόσει. Δεν έγιναν ιδιωτικοποιήσεις, δεν απελευθερώθηκαν επαγγέλματα, δεν καταργήθηκαν δημόσιοι φορείς, δεν εξορθολογίσθηκαν οι δαπάνες των νοσοκομείων, δεν μπήκε νυστέρι στις ΔΕΚΟ Αφού οι κυβερνώντες δεν έχουν υπόψη τους να κάνουν το οτιδήποτε από όλα αυτά, γιατί μας ταλαιπωρούν με το βασανιστήριο της σταγόνας (βλέπε φόροι) και δεν αποφασίζουν να κλείσουν τα σύνορα, να μας βγάλουν από ευρώπη και ευρώ ώστε να γίνουμε και εμείς μια γραφική Κούβα της Μεσογείου, με τις ομορφότερες εκδιδόμενες...? Γιατί μπορεί να μιλάμε για μνημόνιο, αλλά αυτό σε καμμία περίπτωση δεν έχει εφαρμοστεί, και επομένως δεν μπορεί κανείς να κρίνει την αποτελεσματικότητά του στην αναδιάρθρωση της οικονομίας μας.

"Αλλά Κύριε Καψή είναι ή δεν είναι η Ελλάδα μέσα στις 30 πλουσιότερες χώρες του κόσμου;" Ρητορικό ερώτημα του πρωθυπουργού στον Π.Καψή ( από τη συνέντευξη στο Βήμα http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=405916 ). Θα ήθελα πολύ να ακούσω τί του απάντησε...

Τον Οκτώβριο του 2009 ήμουν στο γραφείο σου, σου είπα να πάρεις μέτρα και με αντιμετώπισες σαν ούφο

Από τους 4 Daltons, ο γράφων είναι σαφώς ο πιο κοντός. Έτσι, εάν ζητούμενο ήταν να αποτυπώσουμε με ακρίβεια τη συμμορία, το όνομα Joe ήταν η ορθή επιλογή. Για το θέμα των άλλων τριών, μια ογκομέτρηση θα ήταν πολύ πιο ουσιώδης από μια απλή καταγραφή του ύψους όπως και το "δίφυλλα ψυγεία" πολύ πιο ταιριαστό όνομα. Η τύχη διάλεξε το William. To ίδιο τυχαία σε ένα από τα αγαπημένα "καταφύγια της Παρασκευής" έχει επικρατήσει το παρατσούκλι "ψηλός". Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι τη συμμετοχή στο επόμενο πρωτάθλημα της Α1 μπάσκετ το κενό είναι τεράστιο και δεν καλύπτεται με το πάθος και το φιλότιμο ό,τι και να γίνει. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τη συμμετοχή της Ελλάδος στη ζώνη του ευρώ. Πολύ σωστή απόφαση όταν πάρθηκε και μεγάλο κατόρθωμα όταν επετεύχθη (ανεξαρτήτως πώς). Όμως τα περί ισχυρής οικονομίας και συμμετοχής σε μια παγκόσμια υπερδύναμη ακούγονται πλέον αστεία. Γι' αυτό είναι καιρός να συζητηθεί σοβαρά το ενδεχόμενο εξόδου. Κατά τον William,...

Τι Hangover 2 και αηδίες. Η κυβέρνηση φρόντισε να μας προσφέρει λίγες στιγμές γέλιου σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. 

Αντιγράφω από το http://www.ethnos.gr/ "Στη σημερινή χωρίς προηγούμενο κρίση, οι στιγμές είναι για όλους μας ιστορικές. Αποτελεί εθνική ανάγκη να συγκροτηθεί άμεσα ενιαίο μέτωπο σοβαρότητας και ευθύνης. Πριν ένα χρόνο ξεκίνησε μια μεγάλη προσπάθεια με οδυνηρές θυσίες του ελληνικού λαού. Κανείς δεν μπορεί να διανοηθεί ότι οι θυσίες αυτές δεν θα πιάσουν τόπο. Βρισκόμαστε όμως σήμερα, ένα χρόνο μετά, σε ένα κρίσιμο μεταίχμιο και πάλι. Γιατί; Δεν είναι απλά θέμα πολιτικής ευθύνης, είναι η λογική που επιβάλλει να υπάρξει απολογισμός. Είναι θέμα πατριωτισμού. Είναι ζήτημα Δημοκρατίας. Είναι ζήτημα ευθύνης και συνέπειας. Είναι στοιχειώδης απόδειξη ότι σεβόμαστε την ψήφο των πολιτών. Παράλληλα υπάρχει διάχυτη η ανησυχία για την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και μάλιστα ως άρθρο ένα. Ανάλογες επιλογές φαίνεται να υιοθετούνται και στο ευαίσθητο ζήτημα του εθνικού μας πλούτου (αποκρατικοποιήσεις-αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας). Αποφάσεις που θα προσδιορίσουν το...

Η στήλη εκφράζει τη θλίψη της για την απόφαση του εξέχοντος Περιφερειακού συμβούλου να παραιτηθεί. Επίσης υπενθυμίζει ότι ο Αλέκος Αλαβάνος είναι αυτός που πρώτος οραματίσθηκε τη μετατροπή της Πλ. Συντάγματος σε Ταχρίρ. Αν λοιπόν κάποιος από τους αναγνώστες μας συμμετέχει στην κίνηση των "αγανακτισμένων", ας έχει το νου του. Ο William φοβάται ότι είναι ικανός να αυτοπυρποληθεί.