The Daltons' Politics

Μερικά πράγματα σε αυτή τη ζωή δεν είναι τυχαία, και το να μπαίνεις σε λίστα χαρακτηρίζοντάς σε Global και πάνω από όλα thinker σίγουρα δεν είναι ένα από αυτά. Αν αγαπητέ αναγνώστη ανήκεις στη δυστυχή κατηγορία ανθρώπων που δεν κατάλαβαν ποτέ γιατί ο κύριος Πρωθυπουργός χαρακτηρίστηκε global thinker , τότε θα πρέπει κυρίως να αναρωτηθείς δυο πράγματα:

"Στόχος μας είναι η ελάφρυνση του βάρους του χρέους που βαραίνει τις πλάτες του Έλληνα πολίτη". Αφού εκχώρησε τα δημοσιονομικά στους δανειστές μας, την πρωθυπουργία στον Ευάγγελο Βενιζέλο, την εκτύπωση των σχολικών βιβλίων στα φωτοτυπικά κέντρα και τη δημόσια τάξη στο ΠΑΜΕ, ας εκχωρήσει και τις συνεντεύξεις στον Μίμη Ανδρουλάκη...

Τί είναι αυτό που κρατά κάποιον γαντζωμένο στην καρέκλα; Η πίστη ότι στο τέλος θα τα καταφέρει; Ακόμη κι ο διαπρεπής συνταγματολόγος κι ερασιτέχνης οικονομολόγος μπορεί να του εξηγήσει ότι επί δύο χρόνια, κινούμενος στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας, το μόνο που κατάφερε ήταν να δανεισθεί άλλα τόσα. Η αγάπη του λαού; Μάλλον όχι. Το εθνικό καθήκον; Ωραία, να ευχαριστήσουμε για την προσπάθεια και να περιμένουμε μια παραίτηση τη Δευτέρα. Κατά τα άλλα, το μόνο που ενόχλησε τη γαλήνη τους χθες ήταν η λέξη "ομερτά".

Την πετύχαινες να φεύγει από τη σχολή με τα πόδια και προσφερόσουν να την πας κάπου. Εκείνη σου απαντούσε ότι είχε ραντεβού με μια φίλη της, αλλά σε ευχαριστούσε πολύ για την προσφορά. Δυο τρεις μέρες μετά, ξαναδοκίμαζες αλλά είχε κάποια δουλειά στο κέντρο και σε ευχαριστούσε. Την τρίτη φορά πρότεινες καφέ ή ποτό, σου έλεγε πάλι κάποια δικαιολογία για να σε αποφύγει κι εσύ καταλάβαινες ότι πρέπει να σταματήσεις. Παρά την αρνητική εξέλιξη, το φλερτ ήταν επιτυχημένο. Δύο ενήλικες, σε διάστημα δύο εβδομάδων το πολύ, κατάλαβαιναν ο ένας τις προθέσεις του άλλου και χρησιμοποιώντας έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας συνεννοούντο απόλυτα.