Τί να ψηφίσεις

Πηγαίνοντας προς το σχολείο της γειτονιάς για να συμβάλεις στην ανάδειξη κυβέρνησης, για δεύτερη φορά μέσα σε σαράντα μέρες, προσπάθησε, αν θέλεις, να θυμάσαι κατ' αρχάς αυτό ακριβώς - ότι, δηλαδή, δεν είναι δική σου η ευθύνη που δεν σχηματίσθηκε κυβέρνηση στις 6 Μαΐου. Ουδείς δικαιούται να σου ζητά να αλλάξεις την ψήφο σου επειδή η προηγούμενη δεν του άρεσε, ή δεν τον βόλευε - αντιθέτως, είχαν όλοι τους υποχρέωση να βρουν τρόπο να πορευθούν με βάση την εντολή που τους έδωσες. Αν είχες καλούς λόγους που επέλεξες τι θα ψηφίσεις τον Μάιο και οι λόγοι αυτοί ισχύουν και σήμερα, δεν υποχρεούσαι να τους ακολουθήσεις στα διλήμματά τους.

Προσπάθησε επίσης να θυμάσαι ότι την ψήφο σου διεκδικεί πρόεδρος κόμματος και τέως υπουργός, που ξόδεψε τα δικά σου λεφτά σε Τράπεζα υπό επιτήρηση, φρόντισε να χορηγήσει στον εαυτό του γενική αμνηστεία για τις ενέργειές του και, κυρίως, δεν δίστασε να υποστηρίξει, με την ιδιότητα του συνταγματολόγου, ότι 154 βουλευτές αρκούν για να συναφθεί το Μνημόνιο της χώρας με τους δανειστές της. Ζητά την ψήφο σου ο τέως πρωθυπουργός που έλαβε ή ενέκρινε όλες αυτές τις αποφάσεις. Ζητά την ψήφο σου, τέλος, εκείνος ο πρόεδρος κόμματος που προσυπέγραψε το Μνημόνιο ΙΙ ελαφρά τη καρδία, καταπίνοντας βρετανικό δίκαιο και λοιπές αντισυνταγματικές προβλέψεις.

Προσπάθησε να μην χάνεσαι και τόσο στα οικονομοτεχνικά, με τα οποία σου βομβαρδίζουν το μυαλό όλες αυτές τις μέρες. Να είσαι σίγουρος πως η περίοδος που έρχεται θα είναι η δυσκολότερη στη νεότερη ιστορία του τόπου. Η χώρα βρίσκεται σε σημείο οριακό. Ό,τι κι αν λένε για να σε πείσουν, νίκη της ΝΔ δεν σημαίνει πως θ' αποφύγουμε τελικά τη δραχμή - κι αντίστοιχα, νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δεν σημαίνει πως θα βρεις δουλειά, ή πως θα πάρεις πίσω τα λεφτά που σου έκοψαν από τη σύνταξη. Οι εξαγγελίες τους δεν μπορούν, δεδομένων των συνθηκών, να ληφθούν τοις μετρητοίς. Δες τις περισσότερο ως "εκδήλωση πρόθεσης".

Όποιος και να κερδίσει τις εκλογές, είναι πολύ πιθανό πια πως θα κληθεί να διαχειρισθεί μια χρεωκοπημένη χώρα - για μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, αυτό ισχύει ήδη, έτσι κι αλλιώς. Προσπάθησε λοιπόν να ξεχωρίσεις ποιος δείχνει να προετοιμάζεται γι' αυτό το ενδεχόμενο - κι επίτρεψέ μου ένα σχόλιο επ' αυτού. Πριν τις 6 Μαΐου θεωρούσα ότι το ενδεχόμενο να κληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να διαχειρισθεί τη χρεωκοπία της χώρας αποτελούσε το καλύτερο επιχείρημα για να ψηφίσει κανείς Βενιζέλο, και η εντύπωσή μου αυτή ενισχύθηκε από την ασυνάρτητη εικόνα που παρουσίαζαν τα στελέχη της Κουμουνδούρου τις πρώτες μέρες μετά τις εκλογές. Όσο περνούσε ο καιρός, όσο η κουβέντα περιστρεφόταν αποκλειστικά γύρω από τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και τις απόπειρες αποδόμησής τους, συνειδητοποίησα ότι σε Συγγρού και Ιπποκράτους έχουν στηρίξει όλον τους τον σχεδιασμό στη διατήρηση της ίδιας πάνω-κάτω πορείας - κι ότι αν, παρ' ελπίδα, η βόμβα έσκαγε στα χέρια τους, τότε θα έσκαβαν ένα μεγάλο λάκκο και θα έμπαιναν μέσα να θαφτούν από μόνοι τους. Η δική σου εικόνα των πραγμάτων μπορεί να είναι, βεβαίως, διαφορετική.

Πολύ θα 'θελα να μπορώ να σου προτείνω επιλογές στη βάση ενός νέου σχεδιασμού για την αναπτυξιακή πορεία της χώρας, ενός αληθώς παραγωγικού μοντέλου ανασυγκρότησης. Για λόγους καλύτερους ή χειρότερους, την κουβέντα μονοπώλησαν δυστυχώς το Μνημόνιο και ο κίνδυνος της δραχμής, κι όλοι έριξαν εκεί το βάρος τους. Δεδομένου ότι ο τόπος χρειάζεται νέα στρατηγική κατεύθυνση άμεσα, προσπάθησε τουλάχιστον ν' αποφύγεις να ψηφίσεις εκείνους που με γυμνό μάτι φαίνονται ότι στηρίζουν τη σταδιοδρομία τους στο ίδιο μοντέλο εμπορίας αέρα και επενδύσεων με ξένα δάνεια κι επιχορηγήσεις.

Προσπάθησε, για μία φορά, να ψηφίσεις βάζοντας το προσωπικό σου συμφέρον κατά μέρος. Προσπάθησε να μετρήσεις όχι τι συμφέρει εσένα, αλλά τι συμφέρει όλους. Κάνε μιαν αρχή, ώστε να ξαναγίνει κοινωνία αυτό το συνονθύλευμα εγωισμών και μικροσκοπιμοτήτων που σε περιβάλλει.

Αν, τέλος, διαβάζεις αυτές τις γραμμές, μην παραλείψεις να πας να ψηφίσεις. Γιατί τα παράσιτα φυτρώνουν στα κενά που εμείς οι ίδιοι αφήνουμε.