The Daltons' Politics

Με αφορμή την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ, για μια ακόμη Κυριακή ο πολιτικός και κοινοβουλευτικός μας καμβάς γέμισε λεκέδες. Ξεχωρίζει, κατ' αρχάς, ο λεκές που άφησε στην "αρραγή" κοινοβουλευτική πλειοψηφία η ψήφος δυσπιστίας της κυρίας Τζάκρη. Πάνω που φαινόταν ο πρωθυπουργός να έχει κερδίσει τις (όποιες) εντυπώσεις στο κυρίως γεύμα, το επιδόρπιο του τα χάλασε όλα. Με τους Σκανδαλίδη - Μωραΐτη να δηλώνουν "ανοχή", με κρίσιμες ψηφοφορίες μπροστά και, κυρίως, με το επερχόμενο εξάμηνο της ελληνικής προεδρίας να καθιστά απαγορευτικό το παραμικρό ατύχημα σε πολιτικό επίπεδο, η ελάττωση της πλειοψηφίας στους 154 συνιστά μιαν αναμφίβολη ήττα για την κυβέρνηση.

Μικρές παρατηρήσεις για την πιο άχρωμη συνέντευξη Έλληνα πρωθυπουργού στην ιστορία της τηλεόρασης: Μόνον ο Ι.Κ. Πρετεντέρης θα μπορούσε να θίξει το ζήτημα του αντιρατσιστικού νόμου χωρίς να αναγκασθεί ο πρωθυπουργός να εξηγήσει γιατί θεωρείται αναγκαίο σήμερα αυτό, που απερρίφθη ως περιττό την άνοιξη. Κι αυτό τη στιγμή που, και χθες ακόμη, ο κ. Σαμαράς κοκορευόταν πως ό,τι πέτυχε με τη Χρυσή Αυγή, το πέτυχε με το ισχύον νομικό πλαίσιο. Πιο συστημικός κυβερνάς, Γιάννη μου.